Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το Σύνδρομο της Κίνας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Σύνδρομο της Κίνας
(The China Syndrome)
ΣκηνοθεσίαΤζέιμς Μπρίτζες[1][2][3]
ΠαραγωγήΜάικλ Ντάγκλας
ΣενάριοΤζέιμς Μπρίτζες, Μαικ Γκρέι και Τ.Σ. Κουκ
ΠρωταγωνιστέςΤζέιν Φόντα[2][3][4], Τζακ Λέμον[2][3][4], Μάικλ Ντάγκλας[2][3][4], Ρίτσαρντ Χερντ[5], Σκοτ Μπρέιντι[3][4][5], Ουίλφορντ Μπρίμλι[4][5], Τζέιμς Χάμπτον[4][5], Τζέιμς Κάρεν[5], Λιούις Αρκέτ[5], Πίτερ Ντόνατ[4][5] και Καλίλα Άλι
ΜουσικήΣτίβεν Μπίσοπ
ΦωτογραφίαΤζέιμς Όμπρεϊ Κρέιμπ
Εταιρεία παραγωγήςColumbia Pictures
ΔιανομήColumbia Pictures και Netflix
Πρώτη προβολή1979 και 21  Φεβρουαρίου 1980 (Γερμανία)[6]
Διάρκεια117 λεπτά και 122 λεπτά[7]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής[7]
ΓλώσσαΑγγλικά

Το Σύνδρομο της Κίνας (αγγλικά: The China Syndrome‎‎) είναι δραματικό θρίλερ αμερικανικής παραγωγής του 1979, σε σκηνοθεσία Τζέιμς Μπρίτζες και σενάριο των Μπρίτζες, Μαικ Γκρέι και Τ.Σ. Κουκ. Πρωταγωνιστούν οι Τζέιν Φόντα, Τζακ Λέμον και ο Μάικλ Ντάγκλας.

Η ταινία αναφέρεται στην ιστορία μιας τηλεοπτικής ρεπόρτερ και του κάμεραμαν της, οι οποίοι ανακαλύπτουν τα κενά ασφαλείας σε έναν πυρηνικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής. Το «σύνδρομο της Κίνας» είναι ένας φανταστικός όρος που περιγράφει ένα φανταστικό αποτέλεσμα πυρηνικού ατυχήματος, όπου τα συστατικά του αντιδραστήρα λιώνουν μέσα στον αντιδραστήρα και στην συνέχεια η ραδιενέργεια που εκλύεται «ξεκινά από τον πυρηνικό σταθμό και κάνει την διαδρομή μέχρι την Κίνα».

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 1979, όπου διαγωνίστηκε για τον Χρυσό Φοίνικα, ενώ ο Τζακ Λέμον παρέλαβε το βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού.[8] Κυκλοφόρησε στις αίθουσες στις 16 Μαρτίου 1979, δώδεκα ημέρες πριν από το Πυρηνικό ατύχημα του Θρι Μάιλ Άιλαντ στην επαρχία Dauphin της Πενσυλβανίας, που έδωσε στο θέμα της ταινίας μια απροσδόκητη προφητεία. Μετά την κυκλοφορια της, η ταινία ήταν μια κρίσιμη και εμπορική επιτυχία με τους κριτικούς να επαινούν τα σκηνικά, την σκηνοθεσία και τις ερμηνείες της Φόντα και του Λέμον. Έλαβε τέσσερις υποψηφιότητες στην 52η τελετή απονομής των Όσκαρ: Α' Ανδρικού Ρόλου (Λέμον), Α' Γυναικείου Ρόλου (Φόντα), Καλύτερου σχεδιασμού παραγωγής (Τζένκινς, Πάρκερ) και Καλύτερου πρωτότυπου σεναρίου.[9]

Κατά την επίσκεψη στο πυρηνικό εργοστάσιο της Βεντανα έξω από το Λος Άντζελες, η τηλεοπτική ρεπορτέρ Κίμπερλι Γουελς, ο εικονολήπτης Ρίτσαρντ Ανταμς και ο ηχολήπτης τους Χέκτορ Σάλας γινινται μάρτυρες μιας ισχυρής σεισμικής δονησης. Ο επόπτης βάρδιας Τζακ Κόντελ παρατηρεί μια ασυνήθιστη δόνηση στο φλιτζάνι καφέ του.

Ψάχνοντας να βρει την απάντηση διαπιστώνει ότι ένας μετρητής δείχνει υψηλά επίπεδα νερού μέσα στον αντιδραστήρα, τότε ο Γκοντελ αρχίζει να αφαιρεί νερό από τον πυρήνα, αλλά ο μετρητής παραμένει υψηλός καθώς οι χειριστές ανοίγουν περισσότερες βαλβίδες για να αφαιρέσουν το νερό. Ένας άλλος χειριστής παρατηρεί ένα δεύτερο μετρητή που δείχνει χαμηλά επίπεδα νερού. Ο Γκοντελ βγάζει εκτός λειτουργίας τον πρώτο μετρητή, ο οποίος αμέσως αποκολλάται και πέφτει για να δείξει πολύ χαμηλά επίπεδα. Οι υπάλληλοι αντλούν επειγόντως νερό πίσω δείχνοντας ανακούφιση για την επαναφορά του αντιδραστήρα ξανά υπό έλεγχο. Ο Ρίτσαρντ μαγνητοσκοπήσει το περιστατικό παρά το γεγονός ότι του ζητείται να μην το κανυει για λόγους ασφαλείας. Η προϊστάμενη του Κίμπερλι, προσπαθει να το δημοσιοποιησει αλλά οι υπεύθυνοι του τηλεοπτικού σταθμού την καλούν να μην αναφέρει το τι συνέβη. Ο Ρίτσαρντ κλέβει το φιλμ και το δείχνει σε εμπειρογνώμονες που καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το εργοστάσιο ήρθε επικίνδυνα κοντά σε ένα πυρηνικό ατύχημα αποκαλώντας το «το σύνδρομο της Κίνας».

Κατά τη διάρκεια της επιθεώρησης του εργοστασίου πριν από την επαναφορά του στο δίκτυο, ο Γκοντελ ανακαλύπτει μια λακκούβα ραδιενεργού νερού που προφανώς διαρρέει από μια αντλία. Πιέζει για να καθυστερήσει την επανεκκίνηση του αντιδραστήρα, αλλά ο επικεφαλής του εργοστασίου δεν θέλει τίποτα να σταθεί στο δρόμο της επανεκκίνησης. Ο Γκοντελ διαπιστώνει ότι μια σειρά ακτινογραφιών που υποτίθεται ότι επιβεβαιώνουν τις συγκολλήσεις στη διαρροή της αντλίας είναι ολοιδιες και πιστευει οτι ο εργολάβος απλά συνέχισε να επαναλάβει την ίδια ακτινογραφία. Φέρνει τα στοιχεία στον υπεύθυνο εργοστασίου, ο οποίος τον απομακρύνει ως παρανοϊκό, δηλώνοντας ότι οι νέες ακτινογραφίες θα κοστίζουν 20 εκατομμύρια δολάρια. Ο Γκοντελ ερχεται αντιμετωπος τον Royce, έναν υπάλληλο της εταιρείας Foster-Sullivan που δημιούργησε τον αντιδραστήρα, ο οποίος είναι εκείνος που υπέγραψε για τις ακτινογραφίες. Ο Γκοντελ απειλεί να πάει στην Επιτροπή Ρυθμισης Πυρηνικής Ενέργειας, αλλά ο Royce τον απειλεί.Η Κίμπερλι και ο Ρίτσαρντ προσέρχονται στο σπίτι του Γκοντελ ο οποιος και εκφράζει τις ανησυχίες του. Η Κίμπερλι και ο Ρίτσαρντ τον καλούν να καταθέσει στις ακροάσεις του NRC σχετικά με τα σχέδια της Foster-Sullivan για την κατασκευή ενός άλλου πυρηνικού εργοστασίου. Ο Γκοντελ συμφωνεί να το κανει μολις αποκτήσει, μέσω του Χέκτορ, τις ψευδείς ακτινογραφίες.

Το αυτοκίνητο του Χέκτορ εκτρέπεται από το δρόμο και δυο αντρες παίρνουν τις ακτινογραφίες . Ο Γκοντέλ κυνηγάται από άντρες που περιμένουν έξω από το σπίτι του. Κατορθώνει και φτανει στο εργοστάσιο όπου βρίσκει καταφύγιο, και διαπιστώνει ότι ο αντιδραστήρας βρισκεται σε πλήρη ισχύ. Παιρνοντας ένα όπλο από έναν φρουρό, τον εξαναγκάζει, συμπεριλαμβανομένου και του φίλου και συναδέλφου του Τεντ Σπίντλερ, να αποχωρήσουν απο την αίθουσα ελεγχου και ζητά να γίνει συνέντευξη από την Κίμπερλι σε ζωντανή μεταδοση. Οι υπευθυνοι του εργοστασιου συμφωνουν με τη συνέντευξη προκειμένου να κερδισουν χρόνο καθώς προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο του εργοστασίου.

Κατά την διάρκεια της μετάδοσης, οι τεχνικοί του αντιδραστηρα σκόπιμα προκαλούν μια δόνηση, έτσι ώστε να μπορούν να αποσπάσουν την προσοχή του Γκοντέλ και να επανακτήσουν την αίθουσα ελέγχου. Μια ομάδα SWAT κανει την εμφάνιση της, το τηλεοπτικό καλώδιο κόβεται και ο Γκοντέλ πυροβολείται. Πριν πεθάνει, αισθάνεται και πάλι την ασυνήθιστη δόνηση. Η δόνηση που προκύπτει τίθεται υπό έλεγχο μόνο από τα αυτόματα συστήματα του εργοστασίου και το εργοστάσιο υφίσταται σημαντική ζημιά καθώς η αντλία λειτουργεί δυσλειτουργικά. Οι αξιωματούχοι του πυρηνικού αντιδραστήρα προσπαθούν να εμφανίσουν τον Γκοντέλ ως συναισθηματικά διαταραγμένο, αλλά τους αντεπιτίθεται ενας συναισθηματικα φορτισμενος Σπιντλερ σε ζωντανή μετάδοση λέγοντας ότι ο Γκοντέλ δεν ήταν τρελός και δεν θα είχε πάρει ποτέ τέτοιες αποφασεις αν δεν υπήρχε κάτι λάθος. Μια κουρασμένη Κίμπερλι ολοκληρώνει την μετάδοση της και οι ειδήσεις περνούν στο εμπορικό.

Η αναφορά των γεγονότων στην ταινία βασίζεται σε γεγονότα που συνέβησαν το 1970 στο σταθμό παραγωγής της Δρέσδης έξω από το Σικάγο. Σε αυτή την περίπτωση, ο δείκτης κολλήθηκε χαμηλά και οι χειριστές ανταποκρίθηκαν προσθέτοντας όλο και περισσότερο νερό.

Αντίδραση της πυρηνικής βιομηχανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κυκλοφορία της ταινίας τον Μάρτιο του 1979 αντιμετωπίστηκε με τις αντιδράσεις από την βιομηχανίας πυρηνικής ενέργειας λέγοντας ότι «είναι καθαρή μυθοπλασία και δολοφονία χαρακτήρων ολόκληρης της βιομηχανίας».[10]

Δώδεκα μέρες αργότερα, το πυρηνικό ατύχημα του Θρι Μάιλ Άιλαντ συνέβη στο Dauphin County της Πενσυλβάνια. Ενώ μερικοί πίστευαν ότι το χρονοδιάγραμμα κυκλοφορίας της ταινίας συνέπεσε με αυτό του ατυχήματος για να πουλήσουν τα εισιτήρια,[11] το στούντιο προσπάθησε να αποφύγει να εμφανιστεί σαν να εκμεταλλευόταν το ατύχημα, το οποίο περιελάμβανε την αποσυρση της ταινίας από κάποιες αιθουσες.[12]

Η ταινία με προϋπολογισμό παραγωγής 5,9 εκατομμύρια δολάρια[13] ειχε εισπράξεις κατα την διαρκεια κυκλοφοριας της σε ολο το 1979 συνολικα 51,7 εκατομμύρια δολάρια καθιστωντας την μια εμπορικη επιτυχια.[14]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ το αξιολόγησε ως εξής:

«...ένα καταπληκτικό θρίλερ που προκαλεί παρεμπιπτόντως τα πιο ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με το πόσο ασφαλείς ειναι οι πυρηνικοί σταθμοί πραγματικά...Η ταινία είναι καλά-ενεργητική, καλοφτιαγμένη, τρομακτική ως κόλαση. Τα γεγονότα που οδήγησαν στο "ατύχημα" στο σύνδρομο της Κίνας βασίζονται πράγματι σε πραγματικά περιστατικά σε πυρηνικές εγκαταστάσεις. Ακόμη και το πιο απίθανο ατύχημα (μια κολλημένη βελόνα σε ένα γράφημα που προκαλεί σε μηχανικούς να διαβάσουν λάθος ένα κρίσιμο επίπεδο νερού) που συνέβη πραγματικά στο εργοστάσιο της Δρέσδης έξω από το Σικάγο. Και όμως η ταινία λειτουργεί τόσο καλά όχι λόγω της πραγματικής της βάσης, αλλά λόγω του ανθρώπινου περιεχομένου της. Οι ερμηνείες είναι τόσο καλές, τόσο σταθερές, και το σύνδρομο της Κίνας είναι ένα θρίλερ που ασχολείται με προσωπικές αξίες».[15]

Οι κριτικές ανασκόπησης στην ιστοσελίδα Rotten Tomatoes, δίνουν βαθμολογία θετικής έγκρισης σε ποσοστό 85%, με βάση 33 κριτικές και μέση βαθμολογία 6/10[16]

Βραβεία & Υποψηφιότητες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία συμπεριλήφθηκε στον ετήσιο κατάλογο των "Tων 10 Καλύτερων ταινίων" του Εθνικού Συμβουλίου Αναθεώρησης,[17] και έλαβε πολλά βραβεία και υποψηφιότητες:

Βραβείο Κατηγορία Υποψήφιος Αποτέλεσμα Πηγές
Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου Τζακ Λέμον Υποψηφιότητα [18]
Α' Γυναικείου Ρόλου Τζέιν Φόντα Υποψηφιότητα
Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο Mike Gray, T.S. Cook, and James Bridges Υποψηφιότητα
Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής Καλλιτεχνική Διεύθυνση: George Jenkins
Set Decoration: Arthur Jeph Parker
Υποψηφιότητα
Χρυσές Σφαίρες Καλύτερη Δραματική Ταινία Υποψηφιότητα [19]
Α' Ανδρικού Ρόλου σε Δραματικη ταινια Τζακ Λέμον Υποψηφιότητα
Α' Γυναικείου Ρόλου σε Δραματική ταινία Τζέιν Φόντα Υποψηφιότητα
Καλύτερη Σκηνοθεσία Τζέιμς Μπρίτζες Υποψηφιότητα
Καλύτερο Σενάριο Mike Gray, T.S. Cook, και James Bridges Υποψηφιότητα
BAFTA Best Film Υποψηφιότητα [20]
Best Actor Τζακ Λέμον Νίκη
Best Actress Τζέιν Φόντα Νίκη
Best Screenplay Mike Gray, T.S. Cook, και James Bridges Υποψηφιότητα
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών Χρυσός Φοίνικας Υποψηφιότητα [21]
Βραβείο Ανδρικού Ρόλου Τζακ Λέμον Νίκη
Directors Guild of America Award Outstanding Directing – Feature Film James Bridges Υποψηφιότητα [22]
Writers Guild of America Award Best Original Screenplay Mike Gray, T.S. Cook, και James Bridges Νίκη [23]
  1. www.imdb.com/title/tt0078966/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 stopklatka.pl/film/chinski-syndrom. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 www.adorocinema.com/filmes/filme-1117/. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 www.filmaffinity.com/en/film791779.html. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 www.imdb.com/title/tt0078966/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2016.
  6. (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt0078966/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2017.
  7. 7,0 7,1 china-syndrome-0.
  8. «Festival de Cannes: The China Syndrome». Festival-cannes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2009. 
  9. «The China Syndrome (1979): Awards». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις October 18, 2012. https://web.archive.org/web/20121018223605/http://movies.nytimes.com/movie/9338/The-China-Syndrome/awards. Ανακτήθηκε στις 27 June 2018. 
  10. Nuclear Experts Debate ‘The China Syndrome’ David Burnham The New York Times March 18, 1979
  11. «The China Syndrome: Special Edition». Dvdverdict.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  12. Movies That Shook the World, American Movie Classics 2006.
  13. «The China Syndrome». Sunnycv.com. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2014. 
  14. «Box Office Information for The China Syndrome». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2012. 
  15. Ιμπερτ, Ροτζερ (1 Ιανουαρίου 1979). «Κριτικη της ταινιας Το Συνδρομο της Κινας (1979)». Roger Ebert. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2013. 
  16. «The China Syndrome». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2018. 
  17. «1979 Award Winners». National Board of Review. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  18. «The 52nd Academy Awards». Oscars. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  19. «Νικητες & Υποψηφιοι: China Syndrome, The». Golden Globes. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  20. «Film in 1980». BAFTA. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  21. «The China Syndrome». Festival De Cannes. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  22. «32nd Annual DGA Awards». Directors Guild of America. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 
  23. «Writers Guild Award Winners 1995-1949». Writers Guild Awards. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]