Τζοβάνι ντι Μπίτσι των Μεδίκων
| Τζοβάνι ντι Μπίτσι | |
|---|---|
 Ο Τζοβάνι σε προσωπογραφία του Κριστοφάνο ντελ' Αρτίσιμο. | |
| Γέννηση | 18 Φεβρουαρίου 1360 Φλωρεντία |
| Θάνατος | 20 Φεβρουαρίου 1429 (ετών 69) Φλωρεντία |
| Σύζυγος | Πικάρντα Μπουέρι |
| Επίγονοι | Κόζιμο Λαυρέντιος των Μεδίκων ο Πρεσβύτερος |
| Οίκος | Μεδίκων |
| Πατέρας | Αβεράρντο |
| Μητέρα | Τζακόμπα Σπίνι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
O Τζοβάνι ντι Μπίτσι (ιταλ.: Govanni di Bicci, 18 Φεβρουαρίου 1360 - 20 Φεβρουαρίου 1429) από τον Οίκο των Μεδίκων, ξεκίνησε από βιοτέχνης μαλλιού και έγινε ο ιδρυτής της Τράπεζας των Μεδίκων και ο πρόγονος όλων των κυβερνητών της Φλωρεντίας, που ήταν μέλη της οικογένειας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Φλωρεντία και ήταν ο πρωτότοκος γιος του Αβεράρντο και της Τζακόπα Σπίνι. Όταν απεβίωσε ο πατέρας του, τα λίγα χρήματα μοιράστηκαν στη μητέρα του και τα πέντε αγόρια της. Ο ίδιος έλαβε ελάχιστα. Η βάση για την επιχειρηματική του δραστηριότητα τέθηκε με το γάμο του με την Πικάρντα Μπουέρι, από παλιά και αξιοσέβαστη οικογένεια και με προίκα 1.500 φλωρίνια. Ο ίδιος δεν ήταν ευγενικής καταγωγής, με το γάμο του όμως απέκτησε κύρος.[1]
Δεν ενδιαφερόταν για την πολιτική, εκτός αν η υπόθεση είχε σχέση με την οικογένειά του ή την Τράπεζα. Όταν κληρωνόταν για να συμμετάσχει σε κάποιο αξίωμα, προτιμούσε να πληρώσει το πρόστιμο παρά να υπηρετήσει τη θέση. Όμως ανέλαβε εκπρόσωπος των συντεχνιών (priori) τα έτη 1402, 1408, 1411 και σημαιοφόρος (gonfaloniere) το έτος 1421 στο Συμβούλιο των 9 (Signoria).[2] To 1401 ήταν ένας από τους κριτές του καλύτερου μεταλλικού, αναγλύφου πλαισίου που έφεραν ως δείγμα καλλιτέχνες για τη θύρα του Βαπτιστηρίου και αποφάσισαν αυτό του Λορέντσο Γκιμπέρτι.[3]
Ήταν ιδιοκτήτης δύο εργαστηρίων μαλλιού στη Φλωρεντία και μέλος δύο συντεχνιών, της συντεχνίας του Μαλλιού (arte della Lana) και της συντεχνίας των Ανταλλαγών (arte del Cambio). Η επιχείρησή του απλώθηκε πέρα από τη Βόρεια Ιταλία και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Το 1414 υποστήριξε την επιστροφή του πάπα στη Ρώμη και όταν ο ποντίφικας επέστρεψε, τον αντάμειψε για τις υπηρεσίες του θέτοντάς τον γενικό διαχειριστή του Αποστολικού δωματίου (Θησαυροφυλακίου).[4] Οι διάδοχοι πάπες χρησιμοποίησαν τις τραπεζικές του υπηρεσίες. Του δόθηκε δικαίωμα συλλογής φόρων του πάπα και εξόρυξης στυπτηρίας. Με αυτά η οικογένειά του θα γίνει από τις πλουσιότερες στην Ευρώπη και έτσι θα αποκτήσει πολιτική υπεροχή.
Το 1420 έδωσε το μεγαλύτερο μέρος του ελέγχου στους δύο γιους του, Κόζιμο και Λαυρέντιο.[5] Απεβίωσε το 1429 και όπως φαίνεται από την φορολογική δήλωσή του, ήταν από τους πλουσιότερους στη Φλωρεντία.[6] Τάφηκε στο παλαιό σκευοφυλάκιο της βασιλικής του Σαν Λορέντζο και έπειτα από τέσσερα έτη και η γυναίκα του δίπλα σε αυτόν.[7]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Πικάρντα Μπουέρι, κόρη του Εντοάρντο Μπουέρι και είχε τέκνα:
- Κόζιμο 1389-1464, τραπεζίτης και κυβερνήτης της Φλωρεντίας.
- Λαυρέντιος των Μεδίκων ο Πρεσβύτερος π. 1395-1440, τραπεζίτης.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Τζοβάνι ντι Μπίτσι, τραπεζίτη | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Pernis & Adams 2006, σελ. 8
- ↑ Hibbert, 32.
- ↑ Parks, 8.
- ↑ Grendler et al. S. v. "Medici, Cosimo de.’"
- ↑ Grendler, et al. S. v. "Medici, Cosimo de.’"
- ↑ Grendler et al S. v. "Medici, Cosimo de.’"
- ↑ Pernis & Adams 2006, σελ. 9
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Paul F. Grendler· M. J. B. Allen· William R. Bowen· Margaret L. King· και άλλοι., επιμ. (1999). Encyclopedia of the Renaissance. Charles Schribner's Sons, New York, New York.
- Hibbert, Christopher (1975). The House of the Medici: Its Rise and Fall. William Morrow & Company, Inc. New York.
- Parks, Tim (2005). Medici Money: Banking, Metaphysics, and Art in Fifteenth-Century Florence. W.W. Norton & Company. New York. London.
- Maria Grazia Pernis· Laurie Adams (2006). Lucrezia Tornabuoni de' Medici and the Medici family in the fifteenth century. Peter Lang Publishing, Inc, New York.
|