Τελωνειακή υπηρεσία
Τελωνειακή υπηρεσία είναι η αρχή ή η κρατική υπηρεσία μίας χώρας που έχει την ευθύνη της συλλογής Δασμών και του ελέγχου της διακίνησης αγαθών, περιλαμβανομένων των ζώων, των μεταφορών, των προσωπικών ειδών και των επικινδύνων αντικειμένων, που εισάγονται ή εξάγονται από μία χώρα.[1] Στην Ελλάδα το παραπάνω έργο έχει ανατεθεί στην Ελληνική Τελωνειακή Υπηρεσία. Η διακίνηση ανθρώπων μέσα και έξω από μία χώρα συνήθως παρακολουθείται από τις αρχές που ασχολούνται με την μετανάστευση.
Κάθε χώρα έχει τους νόμους και τους κανονισμούς της για το διεθνές εμπόριο αγαθών, που εφαρμόζουν και επιβάλλουν οι τελωνειακές αρχές της. Η εισαγωγή ή εξαγωγή κάποιων αγαθών μπορεί να απαγορεύεται.
Στις περισσότερες χώρες, το έργο των τελωνειακών υπηρεσιών επιτυγχάνεται και μέσω διακυβερνητικών συμφωνιών και διεθνών νόμων. Τα τελωνειακά δικαιώματα είναι οι Δασμοί οι φόροι και οι λοιπές επιβαρύνσεις επί των εισαγωγών και εξαγωγών αγαθών.
Τα υποκείμενα είδη πριν τελωνιστούν φυλάσσονται σε τελωνειακό έδαφος ή υπό τελωνειακή επιτήρηση σε φορολογικές αποθήκες.
Ιδιωτικοποίηση των Τελωνειακών διαδικασιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι τελωνειακές διαδικασίες είναι μέρος μίας από τις τρεις βασικές εξουσίες μιας κυβέρνησης, της Εκτελεστικής (οι άλλες δύο είναι η νομοθετική και η δικαστική). Παρόλα αυτά, στην προσπάθειά τους να καταπολεμήσουν την διαφθορά, πολλές χώρες έχουν ιδιωτικοποιήσει εν μέρει τα τελωνεία τους. Αυτό γίνεται μέσω σύναψης συμβάσεων με ιδιωτικές εταιρείες ελεγκτών.
Αυτό μπορεί να είναι δικαιολογημένο στην περίπτωση μιας χώρας με μη αποτελεσματικό τελωνειακό μηχανισμό, αλλά έχει παρατηρηθεί διαφυγή εσόδων και μεγάλες καθυστερήσεις στις ναυτιλιακές μεταφορές στην περίπτωση εκ των προτέρων ελέγχων από τέτοιου είδους ελεγκτικές εταιρείες.