Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σωτήριος Ασπρογέρακας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σωτήριος Ασπρογέρακας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Σωτήριος Ασπρογέρακας (Ελληνικά)
Γέννηση1903
Θάνατος1987
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποδοσφαιριστής
διαιτητής ποδοσφαίρου

Ο Σωτήριος Ασπρογέρακας (1903-1987) ήταν Έλληνας ποδοσφαιριστής και διεθνής διαιτητής. Μετά την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο, ανέλαβε πολλές διοικητικές θέσεις. Είναι ο μοναδικός έλληνας διαιτητής που διαιτήτευσε σε 6 τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας.[1]

Γεννήθηκε το 1903. Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία ως παίκτης του Παναθηναϊκού, όπου αγωνίστηκε ως το 1930, με συμπαίκτη τον αδερφό του, Θεοφάνη. Κατέκτησε με την ομάδα το ανεπίσημο πρωτάθλημα του 1922. Στη συνέχεια ήταν γενικός αρχηγός της ομάδας.[2]

Εν συνεχεία ακολούθησε καριέρα διαιτητή στο εσωτερικό και έπειτα έγινε διεθνής διαιτητής. Ειδικότερα, ήταν διαιτητής σε συνολικά 6 τελικούς του Κυπέλλου Ελλάδας, εκείνων του 1931–1932, 1939–1940, 1946–1947, 1949–1950, 1950–1951 και 1951–1952.

Διεθνής διαιτητής

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1934 διαιτήτευσε τους δύο αγώνες μεταξύ Βουλγαρίας-Γιουγκοσλαβίας και Βουλγαρίας-Ρουμανίας.[3] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 ήταν στη διαιτησία σε 4 συνολικά αγώνες: Ουγγαρία-Ρουμανία, Ολλανδία-Βραζιλία, Γερμανία-Αίγυπτος και Σουηδία-Αυστρία.[4]

Διοικητικά και θάνατος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατέλεσε, πρόεδρος της ΟΔΠΕ (ως το 1978) και από το 1981 ως τον θάνατό του επίτιμος πρόεδρος. Επίσης, ήταν σύμβουλος της ΕΠΟ και χρημάτισε πρόεδρος της ΕΠΣΑ.[2] Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε σε γηροκομείο. Στις 20 Φεβρουαρίου 1987 σκοτώθηκε όταν παρασύρθηκε από αυτοκίνητο στη λεωφόρο Κηφισίας, στην Αθήνα.[2]

  1. Τα στατιστικά στοιχεία των τελικών, ΑΠΕ/ΜΠΕ, 12 Μαΐου 2018, ανάκτηση 21 Φεβρουαρίου 2019.
  2. 2,0 2,1 2,2 Τα Νέα, Σκοτώθηκε ο Σ. Ασπρογέρακας, φ. 21 Φεβρουαρίου 1987, σελ. 38.
  3. /eu-football.info
  4. worldfootball.net