Συμμαχική κατοχή της Αυστρίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η συμμαχική κατοχή της Αυστρίας ξεκίνησε μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Σοβιετική Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν τη διοίκηση τμημάτων της Αυστρίας.
Ξεκινώντας από την προσάρτηση της Αυστρίας το 1938, η Αυστρία έγινε μέρος του Τρίτου Ράιχ έπειτα από ένα δημοψήφισμα με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της ένωσης με τη Γερμανία. Αν και η κατοχή της Αυστρίας από τους Συμμάχους επρόκειτο να συνεχίσει για αόριστο χρονικό διάστημα, σύντομα οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο συγχώνευσαν τις ζώνες κατοχής τους για να αντιμετωπίσουν τη στρατιωτική, πολιτική και οικονομική επιρροή από την ζώνη κατοχής της Σοβιετικής Ένωσης. Τα αποτελέσματα της συγχώνευσης ήταν η επιστροφή της διακυβέρνησης στους Αυστριακούς και η δημιουργία της Δεύτερης Δημοκρατίας της Αυστρίας.
Συμμαχική κατοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 13 Απριλίου 1945 τα Σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν τη Βιέννη. Ο σοσιαλιστής Καρλ Ρέννερ σχημάτισε μια κυβέρνηση συνασπισμού (αποτελούμενη από σοσιαλιστές, χριστιανοδημοκράτες και κομμουνιστές) με σοβιετική υποστήριξη. Σύμφωνα με την Τριμερή Διακήρυξη της Μόσχας (1943) η Αυστρία κήρυξε την ανεξαρτησία της (27 Απριλίου 1945), κηρύσσοντας την προσάρτηση της χώρας από τη Ναζιστική Γερμανία ως άκυρη.
Οι δυτικοί σύμμαχοι αναγνώρισαν αυτή την κυβέρνηση με κάποια απροθυμία. Η χώρα μπήκε υπό τη διοίκηση της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας. Η Βιέννη είχε την ίδια μοίρα με το Βερολίνο καθώς διαιρέθηκε σε τέσσερις ζώνες κατοχής όπως και η υπόλοιπη χώρα. Ο στρατιωτικός διοικητής κάθε ζώνης έγινε το ανώτατο πολιτικό πρόσωπο κάθε ζώνης. Η νέα κυβέρνηση οργάνωσε εκλογές τον Νοέμβριο του 1945. Ο Καρλ Ρέννερ εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο ηγέτης του Λαϊκού Κόμματος Λέοπολντ Φιγκλ διορίστηκε Καγκελάριος και σχημάτισε συνασπισμό με τους Σοσιαλιστές, τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Κομμουνιστές, σύμφωνα με το σύστημα αναλογικής κατανομής (Proporz) για τον διορισμό σοσιαλιστή στο αξίωμα του προέδρου και λαϊκιστή στην καγκελαρία. Στις 13 Απριλίου 1946 το Κοινοβούλιο αποκατέστησε το Σύνταγμα του 1929. Από το 1945 έως το 1952 η χώρα αποναζιστικοποιήθηκε και η οικονομία αποκαταστάθηκε. Η Αυστρία άρχισε να λαμβάνει χρηματική βοήθεια από το σχέδιο Μάρσαλ ξεκινώντας το 1948, λαμβάνοντας τα επόμενα χρόνια περίπου 488 εκατομμύρια δολάρια.
Κατά τις εκλογές του 1953 - 1956 - 1959 διατηρήθηκε η σχέση δυνάμεων μεταξύ των συνεργαζόμενων μερών. Ο καγκελάριος Φιγκλ θήτευσε μέχρι το 1953 όταν τον διαδέχθηκε ο συντηρητικός Γιούλιους Ράαμπ, επίσης του Λαϊκού Κόμματος. Μετά τον θάνατο του Καρλ Ρέννερ στις 31 Δεκεμβρίου 1950, τον διαδέχθηκε ο Τέοντορ Κέρνερ, ο σοσιαλιστής δήμαρχος της Βιέννης. Κατά τη διάρκεια της διάσκεψης των υπουργών εξωτερικών των μεγάλων δυνάμεων τον Ιανουάριο του 1954 αποφασίστηκε ο τερματισμός της κατοχής της Αυστρίας. Ο καγκελάριος Γιούλιους Ράαμπ επισκέφθηκε τη Μόσχα τον Απρίλιο του 1955 για να συζητήσει τους όρους της συνθήκης ειρήνης. Στις 15 Μαΐου 1955 οι δυνάμεις κατοχής και οι Αυστριακοί υπογράφουν στη Βιέννη την «κρατική συνθήκη» ( Staatsvertrag), κατά την οποία η Αυστρία θεωρείται θύμα του ναζισμού και η Άνσλους με τη Γερμανία κηρύχθηκε άκυρη. Αργότερα στη συνθήκη προσχώρησε και η Γιουγκοσλαβία. Σύμφωνα με τη συνθήκη η Αυστρία είναι κυρίαρχο, ανεξάρτητο και δημοκρατικό κράτος, γίνεται ουδέτερη χώρα. Απαγορεύθηκε η υπογραφή στρατιωτικών συμφωνιών, η ένωση με τη Γερμανία και η αποκατάσταση των Αψβούργων. Η συνθήκη εγγυόταν τα δικαιώματα των σλαβικών μειονοτήτων. Η συνθήκη τέθηκε σε ισχύ στις 27 Ιουλίου και στις 25 Οκτωβρίου αποχώρησαν τα τελευταία στρατεύματα των δυνάμεων κατοχής. Στις 5 Νοεμβρίου 1955 το Κοινοβούλιο ενέκρινε με νόμο την ουδετερότητα της χώρας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Allied occupation of Austria στο Wikimedia Commons
