Σταθμός Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ
Συντεταγμένες: 31°2′57″N 6°52′10″W / 31.04917°N 6.86944°W
| Σταθμός Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | solar power station |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 31°2′57″N 6°52′10″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Ouarzazate Province |
| Χώρα | Μαρόκο |
| Ιδιοκτήτης | Masen |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ο Σταθμός Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ (OSPS), γνωστός και ως Σταθμός Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας Νουρ (نور, που σημαίνει «φως» στα αραβικά) είναι συγκρότημα ηλιακής ενέργειας με βοηθητικό σύστημα πετρελαίου ντίζελ που βρίσκεται στην περιοχή Ντράα-Ταφιλάλτ στο Μαρόκο, 10 χιλιόμετρα (6,2 μίλια) από την πόλη Ουαρζαζάτ, στην αγροτική περιοχή της κοινότητας Γκεσάτ. Με ισχύ 510 MW, είναι ο μεγαλύτερος σταθμός συγκεντρωμένης ηλιακής ενέργειας (CSP) στον κόσμο. Με ένα επιπλέον φωτοβολταϊκό σύστημα 72 MW, ολόκληρο το έργο σχεδιάστηκε να παράγει 582 MW. Το συνολικό εκτιμώμενο κόστος του έργου είναι περίπου 9 δισεκατομμύρια δολάρια.[1][2]
Το βοηθητικό σύστημα πετρελαίου ντίζελ χρησιμοποιείται για να διατηρεί την ελάχιστη θερμοκρασία του ρευστού μεταφοράς θερμότητας κατά τις περιόδους που δεν υπάρχει ηλιοφάνεια (συμπεριλαμβανομένης της νύχτας), για την εκκίνηση και τον συγχρονισμό της τουρμπίνας με το ηλεκτρικό δίκτυο, καθώς και για άλλες βοηθητικές λειτουργίες.[3]
Το εργοστάσιο ολοκληρώθηκε σε τέσσερις φάσεις και καλύπτει μια έκταση άνω των 3.000 εκταρίων (12 τετραγωνικά μίλια). Μπορεί να αποθηκεύσει ηλιακή ενέργεια με τη μορφή θερμαινόμενου λιωμένου άλατος, επιτρέποντας την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το έργο αναπτύχθηκε από την ACWA Power με τη βοήθεια της ισπανικής κοινοπραξίας TSK-Acciona-Sener και είναι το πρώτο από μια σειρά προγραμματισμένων αναπτύξεων στο Σύμπλεγμα Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ από τον Μαροκινό Οργανισμό Ηλιακής Ενέργειας (MASEN). Το έργο έλαβε προνομιακή χρηματοδότηση από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων του Ταμείου Καθαρής Τεχνολογίας, της Αφρικανικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Παγκόσμιας Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων· η ΕΤΕπ έχει δανείσει πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ για το έργο.[4][5]
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η εγκατάσταση βρίσκεται στο Νότιο Μαρόκο, κοντά στην αρχαία οχυρωμένη πόλη Άϊτ -Μπεν-Χάντου, κοντά στην πόλη Ουαρζαζάτ.
Noor 1
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Σταθμός Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ (OSPS) - Φάση 1, επίσης γνωστός ως Noor I CSP, έχει εγκατεστημένη ισχύ 160 MW. Συνδέθηκε με το μαροκινό ηλεκτρικό δίκτυο στις 5 Φεβρουαρίου 2016.[6] Καλύπτει 450 εκτάρια (1.112 στρέμματα) και αναμένεται να παράγει 370 GWh ετησίως.[7] Ο σταθμός είναι τύπου παραβολικού κοίλου κατόπτρου με αποθήκευση λιωμένου άλατος, ώστε να μπορεί να διατηρεί την παραγωγή για 3 ώρες σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
Το κόστος του έργου όταν ξεκίνησε να λειτουργεί ήταν 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια.[8] Χρησιμοποιεί μισό εκατομμύριο κάτοπτρα.[9]
Ο σχεδιασμός χρησιμοποιεί υγρή ψύξη και η ανάγκη για τακτικό καθαρισμό των ανακλαστήρων σημαίνει ότι η χρήση νερού είναι υψηλή - 1,7 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως ή 4,6 λίτρα ανά κιλοβατώρα.[10] Η κατανάλωση νερού είναι υπερδιπλάσια από εκείνη ενός σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με υγρή ψύξη και 23 φορές περισσότερη ανά κιλοβατώρα από αυτήν ενός σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με ξηρή ψύξη.[11] Παρόλο που οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής των ηλιοθερμικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής δείχνουν ότι η παραγωγή αντίστοιχης ενέργειας από άνθρακα απελευθερώνει συνήθως περίπου 20 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι οι ανανεώσιμες πηγές.[12]
Η ηλεκτρική ενέργεια επρόκειτο να πωληθεί σε 0,19 δολάρια ανά κιλοβατώρα.
Noor II
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Noor II CSP αποτελεί τη δεύτερη φάση του ηλιακού σταθμού παραγωγής ενέργειας στο Ουαρζαζάτ. Πρόκειται για ηλιακό εργοστάσιο CSP 200 MW που χρησιμοποιεί παραβολικά κάτοπτρα. Έχει χωρητικότητα αποθήκευσης επτά ωρών.[13] Καλύπτει μια έκταση 680 εκταρίων (1.680 στρέμματα) και αναμένεται να παρέχει 600 GWh ετησίως Η κατασκευή ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2016 και η μονάδα τέθηκε σε λειτουργία τον Ιανουάριο του 2018.[13][14]
Χρησιμοποιεί σύστημα ξηρής ψύξης για να μειώσει την κατανάλωση νερού. Το έργο θα παρέχει ηλεκτρική ενέργεια σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους και εκτιμάται ότι θα εξοικονομήσει 750.000 τόνους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.[15]
Noor III
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Noor III CSP είναι το τρίτο τμήμα του Σταθμού Ηλιακής Ενέργειας Ουαρζαζάτ. Το Noor III έχει διαφορετικό σχεδιασμό: οι καθρέφτες είναι τοποθετημένοι οριζόντια σε πλατφόρμες που στηρίζονται από κολώνες ύψους δέκα μέτρων. Κάθε πλατφόρμα έχει περίπου το μέγεθος ενός γηπέδου τένις. Τα πάνελ ακολουθούν το φως, αντανακλώντας το σε έναν ηλιακό πύργο ύψους 250 μέτρων.[5] Είναι ένα ηλιακό έργο CSP ακαθάριστης ισχύος 150 MW που χρησιμοποιεί ηλιακό πύργο με 7 ώρες αποθήκευσης ενέργειας.[16] Καλύπτει μια έκταση 550 εκταρίων (1.359 στρέμματα) και αναμένεται να παρέχει 500 GWh ετησίως.
Χρησιμοποιεί ένα σύστημα ξηρής ψύξης για να μειώσει την κατανάλωση νερού. Το πεδίο κατόπτρων του ηλιακού πύργου CSP εγκαινιάστηκε τον Μάρτιο του 2018.[17] Ο Noor III είναι ο πέμπτος πύργος CSP που κατασκευάστηκε σε κλίμακα κοινής ωφέλειας, αλλά ο δεύτερος με αποθήκευση ενέργειας, μετά το Crescent Dunes ισχύος 125 MW. Με 150 MW, το Noor III είναι πλέον η πιο ισχυρή μονάδα πύργου CSP που έχει κατασκευαστεί. Τον Σεπτέμβριο του 2018, η μονάδα πύργου CSP συγχρονίστηκε για πρώτη φορά με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας. Τον Δεκέμβριο, το Noor III ολοκλήρωσε μια δοκιμή αξιοπιστίας διάρκειας 10 ημερών, αποδεικνύοντας ότι το έργο μπορεί να παρέχει συνεχή ονομαστική ισχύ ακόμα και όταν δεν υπάρχει ηλιακό φως.[18]
Το μοντέλο HE54 του ηλιοστάτη διαθέτει 54 καθρέφτες, με συνολική αντανακλαστική επιφάνεια 178,5 τετραγωνικών μέτρων. Το ηλιακό πεδίο διαθέτει 7.400 τέτοιους καθρέφτες. Ο πύργος έχει ύψος 250 μέτρα.
Το Noor III υπέστη διαρροή λιωμένου άλατος το 2024, προκαλώντας απώλεια 47 εκατομμυρίων δολαρίων.[19]
Noor IV
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Noor IV είναι ένας φωτοβολταϊκός σταθμός ισχύος 72 MW, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2018.[1] Η συνολική επένδυση σε αυτό το έργο ανέρχεται σε 750 εκατομμύρια MAD, δηλαδή περίπου 83 εκατομμύρια δολάρια.[20]
Χρήση νερού
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η κατανάλωση νερού για το συγκρότημα Ουαρζαζάτ Noor εκτιμάται σε 2,5 έως 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, για ένα έργο με υγρή ψύξη (Noor I) και δύο έργα με ξηρή ψύξη (Noor II και III). Το νερό προέρχεται από το φράγμα (Ελ) Μανσούρ Ενταχαμπί μέσω αγωγού.[21]
Το νερό είναι απαραίτητο για την ψύξη, καθώς και για τον τακτικό καθαρισμό των ανακλαστήρων, που γίνεται με σωλήνες υψηλής πίεσης και βούρτσες από φορτηγά.[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «NOOR IV lancee». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Morocco poised to become a solar superpower with launch of desert mega-project». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Ouarzazate Solar Power Complex, Phase 1
Morocco
Specific Environmental and Social Impact Assessment
Volume 1» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ «OVERVIEW - Morocco to add 4 GW of wind, solar capacity by 2020». renewablesnow. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «A Revelation in the Desert». European Investment Bank (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020.
- ↑ Vorrath, Sophie (5 Φεβρουαρίου 2016). «First 160MW of huge Noor solar thermal plant connected to Moroccan grid». RenewEconomy. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Project Ourzazate Solar Power Station – Phase I
Country: Kingdom of Morocco
Project Appraisal Report
Date: April 2012» (PDF). - ↑ Neslen, Arthur. «Morocco to switch on first phase of world's largest solar plant». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ Martin, Richard. «Morocco's Massive Desert Solar Project Starts Up». MIT. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Ouarzazate Solar Power Complex, Phase 1
Morocco
Specific Environmental and Social Impact Assessment
Volume 1» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 7 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ «Majuba Power Station». www.eskom.co.za. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ «NREL: Energy Analysis - Life Cycle Assessment Harmonization Results and Findings». www.nrel.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2016.
- ↑ 13,0 13,1 «Concentrating Solar Power Projects - NOOR II | Concentrating Solar Power | NREL». www.nrel.gov. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2016.
- ↑ «Concentrating Solar Power Projects - NOOR II | Concentrating Solar Power | NREL». www.nrel.gov (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2018.
- ↑ «MOROCCO'S NOOR: LARGEST CONCENTRATED SOLAR POWER PLANT IN AFRICA» (PDF). afdb. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Concentrating Solar Power Projects - NOOR III». solarpaces.nrel.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ «World's second utility-scale 24/7 tower CSP, Noor III commissions solar field». eurekalert. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Moroccan Molten Salt Tower Project Clears Reliability Test». www.powermag.com. 2 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2018.
- ↑ Sanderson, Cosmo (25 Μαρτίου 2024). «Superhot molten salts leak at giant solar plant to cost owner $47m». Recharge | Latest renewable energy news (στα Αγγλικά).
- ↑ Louis Boisgibault, Fahad Al Kabbani (2020): Energy Transition in Metropolises, Rural Areas and Deserts. Wiley - ISTE. (Energy series) (ISBN 9781786304995).
- ↑ «Ouarzazate Solar Power Complex, Phase 1
Morocco
Specific Environmental and Social Impact Assessment» (PDF).