Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σβέρε Φεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σβέρε Φεν
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση14  Αυγούστου 1924[1][2][3]
Κόνγκσμπεργκ[4][5]
Θάνατος23  Φεβρουαρίου 2009[1][2][6]
Όσλο[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝορβηγική γλώσσα[6]
Δανικά[8]
ΣπουδέςOslo School of Architecture and Design
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[2]
καθηγητής πανεπιστημίου (1971–1995)[5]
ΕργοδότηςOslo School of Architecture and Design
Αξιοσημείωτο έργοNorwegian Glacier Museum
Περίοδος ακμής1954[9] - 2009[9]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςβραβείο Πρίτσκερ (1997)
Μετάλλιο Πρίγκηπα Ευγκέν (1982)
Jacob Prize (1993)
Arts Council Norway Honorary Award (1998)
Grosch medal (2001)
Treprisen (1973)
Ταξιάρχης του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (1994)[10]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σβέρε Φεν (νορβηγικά: Sverre Fehn) (14 Αυγούστου 1924 - 23 Φεβρουαρίου 2009) ήταν Νορβηγός αρχιτέκτονας.

Ο Φεν γεννήθηκε στο Κόνγκσμπεργκ της Νορβηγίας. Ήταν γιος του John Tryggve Φεν (1894–1981) και της Sigrid Johnsen (1895–1985). Έλαβε την αρχιτεκτονική του εκπαίδευση στο Oslo School of Architecture and Design στο Όσλο. Ξεκίνησε τις σπουδές του το 1946 και αποφοίτησε το 1949. Μεταξύ άλλων εκπαιδευτών, σπούδασε κοντά στον Άρνε Κόρσμο (1900–1968).[11]

Το 1949, ο Φεν και ο αρχιτέκτονας Geir Grung (1926–1989) κέρδισαν τον διαγωνισμό για το Κτήριο του Μουσείου για τις Συλλογές Sandvig στο Maihaugen στο Λίλεχαμερ. Το 1950, ο Φεν εντάχθηκε στο PAGON (Progressive Architects Group Oslo, Νορβηγία). Η ομάδα, της οποίας επικεφαλής ήταν ο Άρνε Κόρσμο, είχε ως στόχο την εφαρμογή και την προώθηση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. [12]

Το 1952-1953, κατά τη διάρκεια ταξιδιών στο Μαρόκο, ανακάλυψε τη δημοτική αρχιτεκτονική, η οποία επρόκειτο να επηρεάσει βαθιά το μελλοντικό του έργο. Αργότερα μετακόμισε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε για δύο χρόνια στο στούντιο του Ζαν Προυβέ και όπου γνώριζε τον Λε Κορμπυζιέ. Κατά την επιστροφή του στη Νορβηγία το 1954, άνοιξε ένα δικό του στούντιο στο Όσλο.[12]

Σε ηλικία 34 ετών, ο Φεν κέρδισε διεθνή αναγνώριση για το σχεδιασμό του Νορβηγικού Περίπτερου στην Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών το 1958.[11] Στη δεκαετία του 1960 δημιούργησε δύο έργα που παρέμειναν κορυφαία στην καριέρα του: το Nordic Pavilion στη Μπιενάλε της Βενετίας (1962) και το Μουσείο Hedmark στο Χάμαρ (1967–79). Άλλα αξιόλογα έργα περιλαμβάνουν το Norwegian Glacier Museum στο Fjærland (1991-2002) και το Εθνικό Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Σχεδίου στο Όσλο (2003–08).[13]

Ο Φεν σχεδίασε πάνω από 100 κτίρια.[14] Μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα είναι:

  • 1958 - Νορβηγικό περίπτερο στην Παγκόσμια Έκθεση των Βρυξελλών, Βέλγιο
  • 1962 - Σκανδιναβικό περίπτερο στη Μπιενάλε της Βενετίας, Ιταλία
  • 1963 – Villa Schreiner, Όσλο
  • 1963-64 – Villa Norrköping, Σουηδία
  • 1967 – Casa Bødtker House, Όσλο
  • 1967-79 – Μουσείο Hedmark στο Hamar, Νορβηγία
  • 1990 – Villa Busk, Bamble
  • 1991-2002 – Norwegian Glacier Museum, Fjærland
  • 1993-96 – Κέντρο Aukrust στο Alvdal
  • 2000 – Ivar Aasen-tunet στο Ørsta
  • 2007 – Gyldendal House, Όσλο
  • 2003-08 – Εθνικό Μουσείο Τέχνης, Αρχιτεκτονικής και Σχεδίου, Όσλο

Το 1961, του απονεμήθηκε το βραβείο Houen Foundation, μαζί με τον Geir Grung, για το σχεδιασμό του Γηροκομείου Økern στο Όσλο. Έλαβε το Βραβείο του Ιδρύματος Houen για το σχεδιασμό του Μουσείου Hedmark στο Χάμαρ το 1975. Το 1994 διορίστηκε Διοικητής στο Τάγμα του Αγίου Ολάβ.[13]

Το 1998 του απονεμήθηκε το βραβείο Norsk kulturråds ærespris. Ο Sverre Φεν τιμήθηκε με το πρώτο μετάλλιο Grosch το 2001. Το 2003 του απονεμήθηκε το Πολιτιστικό Βραβείο Άντερς Γιάρε (Anders Jahres kulturpris).[15][16]

Η υψηλότερη διεθνής διάκρισή του έγινε το 1997, όταν του απονεμήθηκε το Βραβείο Πρίτσκερ και το Χρυσό Μετάλλιο Χάινριχ Τέσενοβ (Heinrich-Tessenow-Medaille).[17][18]

Το 1952 παντρεύτηκε την Ίνγκριντ Λόβμπεργκ Πέτερσεν (1929–2005). Ο Φεν πέθανε στο σπίτι του στο Όσλο σε ηλικία 84 ετών.[19] Έμεινε από τον γιο του, Γκούι Φεν και τέσσερα εγγόνια.[20]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Arkitekter verksamma i Sverige. 11  Ιουλίου 2014.
  3. 3,0 3,1 «Sverre Fehn» (Ολλανδικά) 239901.
  4. Arkitekter verksamma i Sverige. 9  Ιανουαρίου 2015.
  5. 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 239901.
  6. 6,0 6,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 125663433. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. CONOR.SI. 170587235.
  9. 9,0 9,1 9,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 239901. Ανακτήθηκε στις 19  Σεπτεμβρίου 2022.
  10. www.royalcourt.no/tildelinger.html?tid=28028&sek=&q=fehn&type=&aarstall=.
  11. 11,0 11,1 Grimes, William: Sverre Fehn, 84, Architect of Modern Nordic Forms, Dies, in The New York Times, February 27, 2009
  12. 12,0 12,1 Ulf Grønvold. «Sverre Fehn, arkitekt». Norsk biografisk leksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  13. 13,0 13,1 Elisabeth Seip. «Sverre Fehn, arkitekt». Norsk kunstnerleksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  14. Swedish Architecture Museum: Architect Sverre Fehn, retrieved 29 December 2011
  15. «Grosch-medaljen». Store norske leksikon. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  16. «Anders Jahres kulturpris 2003: Sverre Fehn, arkitekt». Anders Jahres kulturpris. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  17. «1997 Laureate: Sverre Fehn». The Pritzker Architecture Prize. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  18. «1997: Sverre Fehn, Oslo». Heinrich-Tessenow-Medaille. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  19. «Norwegian renowned architect Sverre Fehn has died - The Norwegian American» (στα αγγλικά). The Norwegian American. 2009-02-27. https://www.norwegianamerican.com/featured/norwegian-architect-sverre-fehn-has-died/. Ανακτήθηκε στις 2018-01-08. 
  20. Grimes, William (2009-02-27). «Sverre Fehn, Norwegian Architect, Dies at 84» (στα αγγλικά). The New York Times. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2009/02/28/arts/design/28fehn.html. Ανακτήθηκε στις 2018-01-08. 
  • The Secret of the Shadow: Light and Shadow in Architecture, 2002 με γραπτά του Σβέρε Φεν
  • Σβέρε Φεν, Η ποίηση της ευθείας γραμμής =: Den rette linjes poesi, 1992
  • Yukio Futagawa, Σβέρε Φεν. Μουσείο παγετώνων. Κέντρο Aukrust, στο "GA Document 56", 1998
  • Σβέρε Φεν. Στούντιο Χολμ , στο "GA Houses 58", 1998

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]