Σβάντιμπορ Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Σβάντιμπορ Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Świętobór I (Πολωνικά)
Γέννηση1351
Δυτική Πομερανία
Θάνατος21  Ιουνίου 1413
Δυτική Πομερανία
Τόπος ταφήςKołbacz Abbey
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΤέκναΌθων Β΄ της Πομερανίας-Στεττίν
Καζιμίρ Ε΄ της Πομερανίας-Στεττίν
Albrecht van Pommeren
Μαργαρίτα της Πομερανίας-Στεττίν
ΓονείςΜπάρνιμ Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν και Agnes von Braunschweig-Grubenhagen[1]
ΑδέλφιαΚαζιμίρ Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν
Μπόγκισλαβ Ζ΄ της Πομερανίας-Στεττίν
ΟικογένειαΟίκος της Πομερανίας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σβάντιμπορ Γ΄, γερμαν. Swantibor III (π. 1351 - 21 Ιουνίου 1413) από τον Οίκο των Γκρίφφινς ήταν δούκας της Πομερανίας-Στεττίν (1372-1413).

Βιογρφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Μπάρνιμ Γ΄ δούκα της Πομερανίας-Στεττίν και της Αγνής των Γουέλφων, κόρης τού Ερρίκου Β΄ δούκα τού Μπράουνσβαϊγκ-Γκρούμπενχαγκεν.

Το 1368 απεβίωσε ο Μπάρνιμ Γ΄ και τον διαδέχθηκαν από κοινού οι τρεις γιοί του. Όμως το 1372 απεβίωσε ο πρωτότοκος Καζιμίρ Γ΄ και το 1404 ο τρίτος γιος Μπόγκισλαβ Ζ΄, άγαμοι και οι δύο, έτσι ο Σβάντιμπορ Γ΄ έμεινε μόνος δούκας.

Στη διένεξη τού Βάλντεμαρ Δ΄ της Δανίας με την Χανσεατική Ένωση και τον Αλβέρτο Β΄ δούκα τού Μεκλεμβούργου, ο Μπάρνιμ Γ΄ είχε λάβει το μέρος τού πρώτου. Ωστόσο οι γιοί του στάθηκαν ουδέτεροι με τη Δανία και ειρήνευσαν με τον Αλβέρτο Β΄ το 1368. Η διένεξη κλιμακώθηκε σε πόλεμο και ο Καζιμίρ Γ΄ κατά την πολιορκία της Χόγινα απεβίωσε το 1372.

Τώρα η Πομερανία -που ήταν κατατετμημένη σε Στολπ, Βόλγκαστ, Στεττίν και Καμμίν- έπρεπε να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις τού Βρανδεμβούργου: όταν ο Κάρολος Δ΄ της Γερμανίας θέλησε να αποκτήσει το Βρανδεμβούργο για τους συγγενείς του, ο δούκας φοβήθηκε, μήπως ο βασιλιάς επικαλεστεί την παλαιά υποτέλεια της Πομερανίας στο Βρανδεμβούργο. Πράγματι ο Κάρολος Δ΄ απέκτησε το Βρανδεμβούργο το 1373 με τη συνθήκη τού Φύρστενβαλντε, αλλά θέλησε φιλικές σχέσεις με την Πομερανία· ίσως διότι είχε νυμφευτεί την Ελισάβετ, κόρη τού Μπόγκισλαβ Ε΄ δούκα της Πομερανίας-Στολπ, 2ου εξαδέλφου τού Σβάντιμπορ Γ΄. Ο τελευταίος συμμετείχε ενίοτε στα βασιλικά ζητήματα και υπηρέτησε ως βασιλικός δικαστής.

Η χώρα είχε αποδιοργανωθεί από τις συγκρούσεις των δουκών της με τις πόλεις και οι έριδες τους εξάντλησαν οικονομικά.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νυμφεύτηκε το 1374 την Άννα των Χοεντσόλερν, κόρη τού Αλβέρτου μπουργκράβου της Νυρεμβέργης (γιου τού Φρειδερίκου Δ΄ μπουργκράβου της Νυρεμβέργης). Είχε τέκνα:

  • Όθων Β΄ π. 1380-1428, δούκας της Πομερανίας-Στεττίν.
  • Καζιμίρ Ε΄ μετά το 1380-1434, δούκας της Πομερανίας-Στεττίν.
  • Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον Ούλριχ Α΄ δούκα τού Μεκλεμβούργου-Στάργκαρτ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Klaus Conrad: Herzogliche Schwäche und städtische Macht in der zweiten Hälfte des 14. und im 15. Jahrhundert, in: Werner Buchholz (ed.): Deutsche Geschichte im Osten Europas. Pommern, Siedler Verlag, Berlin, 1999, ISBN 3-88680-272-8, p. 127-202
  • Martin Wehrmann: Geschichte von Pommern. vol. 1, 2nd ed., Verlag Friedrich Andreas Perthes, Gotha, 1919, reprinted: Augsburg, 1992, ISBN 3-89350-112-6
  • Martin Wehrmann (1908), "Swantibor III., Herzog von Pommern-Stettin", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 54, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 640–641
  • Gottfried von Bülow (1887), "Otto II. (und Casimir VI.)", Allgemeine Deutsche Biographie (ADB) (in German), 25, Leipzig: Duncker & Humblot, pp. 785–787