Ρισάρ Ντακουρί

Ρισάρ Ντακουρί
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Richard Dacoury (Γαλλικά)
Γέννηση	6 Ιουλίου 1959; Αμπιτζάν
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Ύψος	195 cm
Βάρος	200 lb
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Σπουδές	ESSEC Business School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καλαθοσφαιριστής
Περίοδος ακμής	1976 - 1998
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Ρισάρ Ντακουρί (Richard Dacoury, 6 Ιουλίου 1959) είναι Γάλλος πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής, γνωστότερος από τη θητεία του στην Λιμόζ, και από τις σπουδαιότερες μορφές του ευρωπαϊκού μπάσκετ του 20ού αιώνα.

Αγωνίστηκε από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 έως και τα τέλη του '90 σε υψηλό επίπεδο^[2], καθώς ήταν επί σειρά ετών πρωταθλητής Γαλλίας.^[3]

Μέλος της περίφημης ομάδας της Λιμόζ που μετείχε στα φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης το 1990 στη Σαραγόσα, κατακτώντας τη δεύτερη θέση και το 1993 στην Αθήνα, όταν με προπονητή τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, ο γαλλικός σύλλογος κατέκτησε την ευρωπαϊκή πρωτιά.

Εκτός της Λιμόζ, ο Ντακουρί πρωταγωνίστησε στα παγκόσμια παρκέ και με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας της Γαλλίας, όπου διέπρεψε στα Ευρωμπάσκετ του 1987, του 1989 κ.ά. και σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα τόσο σαν εξαιρετικός αμυντικός, όσο και σαν μια αξιόπιστη επιθετική λύση. Πριν από τη Λιμόζ, έπαιξε τη διετία 1976-78 στην γαλλική ομάδα της Λυών, ενώ, μετά τη Λιμόζ, έκλεισε την καριέρα του σε ηλικία 37 ετών το 1998, με τη φανέλα της Ρασίνγκ Παρί παίζοντας εκεί επί διετία. Στα 46 του, τη σεζόν 2005-06, ξαναέπαιξε μπάσκετ στο τοπικό πρωτάθλημα της Νορμανδίας.^[4]

Παραπομπές

↑ RealGM. 153752. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
↑ "Ηθοποιός ο Ντακουρί"^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ "Κοσμογονία στη Λιμόζ"^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ Αυτοί χάραξαν το δρόμο που ακολούθησε ο Φώτσης, contra.gr. 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2017.

Πηγές

[92fd5bc1024d5039471839f41c49df3c91df4ca3-1] RealGM. 153752. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.

[2] "Ηθοποιός ο Ντακουρί"^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[3] "Κοσμογονία στη Λιμόζ"^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[4] Αυτοί χάραξαν το δρόμο που ακολούθησε ο Φώτσης, contra.gr. 2 Αυγούστου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2017.

[1]

[2]

[3]

[4]