Ριγόρ Μπαραντούλιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ριγόρ Μπαράντουλιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Рыгор Іванавіч Барадулін (Λευκορωσικά)
Γέννηση24  Φεβρουαρίου 1935[1]
d:Q107352024
Θάνατος2  Μαρτίου 2014
Μινσκ
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Τόπος ταφήςUshachy
Χώρα πολιτογράφησηςΈνωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Λευκορωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΛευκορωσικά
ΣπουδέςΦιλολογική σχολή του Βασκιρικού Κρατικού Πανεπιστημίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδοκιμιογράφος[2]
μεταφραστής
συγγραφέας[2]
ποιητής
συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
κριτικός λογοτεχνίας
ΕργοδότηςSovetskaya Belorussiya – Belarus' Segodnya[3]
d:Q13028880[3]
Polymia[4]
Belarus[4]
Mastatskaya Litaratura[4]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαBPF Party
Οικογένεια
Σύζυγοςd:Q15905006
ΤέκναIlona Baradulina
ΓονείςIvan Baradulin και Kulina Baradulina
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσειςτάγμα του Παράσημου της Τιμής
Τάγμα των Τριών Αστέρων
Τάγμα της Φιλίας των Λαών
Order of Honor
μετάλλιο Φραγκίσκος Σκάρινα
The People’s Poet of Belarus (1992)
d:Q13031332 (1976)
d:Q42307834 (1976)
Ιστότοπος
www.baradulin.by
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ρύχορ Ιβάναβιτς Μπαραντούλιν (Λευκορωσικά: Рыгор Іванавіч Барадулін; 24 Φεβρουαρίου 1935 – 2 Μαρτίου 2014) ήταν της Λευκορωσίας, ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ρύχορ Μπαραντούλιν γεννήθηκε το 1935 στην Βεράσοβκα (Λευκορωσικά: Верасоўка, Werasoŭka), στην επαρχία Ουσάτσι, γιος των Ιβάν και Κουλίνα Μπαραντούλιν.[5] Αποφοίτησε από το ένα σχολείο στο Ουσάτσι το 1954, και συνέχισε τις σπουδές του στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Λευκορωσίας στο Μινσκ, από το οποίο αποφοίτησε το 1959.

Εργάστηκε ως συντάκτης σε διάφορα έντυπα (συμπεριλαμβανομένης μιας εφημερίδας, την Σοβιετική Λευκορωσία και περιοδικά όπως τα Μπιάροζκα και Πόλιμυα). Εργάστηκε σε ορισμένους εκδοτικούς οργανισμούς, όπως το Μπελαρούς και Μαστάτσκαγια Λιταρατούρα. Ο Μπαραντούλιν ήταν μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της Λευκορωσίας και του λευκορωσικού κέντρου ΠΕΝ (ήταν Πρόεδρος του κέντρου κατά τη διάρκεια του 1990-1999) και μέλος του κόμματος ΛΛΜ.

Λειτουργεί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαραντούλιν ήταν ο τελευταίος λευκορώσος που έλαβε τον τίτλο του λαϊκού Ποιητή (1992). Έλαβε κάποια άλλα σημαντικά βραβεία για διάφορα βιβλία με ποιήματα και μεταφράσεις. Άρχισε να δημοσιεύει τα έργα του το 1953.[6]

Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Τσιρβόναγια ζμιένα. Το πρώτο βιβλίο του με ποιήματα, το "Μαλάντζικ ναντ στέπαμ", εμφανίστηκε το 1959. Συνολικά, ο Ρύχορ Μπαραντούλιν δημοσίευσε περίπου 70 βιβλία με ποιήματα (συμπεριλαμβανομένων ποιημάτων για παιδιά, σατιρικά και χιουμοριστικά ποιήματα, άρθρα, δοκίμια, μεταφράσεις. Το 2006, ο Μπαραντούλιν ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το βιβλίο με ποιήματα που ονομάζεται Κστι.[7]

Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαραντούλιν πέθανε το 2014 από φυσικά αίτια σε ηλικία 79 ετών.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
  3. 3,0 3,1 Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2021.
  4. 4,0 4,1 4,2 Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2021.
  5. «Барадулін Рыгор». Slounik.org (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2017. 
  6. «ABM - Ryhor Baradulin (Rygor Borodulin)». Belarus-misc.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2017. 
  7. «Svetlana Aleksievich and Ryhor Baradulin nominated for Nobel Prize». 11 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]