Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Ραβέντι

{{taxobox
|name = Ρήον το βαρβαρικόν<br /> ''(Rheum rhabarbarum)''
|image = Rheum rhabarbarum.2006-04-27.uellue.jpg
| πλάτος_εικόνας = 250px
|image_caption = Ραβέντι ή Ρεβέντι.
|regnum = [[Φυτά]] ''(Plantae)''
|unranked_divisio = [[Αγγειόσπερμα]] ''(Angiosperms)''
|unranked_classis = [[Ευδικοτυλήδονα]] ''(Eudicots)''
|unranked_ordo = ''Core eudicots''
|ordo = [[Καρυοφυλλώδη]] ''(Caryophyllales)''
|familia = [[Πολυγονοειδή]] ''(Polygonaceae)''
|genus = [[Ρήον]] ''(Rheum)''
|species = Ρ. το βαρβαρικόν ''(R. rhabarbarum)''
|binomial = Ρήον το βαρβαρικόν ''(Rheum rhabarbarum''
|binomial_authority = [[Κάρολος Λινναίος]] ''(L.)''
}}
Το '''ραβέντι''' ή '''ρεβέντι''', με την επιστημονική ονομασία '''ρήον το βαρβαρικόν''' ''('''Rheum rhabarbarum''')'', είναι ένα είδος φυτού της οικογένειας των [[Πολυγονοειδή|Πολυγονοειδών]] ''(Polygonaceae)''. Είναι [[Πόα|ποώδες]] [[πολυετές φυτό]],<ref group="Σημ.">Ένα πολυετές φυτό ''(perennial plant)'' ή απλά πολυετές ''(perennial)'' (από το Λατινικό ''per'', που σημαίνει "μέσα" και ''annus'', που σημαίνει "χρόνος"), είναι ένα φυτό που ζει για περισσότερο από δύο χρόνια.</ref><ref>The Garden Helper. [http://www.thegardenhelper.com/planting.html The Difference Between Annual Plants and Perennial Plants in the Garden.] Retrieved on 2008-06-22.</ref> που αναπτύσσεται από κοντά, πυκνά [[ρίζωμα|ριζώματα]].<ref group="Σημ.">Στη βοτανική και την δενδρολογία, ένα ρίζωμα (από το Αρχαίο Ελληνικό: ῥίζωμα, "μάζα των ριζών", από το ῥιζόω, "αιτία να χτυπήσει η ρίζα") είναι ένα τροποποιημένο υπόγειο στέλεχος του φυτού, που συνήθως βρίσκεται υπογείως, συχνά στέλνοντας ρίζες και βλαστούς από τα μεσογόνατιά του.</ref><ref>{{LSJ|r(I/zwma|ῥίζωμα|ref}}</ref><ref>{{LSJ|r(izo/w|ῥιζόω}}</ref> Παράγει μεγάλα [[Φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] που είναι κάπως τριγωνικά, με μακρούς σαρκώδεις [[μίσχος|μίσχους]]·<ref group="Σημ.">Στη βοτανική ένας μίσχος ''(petiole)'', είναι το στέλεχος που αποδίδει το φύλλο λεπίδα ''(leaf blade)'' στο στέλεχος. Ο μίσχος είναι η μετάβαση μεταξύ του στελέχους και του φύλλου λεπίδα. Είναι το στέλεχος που αποδίδει ενιαία λουλούδια στην ταξιανθία, επίσης, είναι τα κλαδιά ή τα στελέχη που συνδέουν το κάθε λουλούδι σε μια ταξιανθία, που περιέχει περισσότερα από ένα λουλούδια.</ref><ref>{{cite book |author1=Hickey, M. |author2=King, C. |year=2001  |title=The Cambridge Illustrated Glossary of Botanical Terms |publisher=Cambridge University Press }}</ref><ref name=Beentje>{{cite book|first=H.|last=Beentje|title=The Kew plant glossary|year=2010|url=https://archive.org/details/kewplantglossary0000been|publisher=Kew Publishing|location=London|isbn=9781842464229}}</ref>{{rp|87}}<ref name="Mauseth">{{cite book |last=Mauseth |first=James D |title=Botany: An Introduction to Plant Biology |publisher=Jones & Bartlett Learning |year=2003 |isbn=0-7637-2134-4}}</ref>{{rp|171}} και τα μικρά [[λουλούδι]]α, ομαδοποιούνται σε μεγάλες ενώσεις φυλλωδών πρασινωπό-λευκών με ροζ-κόκκινες [[ταξιανθία|ταξιανθίες]].<ref group="Σημ.">Μια ταξιανθία είναι μια ομάδα ή ένα σύμπλεγμα λουλουδιών τοποθετημένων σε ένα στέλεχος που αποτελείται από ένα κεντρικό κλάδο ή την περίπλοκη σύνθεση των κλαδιών.</ref>

Επειδή ο μίσχος του ραβεντίου αυξάνεται απευθείας από το ρίζωμα και παράγει το φύλλο στο τέλος του, στη βοτανική κατηγοριοποιείται ως [[λαχανικό]] και μαγειρικά χρησιμοποιείται ως [[φρούτο]].<ref>{{cite book |last=Foust |first=Clifford M. |title=Rhubarb: The Wondrous Drug |url=https://archive.org/details/rhubarbwondrousd0000fous |publisher=Princeton University Press |location=Princeton |year=1992 |isbn=0-691-08747-4}}</ref><ref>[http://www.HighAltitudeRhubarb.com High Altitude Rhubarb ]</ref>

Στη μαγειρική χρήση οι φρέσκοι ωμοί μίσχοι (μίσχοι των φύλλων) είναι τραγανοί (παρόμοιοι με αυτούς του [[σέλινο]]υ) με ισχυρή, στυφή γεύση. Συνηθέστερα, οι μίσχοι των φύλλων του φυτού μαγειρεύονται με [[ζάχαρη]] και χρησιμοποιούνται σε πίτες και άλλα γλυκά. Ένας αριθμός των ποικιλιών που έχουν εξημερωθεί για ανθρώπινη κατανάλωση, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αναγνωριστεί ως ''Rheum'' x ''hybridum'' από τη Βασιλική Εταιρεία Οπωροκηπευτικών ''(Royal Horticultural Society)''.

Το ραβέντι συνήθως θεωρείται ως [[λαχανικό]]. Ωστόσο, στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] το 1947, ένα δικαστήριο της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]], αποφάσισε, δεδομένου ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες είχε χρησιμοποιηθεί ως [[φρούτο]], θα υπολογίζονταν ως φρούτο για τους σκοπούς των κανονισμών και των δασμών. Μια παρενέργεια αυτής της απόφασης, ήταν οι μειωμένοι δασμοί στα εισαγόμενα τιμολόγια του ρεβέντι, καθώς στα τιμολόγια για τα λαχανικά, οι δασμοί ήταν υψηλότεροι από ό,τι στα τιμολόγια για τα φρούτα.<ref>findlaw.com "[http://caselaw.lp.findlaw.com/scripts/getcase.pl?court=US&vol=149&invol=304 NIX v. HEDDEN, 149 U.S. 304 (1893)]</ref>

Το ρεβέντι περιέχει [[ανθρακινόνη|ανθρακινόνες]] ''(anthraquinones)'', συμπεριλαμβανομένης της [[ρεΐνη]]ς ''(rhein)'', της [[εμοδίνη]]ς ''(emodin)'' και τους [[γλυκοζίτης|γλυκοζίτες]] ''(glycosides)'' (π.χ. ''glucorhein''), οι οποίοι προσδίδουν καθαρτικές και υπακτικές ιδιότητες ''(cathartic and laxative properties)''. Ως εκ τούτου είναι χρήσιμο ως [[καθαρτικό]], σε περίπτωση [[δυσκοιλιότητα]]ς.<ref name="mehta">{{cite web|url=http://pharmaxchange.info/press/2012/12/pharmacognosy-of-rhubarb/|title=Pharmacognosy of Rhubarb|author=praful akolkar|work=PharmaXChange.info|accessdate=2015-07-24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150626142055/http://pharmaxchange.info/press/2012/12/pharmacognosy-of-rhubarb/|archivedate=2015-06-26|url-status=dead}}</ref>

==Ετυμολογία==
{|  style="border: 1px solid rgb(170, 170, 170); margin: 0pt 0pt 1em 1em; border-collapse: collapse; font-size: 95%;" align="right" border="1" cellpadding="4" cellspacing="0" width="220"  
!  colspan="4" align="center" bgcolor="lightyellow" |<center>Ωμό ραβέντι ή ρεβέντι.</center>
|-
!  colspan="4" align="center" bgcolor="lightyellow" |'''Διατροφική αξία<br /> 100 g (3,5 oz)'''
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Ενέργεια]]<br />''(Energy)''
|  colspan="2" valign="top" | 88 kJ
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Θερμίδες]]<br />''(Calories)''
|  colspan="2" valign="top" | 21 kcal
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Υδατάνθρακες]]<br />''(Carbohydrates)''
|  colspan="2" valign="top" | 4,54 g
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Σάκχαρα]]<br />''(Sugars)''
|  colspan="2" valign="top" | 1,1 g
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Φυτικές ίνες]]<br />''(Fiber crop)''
|  colspan="2" valign="top" | 1,8 g
|- 
<!--(hidden)
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>[[Διαιτητικές ίνες]]<br />''(Dietary Fibres)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small>3,1 g</small>
|-
(/hidden)-->
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Λιπαρά]]<br />''(Fat)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,3 g
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Πρωτεΐνες]]<br /> ''(Proteins)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,8 g
|- 
!    colspan="4" align="center" bgcolor="lightyellow" |<small>[[Βιταμίνες]] ''(Vitamins)''</small>
|- 
<!--(hidden)
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>[[Βιταμίνη Α]]<br />''(Vitamin A)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small> μg (%)</small>
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>[[βήτα-καροτένιο]]<br />''(beta-carotene)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small> μg (%)</small>
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>[[λουτεΐνη]] [[ζεαξανθίνη]]<br />''(lutein zeaxanthin)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small> μg</small>
|-
(/hidden)-->
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Θειαμίνη]] (Β<sub>1</sub>)<br />''(Thiamin B<sub>1</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,02&nbsp;mg (2%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Ριβοφλαβίνη]] (Β<sub>2</sub>)<br />''(Riboflavin B<sub>2</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,03&nbsp;mg (3%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Νιασίνη]] (Β<sub>3</sub>)<br />''(Niacin B<sub>3</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,3&nbsp;mg (2%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Παντοθενικό οξύ]] (Β<sub>5</sub>)<br /> ''(Pantothenic acid B<sub>5</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,085&nbsp;mg (2%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |Βιταμίνη Β<sub>6</sub><br />''(Vitamin B<sub>6</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,024&nbsp;mg (2%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Φυλλικό οξύ]] (Β<sub>9</sub>)<br />''(Folic acid B<sub>9</sub>)''
|  colspan="2" valign="top" | 7 μg (2%)
|- 
<!--(hidden)
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>Βιταμίνη Β<sub>12</sub><br />''(Vitamin B<sub>12</sub>)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small> μg (%)</small>
|-
(/hidden)-->
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Χολίνη]]<br />''(Choline)''
|  colspan="2" valign="top" | 6,1&nbsp;mg (1%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Βιταμίνη C]]<br />''(Vitamin C)''
|  colspan="2" valign="top" | 8&nbsp;mg (10%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Βιταμίνη E]]<br />''(Vitamin E)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,27&nbsp;mg (2%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Βιταμίνη K]]<br />''(Vitamin K)''
|  colspan="2" valign="top" | 29,3 μg (28%)</small>
|-
!    colspan="4" align="center" bgcolor="lightyellow" |Ίχνη μετάλλων ''(Trace metals)''
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Ασβέστιο]]<br />''(Calcium)''
|  colspan="2" valign="top" | 86&nbsp;mg (9%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Σίδηρος]]<br />''(Iron)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,22&nbsp;mg (2%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Μαγνήσιο]]<br />''(Magnesium)''
|  colspan="2" valign="top" | 12&nbsp;mg (3%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Μαγγάνιο]]<br />''(Manganese)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,196&nbsp;mg (9%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Φωσφόρος]]<br />''(Phosphorus)''
|  colspan="2" valign="top" | 14&nbsp;mg (2%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Κάλιο]]<br />''(Potassium)''
|  colspan="2" valign="top" | 288&nbsp;mg (6%)
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Νάτριο]]<br />''(Sodium)''
|  colspan="2" valign="top" | 4&nbsp;mg (0%)
|-
!  colspan="2" align="left" valign="top" |[[Ψευδάργυρος]]<br />''(Zinc)''
|  colspan="2" valign="top" | 0,1&nbsp;mg (1%)
|- 
<!--
!    colspan="4" align="center" bgcolor="lightyellow" |<small>Άλλα συστατικά ''(Other constituents)''</small>
|- 
!  colspan="2" align="left" valign="top" |<small>[[Νερό]]<br />''(Water)''</small>
|  colspan="2" valign="top" |<small>10,4 g</small>
|-
-->
!  colspan="4" bgcolor="lightgrey" |<center>Μονάδες μέτρησης</center><br /><center>μg = micrograms, mg = milligrams<br />IU = International units</center>
|-
!  colspan="4" bgcolor="lightgrey" |<center>Τα ποσοστά είναι χοντρικά χρησιμοποιώντας τις συστάσεις των ΗΠΑ για τους ενήλικες.</center>
|-
!  colspan="4" bgcolor="lightgrey" |<center>Πηγή: usda<ref>{{Cite web |url=http://ndb.nal.usda.gov/ndb/search/list?qlookup=09307&format=Full |title=Link to USDA Database entry |accessdate=2015-07-24 |archive-date=2016-03-09 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160309142153/https://ndb.nal.usda.gov/ndb/search/list?qlookup=09307&format=Full |url-status=dead }}</ref></center>
|-
|}
Η αγγλική ονομασία «''rhubarb''» είναι συνδυασμός του Αρχαίου Ελληνικού ρά (ή ρήον) και του «βάρβαρον» ''(rha + barbarum)''. Πιθανόν, από τον ''Rhā'', τον ποταμό [[Βόλγας|Βόλγα]], στου οποίου στις όχθες ζούσαν φυλές βαρβαρικές που ήσαν εξοικειωμένες με τα χυμώδη κοτσάνια του πρασινοκόκκινου φυτού, που φύτρωνε στις όχθες του. Τα φυτά, από τον «Ρα των βαρβάρων», αργότερα έγιναν το Λατινικό «''rhabarbarum''».

==Καλλιέργεια==
[[Αρχείο:Rhubarb in market 1.JPG|300px|left|thumb|Ραβέντι, όπου εκτίθενται προς πώληση, σε μια αγορά του ''Leeds'' της [[Αγγλία]]ς.]]
Τα ραβέντι καλλιεργούνται σε πολλές περιοχές. Με την παραγωγή τους στα θερμοκήπια είναι διαθέσιμα για μεγάλο χρονικό διάστημα του έτους. Τα ραβέντι που καλλιεργούνται στα θερμοκήπια (θερμαινόμενα [[Θερμοκήπιο|θερμοκήπια]]), όπου ονομάζονται «θερμοκήπια ραβέντι» και συνήθως διατίθενται στις καταναλωτικές αγορές στις αρχές της άνοιξης, πριν από τα καλλιεργούμενα στους αγρούς ραβέντι είναι διαθέσιμα. Τα ρεβέντι του θερμοκηπίου συνήθως είναι πιο φωτεινά κόκκινα, πιο τρυφερά και με πιο γλυκιά γεύση, απ'ότι τα ραβέντι που καλλιεργούνται στους αγρούς.<ref name="Rombauer, Irma S. Page 142">Rombauer, Irma S. ''Joy of Cooking'' Indianapolis/New York:1975 Bobbs-Merrill Co., Inc. Page 142</ref> Στα [[εύκρατη ζώνη|εύκρατα κλίματα]] το ραβέντι είναι ένα από τα διατροφικά φυτά που συγκομίζονται πρώτα, συνήθως στα μέσα έως τα τέλη της άνοιξης (Απρίλιο / Μάιο στο Βόρειο Ημισφαίριο και Οκτώβριο / Νοέμβριο στο Νότιο Ημισφαίριο), ενώ η εποχή για τα καλλιεργούμενα στους αγρούς φυτά, διαρκεί μέχρι το Σεπτέμβριο. Στις βορειοδυτικές πολιτείες του [[Όρεγκον]] και της [[Ουάσιγκτον]] συνήθως υπάρχουν δύο συγκομιδές, από τα τέλη Απριλίου έως το Μάιο και από τα τέλη Ιουνίου έως τον Ιούλιο. Τα ραβέντι είναι έτοιμα να καταναλωθούν το συντομότερο μετά τη συγκομιδή τους και όταν οι φρεσκοκομμένοι μίσχοι τους είναι σταθεροί και γυαλιστεροί.

Στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] τα πρώτα ραβέντι του έτους συλλέγονται υπό το φως των [[Κερί (αντικείμενο)|κεριών]], σε σκοτεινά υπόστεγα, όπου αποκλείεται οποιοδήποτε άλλο φως – μια πρακτική που παράγει ένα πιο γλυκό, πιο τρυφερό κοτσάνι.<ref>McGee, Harold. On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen.  New York, NY: Scribner, 2004.  p 367</ref> Αυτές οι παράγκες είναι διάσπαρτες γύρω από το σημειούμενο «Τρίγωνο Ραβέντι» του ''Γούεικφιλντ'', ''[[Ληντς]]'' και του ''Μόρλεϊ''.<ref name="wgur">{{cite web|author=Wakefield Metropolitan District Council|url=http://www.wakefield.gov.uk/CultureAndLeisure/HistoricWakefield/Rhubarb/default.htm|title=Rhubarb|accessdate=2006-03-12|archive-date=2008-09-30|archive-url=https://web.archive.org/web/20080930091049/http://www.wakefield.gov.uk/CultureAndLeisure/HistoricWakefield/Rhubarb/default.htm|url-status=}}</ref>

Ο υποστηρικτής της βιολογικής κηπουρικής, ''Λώρενς Ντ. Χιλς'', απαριθμεί τα αγαπημένα του ραβέντι για τη γεύση τους, όπως τα: ''Hawke's Champagne'', ''Victoria'', ''Timperley Early'' και ''Early Albert'', συνιστώντας όμως, το ''Perpetual Gaskin'', ως αυτό που έχει το χαμηλότερο επίπεδο [[οξαλικό οξύ|οξαλικού οξέος]], ώστε να μπορεί να συγκομίζεται για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, χωρίς να αναπτύσσεται πικράδα.<ref>Lawrence D Hills. Organic Gardening. Penguin 1997. page 145</ref>

Επειδή το ραβέντι είναι εποχιακό φυτό, η ύπαρξη των φρέσκων ραβέντι εκτός εποχής είναι δύσκολη στα ψυχρότερα κλίματα, όπως στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]], την [[Ιρλανδία]], τη [[Ρωσία]] κλπ. Τα ραβέντι ευδοκιμούν στις περιοχές που έχουν άμεσο ηλιακό φως και μπορούν να φυτευτούν με επιτυχία  σε δοχεία αν είναι αρκετά μεγάλα, ώστε να φιλοξενήσουν την ανάπτυξη μιας σεζόν.

Τα ραβέντι που επλήγησαν από το δριμύ ψύχος δεν θα πρέπει να καταναλώνονται, καθώς μπορεί να έχουν υψηλό [[οξαλικό οξύ]], το οποίο μεταναστεύει από τα φύλλα και μπορεί να προκαλέσει ασθένεια.<ref>{{cite web|title=Growing Rhubarb in the Home Garden|publisher=Ohio State University Extension Fact Sheet|url=http://ohioline.osu.edu/hyg-fact/1000/1631.html|accessdate=June 4, 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130605223334/http://ohioline.osu.edu/hyg-fact/1000/1631.html|archivedate=2013-06-05|url-status=dead}}</ref>

Το χρώμα στα στελέχη του ραβέντι μπορεί να διαφέρει από το συνηθισμένο κόκκινο βυσσινί, από ένα διάστικτο ανοικτό ροζ σε ανοιχτό πράσινο. Οι μίσχοι του ραβέντι ποιητικά περιγράφονται ως «βυσσινί στελέχη». Το χρώμα προκύπτει από την παρουσία των ανθοκυανινών και ποικίλλει ανάλογα τόσο από την ποικιλία του ραβέντι, όσο και από την τεχνική παραγωγής τους. Το χρώμα δεν έχει σχέση με την καταλληλότητά του για τη μαγειρική:<ref>{{cite web |url=http://www.rhubarbinfo.com/rhubarb-varieties.html |title=Rhubarb Varieties |publisher=Rhubarbinfo.com |date=2004-09-01 |accessdate=2010-03-05 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081015042406/http://www.rhubarbinfo.com/rhubarb-varieties.html |archivedate=2008-10-15 |url-status=dead }}</ref> Το πράσινο-στέλεχος ραβέντι είναι πιο ανθεκτικό και έχει μεγαλύτερη απόδοση, αλλά οι κόκκινου χρώματος μίσχοι είναι πολύ πιο δημοφιλείς στους καταναλωτές.

===Ιστορική καλλιέργεια===
[[Αρχείο:CSA-Rhubarb.jpg|thumb|left|300px|Ένα δεμάτι ρεβέντι βιολογικής καλλιέργειας.]]
Το ραβέντι έχει χρησιμοποιηθεί για φαρμακευτικούς σκοπούς από τους Κινέζους για χιλιάδες χρόνια<ref name="mehta" /> και εμφανίζεται στη «Βοτανό-Ριζο Κλασική του Θεϊκού Αγρότη» ''("The Divine Farmer's Herb-Root Classic")'' του ''Shennong BenCao Jing'', όπου θεωρείται ότι έχει καταρτισθεί πριν από περίπου 2.700 χρόνια.<ref name="Lloyd">{{Cite book|url=http://books.google.com/books?id=apAPal8iAxgC&pg=PA270|title=Origin and History of All the Pharmacopeial Vegetable Drugs, Chemicals and Origin and History of All the Pharmacopeial Vegetable Drugs, Chemicals and Preparations with Bibliography|volume=1|author=John Uri Lloyd|year=1921|isbn=978-1-4086-8990-5}}</ref> Αν και η περιγραφή του [[Διοσκουρίδης|Διοσκουρίδη]] για το ''ρηον'' ή ''ρά'', δηλώνει ότι είναι μια φαρμακευτική ρίζα που ήρθε στην [[Ελλάδα]] με προέλευση πέρα από τον [[Βόσπορος|Βόσπορο]], μπορεί να ήταν το ραβέντι, το εμπόριο του, όμως, ως φαρμάκου δεν εδραιώθηκε σταθερά έως τους [[Ισλαμικός Χρυσός Αιώνας|Ισλαμικούς χρόνους]]. Κατά τη διάρκεια των Ισλαμικών χρόνων, εισήχθη δια μέσου του [[Δρόμος του Μεταξιού|Δρόμου του Μεταξιού]], φθάνοντας τον 14ο αιώνα, στην [[Ευρώπη]], μέσα από τα λιμάνια του [[Χαλέπι|Χαλεπίου]] και της [[Σμύρνη]]ς, όπου έγινε γνωστό ως το «Τουρκικό ραβέντι». Αργότερα, όταν η συνήθης διαδρομή έγινε μέσω της [[Ρωσία]]ς, έγινε γνωστό με τον όρο το «Ρωσικό ραβέντι».<ref name="W74">{{cite book |url=http://books.google.ca/books?id=u9w8AAAAIAAJ |author=Eric Herbert Warmington |title=The Commerce Between the Roman Empire and India |year=1974 |page=207f}}</ref>

Για αιώνες το φυτό φύτρωνε άγριο κατά μήκος της όχθης του ποταμού Βόλγα, για το οποίο το αρχαίο Σκυθικό του [[υδρωνύμιο]] ''(hydronym)''<ref group="Σημ.">Ένα υδρωνύμιο ''(hydronym)'' (από τα Ελληνικά: ὕδωρ, hydor, «νερό» και ὄνομα, onoma, "όνομα") είναι ένα κατάλληλο όνομα ενός σώματος νερού. Η υδρωνυμία ''(hydronymy)'', είναι η μελέτη των υδρωνύμιων και πως τα σώματα του νερού λαμβάνουν τα ονόματά τους και τον τρόπο που μεταδίδονται μέσω της ιστορίας. Μπορεί να εφαρμοστεί σε ποτάμια, λίμνες, ακόμη και σε ωκεάνια στοιχεία.</ref> ήταν ''Rhā''.{{r|W74}} Η δαπάνη της μεταφοράς του κατά μήκος όλης της [[Ασία]]ς έκανε το ραβέντι ακριβό στη μεσαιωνική Ευρώπη. Η τιμή του ήταν αρκετές φορές πάνω από την τιμή άλλων πολύτιμων βοτάνων και μπαχαρικών, όπως η [[κανέλα]], το [[όπιο]] και το [[Κρόκος|σαφράν]]. Επομένως, ο εξερευνητής-έμπορος [[Μάρκο Πόλο]], έψαξε για τον τόπο όπου το φυτό καλλιεργείται και συγκομίζεται· και ανακάλυψε ότι καλλιεργείτο στα βουνά της επαρχίας [[Τανγκούτ]] ''(Tangut)''.<ref name="Lloyd" /><ref group="Σημ.">Η Δυτική Χσία (στα παραδοσιακά Κινέζικα: 西夏, ''Pinyin: Xi Xia, Wade-Giles: Hsi Hsia''), επίσης γνωστή ως η Αυτοκρατορία Τανγκούτ. Και στη φυλή Τανγκούτ όπως και τους Θιβετιανούς ως Μινυάκ ''(Minyak)'', ήταν μια αυτοκρατορία που υπήρχε από το 1038 έως το 1227 μ.Χ., σε ό,τι είναι τώρα οι βορειοδυτικές κινεζικές επαρχίες των ''Ningxia'', [[Γκανσού]], ανατολικό ''Qinghai'', βόρειο ''Shaanxi'', βορειοανατολικό [[Σιντζιάνγκ]], νοτιοδυτική [[Εσωτερική Μογγολία]] και τη νοτιότερη [[Εξωτερική Μογγολία]], διαστάσεων περίπου οκτακοσίων χιλιάδων τ.χλμ.</ref><ref>Wang, Tianshun [王天顺] (1993). Xixia zhan shi [The Battle History of Western Xia] 西夏战史. Yinchuan [银川], Ningxia ren min chu ban she [Ningxia People's Press] 宁夏人民出版社.</ref><ref>Bian, Ren [边人] (2005). Xixia: xiao shi zai li shi ji yi zhong de guo du [Western Xia: the kingdom lost in historical memories] 西夏: 消逝在历史记忆中的国度. Beijing [北京], Wai wen chu ban she [Foreign Language Press] 外文出版社.</ref><ref>[[Li Fanwen|Li, Fanwen]] [李范文] (2005). Xixia tong shi [Comprehensive History of Western Xia] 西夏通史. Beijing [北京] and Yinchuan [银川], Ren min chu ban she [People's Press] 人民出版社; Ningxia ren min chu ban she [Ningxia People's Press] 宁夏人民出版社.</ref> Η αξία των ραβέντι μπορεί να ειδωθεί στην έκθεση της πρεσβείας του ''Ruy Gonzáles de Clavijo'' το 1403-1405, για τον [[Ταμερλάνος|Τιμούρ]] στη [[Σαμαρκάνδη]]: «Το καλύτερο όλων των εμπορευμάτων που έρχονται στην Σαμαρκάνδη ήταν από την [[Κίνα]]: ειδικά [[μεταξωτό|μεταξωτά]], [[σατέν]], [[μόσχος]], [[ρουμπίνι]]α, [[διαμάντι]]α, [[μαργαριτάρι]]α και ραβέντι ...»<ref>Quoted in Frances Wood, ''The Silk Road: two thousand years in the heart of Asia'', 2002:13f.</ref>

Ο όρος «ραβέντι» είναι συνδυασμός του αρχαίου ελληνικού ''rha'' και ''barbarum''· το ''rha'' αναφέρεται τόσο στο φυτό, όσο και στον ποταμό [[Βόλγας|Βόλγα]].<ref>McGee, Harold. On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen. New York, NY: Scribner, 2004. p. 366</ref> Το ραβέντι ήρθε για πρώτη φορά στο Ηνωμένες Πολιτείες το 1820, μπαίνοντας στη χώρα, από το [[Μέιν]] και τη [[Μασαχουσέτη]] και κινήθηκε δυτικότερα, μαζί με τους Ευρωπαίους Αμερικανούς εποίκους.<ref>Waters, Alice. Chez Panisse Fruit. New York, NY: Harper Collins, 2002. p 278</ref>

==Χρήσεις==
[[Αρχείο:Strawberry Rhubarb, Dried Fruit.jpg|thumb|250px|left|Αποξηραμένα ραβέντι, με άρωμα φράουλας.]]
Τα ραβέντι καλλιεργούνται κυρίως για τα σαρκώδη στελέχη τους, τυπικά γνωστά σαν μίσχοι. Η χρήση των μίσχων του ραβέντι ως τροφίμων είναι μια σχετικά πρόσφατη καινοτομία. Αυτή η χρήση καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία του 17ου αιώνα, μετά τη διαθεσιμότητα στο κοινό της προσιτής πλέον ζάχαρης και έφθασε στο ανώτατο σημείο μεταξύ των δύο παγκοσμίων πολέμων του 20ού αιώνα.

Συνήθως είναι βρασμένα με ζάχαρη ή χρησιμοποιούνται σε πίτες και γλυκά, αλλά μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε αλμυρά πιάτα ή τουρσιά. Τα ραβέντι μπορούν να αφυδατωθούν και να εμποτιστούν σε χυμό φρούτων. Στις περισσότερες περιπτώσεις εμποτίζονται σε χυμό φράουλας για να μιμηθούν τη δημοφιλή πίτα [[φράουλα]] ραβέντι.

Η ρίζα ραβέντι παράγει μια πλούσια καφέ χρωστική ουσία παρόμοια με το φλοιό καρυδιού. Χρησιμοποιείται στις βόρειες περιοχές όπου δεν επιβιώνουν οι καρυδιές.

===Μαγειρική===
[[Αρχείο:Rhubarb crumble.jpg#file|thumb|left|250px|Θίχουλο από ρεβέντι.]]
[[Αρχείο:Crimson Red Rhubarb.JPG|thumb|250px|left|Φρεσκο-κομμένοι μίσχοι ραβέντι, μετά των φύλλων τους.]]
[[Αρχείο:Rhubarb Pie.jpg|thumb|250px|left|Μια σπιτική πίτα ραβέντι.]]
Για το μαγείρεμα οι μίσχοι συχνά κόβονται σε μικρά κομμάτια και βράζονται στο νερό με την προσθήκη ζάχαρης. Χρειάζεται λίγο νερό, καθώς οι μίσχοι ραβέντι, περιέχουν αρκετό δικό τους νερό. Μερικές φορές, προστίθενται μπαχαρικά όπως η [[κανέλα]], το [[μοσχοκάρυδο]] και το [[τζίντζερ]]. Τα κομμένα σε φέτες κοτσάνια βράζουν έως ότου μαλακώσουν. Η κομπόστα ραβέντι, η σάλτσα ραβέντι, όπως και η σάλτσα μήλου, συνήθως τρώγονται κρύες.

[[Πηκτίνη]] ή [[ζάχαρη]] με πηκτίνη μπορούν να προστεθούν στο μείγμα για να γίνουν [[μαρμελάδα|μαρμελάδες]].

Ένα παρόμοιο παρασκεύασμα, το οποίο έχει πήξει με άμυλο [[καλαμπόκι|καλαμποκιού]], χρησιμοποιείται σαν γέμιση για την πίτα ραβέντι, τις τάρτες και τα [[θρυμματιζόμενο|θρυμματιζόμενα]].<ref group="Σημ.">Είναι ένα μείγμα από [[αλεύρι]] και [[βούτυρο]], που τρίβεται σαν την υφή της [[φρυγανιά]]ς και μαγειρεύεται (ψήνεται) ως κάλυμμα φρούτων. Είναι ένα θίχουλο, επίσης γνωστό και ως «η καφέ Μπέττυ», είναι ένα πιάτο βρετανικής προέλευσης, που μπορεί να γίνει σε γλυκιά ή αλμυρή εκδοχή, ανάλογα με τα συστατικά που χρησιμοποιούνται, αν και η γλυκιά εκδοχή είναι πολύ πιο συνήθης (βλέπε σχετική φωτογραφία).</ref> Μερικές φορές κομπόστα φράουλας αναμειγνύεται με το ραβέντι στην πίτα φράουλα-ραβέντι. Αυτή η κοινή χρήση έχει οδηγήσει στον αργκό όρο για το ραβέντι «φυτό για πίτες» (pie plant), όνομα με το οποίο έγινε ευρύτερα γνωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 19ου αιώνα. Στη νουβέλα της «Τα τέσσερα πρώτα χρόνια», η Αμερικανίδα συγγραφέας ''Laura Ingalls Wilder'', αναφέρεται στο ραβέντι ως «φυτό για πίτες». Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή [[φρουτόκρασο]]υ ''(fruit wine)''.<ref group="Σημ.">Τα φρουτόκρασα (κρασιά από φρούτα -''(fruit wines)'') είναι κρασιά, που έχουν υποστεί την ζύμωση του αλκοολούχου ποτού και που είναι κατασκευασμένα από διάφορα υλικά βάσης (εκτός από τα [[σταφύλι]]α)· μπορούν επίσης, να έχουν πρόσθετες γεύσεις οι οποίες λαμβάνονται από τα φρούτα, τα άνθη και τα βότανα.</ref>

Σε παλιότερες εποχές, ένα κοινό και προσιτό γλυκό για τα παιδιά σε μέρη του Ηνωμένου Βασιλείου και της [[Σουηδία]]ς ήταν ένα τρυφερό ραβδί ραβέντι, βουτηγμένο στη ζάχαρη. Ακόμα τρώγεται με αυτόν τον τρόπο στη δυτική [[Φινλανδία]], τη [[Νορβηγία]], την [[Ισλανδία]] και κάποια άλλα μέρη του κόσμου. Στη [[Χιλή]], το [[Χιλιανό ραβέντι]], το οποίο έχει πολύ μακρινή συγγένεια, πωλείται στο δρόμο με [[αλάτι]] ή αποξηραμένη καυτερή πιπεριά, όχι ζάχαρη.

Ραβέντι χρησιμοποιείται επίσης για την παρασκευή κομπόστας.<ref>Rhubarb Compote Recipe http://www.epicurious.com/recipes/food/views/rhubarb-compote-234450 {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150722013516/http://www.epicurious.com/recipes/food/views/rhubarb-compote-234450 |date=2015-07-22 }}</ref> Όντας λίγο ξινή, είναι πολύ δροσιστική και μπορεί να πίνεται κρύα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

===Ιατρική=== 
Στην παραδοσιακή Κινεζική ιατρική, οι ρίζες ραβέντι χρησιμοποιούνται ως καθαρτικό εδώ και αρκετές χιλιετίες.<ref name="Barceloux2012">{{cite book|last=Barceloux|first=Donald G|title=Medical Toxicology of Natural Substances: Foods, Fungi, Medicinal Herbs, Plants, and Venomous Animals|url=http://books.google.com/books?id=aTTBPedwFfAC&pg=PT235|accessdate=5 August 2013|date=7 March 2012|publisher=John Wiley & Sons|isbn=978-1-118-38276-9|page=235}}</ref> Το ραβέντι εμφανίζεται επίσης, σε Μεσαιωνικές, Αραβικές και Ευρωπαϊκές συνταγές.<ref>Charles Perry, trans.   [http://www.daviddfriedman.com/Medieval/Cookbooks/Andalusian/andalusian_contents.htm ''An Anonymous Andalusian Cookbook of the 13th Century''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150923212905/http://www.daviddfriedman.com/Medieval/Cookbooks/Andalusian/andalusian_contents.htm |date=2015-09-23 }}</ref><ref>[http://www.oed.com/ ''Oxford English Dictionary''] s.n. rhubarb, n.</ref> Ήταν ένα από τα πρώτα Κινέζικα φάρμακα που εισήχθησαν στη Δύση, από την Κίνα.<ref>[https://www.lib.umn.edu/bell/tradeproducts/rhubarb?elq=0a6c15a4c0c04c1e9a780f5e6a87beab&elqCampaignId=11009 Rhubarb] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20151019004936/https://www.lib.umn.edu/bell/tradeproducts/rhubarb?elq=0a6c15a4c0c04c1e9a780f5e6a87beab&elqCampaignId=11009 |date=2015-10-19 }} James Ford Bell Library University of Minnesota (accessed January 12, 2015)</ref>

==Χημεία== 
Οι ρίζες και οι μίσχοι είναι πλούσιοι σε [[ανθρακινόνη|ανθρακινόνες]], όπως [[εμοδίνη]] ''(emodin)''  και [[ρεΐνη]] ''(rhein)''.<ref name="mehta" /> Αυτές οι ουσίες είναι καθαρτικές και υπακτικές, εξηγώντας τη σποραδική χρήση του ραβέντι ως βοηθητικό [[δίαιτα|διαίτης]]. Οι ενώσεις της ανθρακινόνης έχουν διαχωριστεί από την κονιοποιημένη ρίζα ραβέντι για ιατρικούς σκοπούς.<ref name="Barceloux2012"/>

Τα ριζώματα («ρίζες») περιέχουν ενώσεις ''stilbenoid'' (συμπεριλαμβανομένης της ''rhaponticin''), οι οποίες φαίνεται ότι μειώνουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, στους διαβητικούς ποντικούς.<ref>{{cite web|url=http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19235684|title=Rhaponticin from rhubarb rhizomes alleviates liver steatosis and improves blood glucose and lipid profiles in KK/Ay diabetic mice |author1=Jinlong Chen 1 |author2=Mengmeng Ma |author3=Yanwei Lu |author4=Lisheng Wang |author5=Chutse Wu |author6=Haifeng Duan|work=nih.gov}}</ref>

Επίσης περιέχει τις γλυκοζίτες φλαβανόλες ''(flavanol glucosides)'' (+)-κατεχίνη-5-O-γλυκοζίτη και (-)-κατεχίνη-7-Ο-γλυκοζίτη.<ref name=Nonaka>Flavanol glucosides from rhubarb and Rhaphiolepis umbellata. Gen-Ichiro Nonaka, Emiko Ezakia, Katsuya Hayashia and Itsuo Nishioka, Phytochemistry, Volume 22, Issue 7, 1983, Pages 1659–1661, {{doi|10.1016/0031-9422(83)80105-8}}</ref>

Το ραβέντι περιέχει μόρια κινόνης με βάση τον άνθρακα τα οποία είναι ικανά να μεταφέρουν ηλεκτρικό φορτίο. Το 2014 μια ομάδα επιστημόνων του [[Χάρβαρντ]] δημοσίευσε αποτελέσματα<ref>{{cite journal |title=A metal-free organic-inorganic aqueous flow battery|journal=Nature|date=9 January 2014 |volume=505|issue=7482|pages=195–198 |doi=10.1038/nature12909 |accessdate=5 December 2014 |pmid=24402280}}</ref> που περιγράφουν τη χρήση των κινόνης AQDS, σχεδόν πανομοιότυπης με μια μορφή που βρέθηκε στο ραβέντι, στις μπαταρίες ροής ''(flow-batteries)''.<ref>{{cite web |last1=Spross |first1=Jeff |title=How A New Rhubarb-Based Battery Could Massively Increase Renewable Energy Use |url=http://thinkprogress.org/climate/2014/01/13/3153761/rhubarb-based-battery-make-massively-increase-renewable-energy/ |publisher=Thinkprogress |accessdate=5 December 2014 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150709235329/http://thinkprogress.org/climate/2014/01/13/3153761/rhubarb-based-battery-make-massively-increase-renewable-energy/ |archivedate=2015-07-09 |url-status=dead }}</ref><ref group="Σημ.">Μια μπαταρία ροής ''(flow battery)'', ή οξειδοαναγωγική μπαταρία ροής ''(redox flow battery)'' (μετά την αναγωγή-οξείδωση), είναι ένας τύπος επαναφορτιζόμενης μπαταρίας, όπου η επαναφόρτιση παρέχεται από δύο χημικά συστατικά, που διαλύονται σε υγρά που περιέχονται εντός του συστήματος και διαχωρίζονται από μία μεμβράνη.</ref><ref name="journal.frontiersin.org">{{cite journal|last1=Badwal|first1=Sukhvinder P. S.|last2=Giddey|first2=Sarbjit S.|last3=Munnings|first3=Christopher|last4=Bhatt|first4=Anand I.|last5=Hollenkamp|first5=Anthony F.|title=Emerging electrochemical energy conversion and storage technologies|journal=Frontiers in Chemistry|date=24 September 2014|volume=2|doi=10.3389/fchem.2014.00079|url=http://journal.frontiersin.org/Journal/10.3389/fchem.2014.00079/abstract}}</ref>

==Τοξικότητα==
[[File:Rheum rhabarbarum (Rabarber) Frambozenrood bloeiwijze.jpg|thumb|Νεαρά λουλούδια ραβέντι.]]
Τα φύλλα από τα ραβέντι περιέχουν δηλητηριώδεις ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του οξαλικού οξέος, το οποίο είναι ένα [[νεφροτοξικό]] και [[διαβρωτικό]] οξύ, που υπάρχει σε πολλά φυτά. Άνθρωποι έχουν δηλητηριαστεί μετά τη λήψη των φύλλων. Μια τέτοια δηλητηρίαση αποτέλεσε ιδιαίτερο πρόβλημα στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], όταν τα φύλλα προτάθηκαν ως πηγή τροφής στη [[Βρετανία]].<ref>{{cite journal | last1 = Robb | first1 = H. F. | year = 1919 | title = Death from rhubarb leaves due to oxalic acid poisoning | url = | journal = J. Am. Med. Assoc | volume = 73 | issue = | pages = 627–628 }}</ref><ref>Cooper, M. R., Johnson, A. W. 1984. "Poisonous plants in Britain and their effects on animals and man." Her Majesty's Stationery Office, London, England.</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.thepoisongarden.co.uk/atoz/rheum_x_hybridum.htm |title="the poison garden" on rhubarb |accessdate=2015-07-24 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150427021456/http://www.thepoisongarden.co.uk/atoz/rheum_x_hybridum.htm |archivedate=2015-04-27 |url-status=dead }}</ref>

Το ''LD50'' (διάμεση θανατηφόρος δόση) για το καθαρό οξαλικό οξύ στους αρουραίους είναι περίπου 375&nbsp;mg / kg [[βάρος σώματος|βάρους σώματος]],<ref>{{cite web|title=Rhubarb poisoning on rhubarbinfo.com|url=http://www.rhubarbinfo.com/rhubarb-poison.html|accessdate=2015-07-24|archiveurl=https://web.archive.org/web/20081016043139/http://www.rhubarbinfo.com/rhubarb-poison.html|archivedate=2008-10-16|url-status=dead}}</ref> ή περίπου 25 γραμμάρια για κάθε 65 κιλά του ανθρώπου. Άλλες πηγές δίνουν μια πολύ υψηλότερη από του στόματος ''LD<sub>Lo</sub>'' (χαμηλότερη δημοσιευθείσα θανατηφόρα δόση) 600&nbsp;mg / kg.<ref>{{Cite web | author = Safety Officer in Physical Chemistry | title = Safety (MSDS) data for oxalic acid dihydrate | work =  | publisher = Oxford University | date = August 13, 2005 | url = http://msds.chem.ox.ac.uk/OX/oxalic_acid_dihydrate.html | accessdate = December 30, 2009 | archive-date = 2010-01-07 | archive-url = https://web.archive.org/web/20100107022344/http://msds.chem.ox.ac.uk/OX/oxalic_acid_dihydrate.html | url-status =  }}</ref> Ενώ η περιεκτικότητα σε [[οξαλικό οξύ]] στα φύλλα ραβέντι μπορεί να ποικίλει, μια τυπική τιμή είναι περίπου 0,5%,<ref>GW Pucher, AJ Wakeman, HB Vickery. ''[http://www.jbc.org/cgi/content/citation/126/1/43 THE ORGANIC ACIDS OF RHUBARB (RHEUM HYBRIDUM). III. THE BEHAVIOR OF THE ORGANIC ACIDS DURING CULTURE OF EXCISED LEAVES] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20081029202757/http://www.jbc.org/cgi/content/citation/126/1/43 |date=2008-10-29 }}'' Journal of Biological Chemistry, 1938</ref> ώστε πρέπει να καταναλωθεί (για έναν άνθρωπο 70 κιλών) η μάλλον απίθανη ποσότητα των 5 χλγρ. των εξαιρετικά ξινών φύλλων για την επίτευξη ''LD50'' του οξαλικού οξέος. Το μαγείρεμα των φύλλων με σόδα μπορεί να τα καταστήσει πιο δηλητηριώδη, παράγοντας διαλυτά οξαλικά.<ref>Everist, Selwyn L., Poisonous Plants of Australia.  Angus and Robertson, Melbourne, 1974, p. 583</ref> Ωστόσο, τα φύλλα πιστεύεται ότι περιέχουν επίσης μια επιπρόσθετη, απροσδιόριστη τοξίνη,<ref>{{cite web|url=http://www.nlm.nih.gov/medlineplus/ency/article/002876.htm|title=Rhubarb leaves poisoning|work=Medline Plus Medical Encyclopedia}}</ref> η οποία θα μπορούσε είναι ένας γλυκοζίτης της ανθρακινόνης ''(anthraquinone glycoside)'' (επίσης γνωστή ως γλυκοζίτες της σέννας''(senna glycosides)'').<ref>{{cite web|url=http://www.cbif.gc.ca/pls/pp/ppack.info?p_psn=171&p_type=all&p_sci=sci|title=Canadian Poisonous Plants Information System|publisher=Cbif.gc.ca|date=2009-09-01|accessdate=2010-03-05|archiveurl=https://web.archive.org/web/20090122112906/http://www.cbif.gc.ca/pls/pp/ppack.info?p_psn=171&p_type=all&p_sci=sci|archivedate=2009-01-22|url-status=dead}}</ref>

Στους [[μίσχος|μίσχους]] (κοτσάνια), το ποσό του οξαλικού οξέος είναι πολύ χαμηλότερο, μόνο περίπου 2-2,5% της συνολικής οξύτητας, η οποία κυριαρχείται από [[μηλικό οξύ]].<ref>McGee, Harold. ''On Food and Cooking: The Science and Lore of the Kitchen.''  New York, NY: Scribner, 2004. p. 367</ref>

==Παράσιτα==
Το ''rhubarb curculio'', ''(Lixus concavus)'', είναι ένα [[ρυγχωτό σκαθάρι]] ''(weevil)''. Στο ραβέντι είναι ξενιστής, με τις ζημιές του να είναι ορατές κυρίως στα φύλλα και τα στελέχη, με [[κομμίωση]] ''(gummosis)''<ref group="Σημ.">Η κομμίωση ''(gummosis)'', είναι ο σχηματισμός μίας εμβαλωματικής κομμιώδους ουσίας στην επιφάνεια ορισμένων φυτών, ιδιαιτέρως των οπωροφόρων δέντρων.</ref> και οβάλ ή κυκλικές τροφοδοσίες ή / και περιοχές ωοτοκίας.<ref>{{cite web|url=http://www.entomology.cornell.edu/cals/entomology/extension/idl/upload/Rhubarb-Curculio.pdf|title=Extension & Public Outreach|work=cornell.edu}}</ref>

Οι ''hungry wildlife'' μπορούν να ξεθάβουν και να τρώνε τις ρίζες ραβέντι την άνοιξη, καθώς τα αποθηκευμένα άμυλα, μετατρέπονται σε σάκχαρα, για την ανάπτυξη των νέων φυλλωμάτων.

==«Ραβέντι-ραβέντι» ("Rhubarb rhubarb")==
Στο Βρετανικό θέατρο και σε ένα από τα πρώτα ραδιοφωνικά δράματα, οι λέξεις "ραβέντι-ραβέντι" ''("[[wiktionary:rhubarb rhubarb|rhubarb rhubarb]]")'' επαναλαμβάνονταν για την επίδραση της ακατάληπτης συζήτηση στο παρασκήνιο.<ref name="rhubarb rhubarb Harrison">1981: [[Tony Harrison]], ''The Rhubarbarians I'' in collection ''Continuous: 50 sonnets from 'The School of Eloquence' ''. [[Rex Collings]], London (1981)</ref><ref name="rhubarb rhubarb Solzhenitsyn">1983: [[Aleksandr Isayevich Solzhenitsyn]], ''Victory Celebrations''</ref><ref name="rhubarb rhubarb Gilbert">1995: [[Sandra M. Gilbert]], [[Susan Gubar]], ''Masterpiece Theatre: An Academic Melodrama''</ref><ref name="rhubarb Matthias">1992, [[John Matthias]], ''Reading Old Friends: Essays, Reviews, and Poems on Poetics, 1975-1990''</ref><ref name="rubarb Murphy">1992, [[Brenda Murphy]], ''Tennessee Williams and Elia Kazan: A Collaboration in the Theatre''</ref><ref name="rhubarb Taplin">2002, [[Oliver Taplin]], ''Greek Tragedy in Action''</ref> Αυτή η χρήση δάνεισε τον τίτλο της, στην ταινία ''Ραβέντι'' (''Rhubarb'') του 1969 και στο ριμέικ της, "Ραβέντι Ραβέντι" ''("Rhubarb rhubarb")'' του 1980.

== Σημειώσεις ==
<references group="Σημ." />

== Παραπομπές ==
<references />

==Επιπλέον ανάγνωση (στα Αγγλικά)==
* Thompson, Fed S. [http://www.archive.org/stream/rhubarborpieplan00thom#page/n5/mode/2up  Rhubarb or Pie Plant Culture], 1894. <small>([http://books.google.com/books?id=TGBEAAAAYAAJ&pg=PA3 1894])</small>
* Morse, J. E. [http://www.archive.org/stream/newrhubarbcultur01mors#page/n3/mode/2up The New Rhubarb Culture], 1901. <small>([http://books.google.com/books?id=L2BEAAAAYAAJ&pg=PR1 1901]) ([http://www.archive.org/stream/newrhubarbcultur00mors#page/n3/mode/2up 1903]) ([http://www.archive.org/stream/newrhubarbcultur00morsuoft#page/n5/mode/2up 1909])</small>
* Bland, Reginald. [http://www.archive.org/stream/winterrhubarbcul00blan#page/n3/mode/2up Winter rhubarb, culture and marketing], 1915.

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι (στα Αγγλικά)==
* [https://web.archive.org/web/20150717121244/http://www.rhubarbinfo.com/ The Rhubarb Compendium]
* [https://web.archive.org/web/20150722013516/http://www.epicurious.com/recipes/food/views/rhubarb-compote-234450]

[[Κατηγορία:Πολυγονοειδή]]
[[Κατηγορία:Φαρμακευτικά φυτά]]
[[Κατηγορία:Λαχανικά]]
[[Κατηγορία:Πολυετή φυτά]]