Πωλ Μπεναζέ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Πωλ Μπεναζέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Paul Bénazet (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 24 Φεβρουαρίου 1876[1][2][3] Παρίσι[1] |
| Θάνατος | 23 Σεπτεμβρίου 1948[2][3][4] Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο της Μονμάρτρης[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[3] |
| Σπουδές | Λύκειο Κοντορσέ Ειδική Στρατιωτική Σχολή του Σαιν-Σιρ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δικηγόρος πολιτικός[6] στρατιώτης (έως 1902) |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Republican-Socialist Party |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1906–1910, Εντρ) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1910–1914, Εντρ) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1914–1919, Εντρ) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1919–1924, Εντρ) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1924–1928, Εντρ) μέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (1928–1932, Εντρ) Γερουσιαστής της Γ΄ Γαλλικής Δημοκρατίας (1933–1941, Εντρ)[6] Mayor of Mérigny (1919–1925) Υφυπουργός (1925–1926) |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πωλ Μπεναζέ (γαλλ. Paul Bénazet, 1876 - 1948), ήταν Γάλλος, στρατιωτικός, νομικός, πολιτικός και συγγραφέας, που το όνομά του συνδέθηκε με τη νεότερη ελληνική ιστορία και ειδικότερα τη περίοδο του Εθνικού Διχασμού. Το πλήρες όνομά του εξελληνισμένα ήταν Παύλος Λουδοβίκος Θεόδωρος Μπεναζέ, (Paul Louis Théodore Bénaze).
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα] |
Η ενότητα αυτή δεν τεκμηριώνεται επαρκώς με παραπομπές. Παρακαλούμε βοηθήστε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Ατεκμηρίωτο υλικό μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. (Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 10/11/2020) |
Ο Πωλ Μπεναζέ γεννήθηκε στο Παρίσι το 1876. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του ακολούθησε στρατιωτική καριέρα όπου και φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή του Σαίν-Συρ από την οποία εξήλθε ανθυπολοχαγός το 1898. Αργότερα όμως κατέχοντας τον βαθμό του λοχαγού παραιτήθηκε από τις τάξεις του στρατού, όπου σπουδάζοντας στη συνέχεια νομικά επιδόθηκε επαγγελματικά στη δικηγορία, στη λογοτεχνία αλλά και στην πολιτική όπου και εκλέχθηκε βουλευτής και στη συνέχεια γερουσιαστής φιλελεύθερων αρχών 1933-1940.
Υπό την τελευταία ιδιότητα υπήρξε εισηγητής της κοινοβουλευτικής επιτροπής επί του προϋπολογισμού των στρατιωτικών και των εξοπλισμών από το 1914 μέχρι το 1918, καθώς και πρόεδρος της Επιτροπής των Εξοπλισμών στη διάρκεια του Α' Π.Π..
Στην αρχή του Α' Π.Π. ο Μπερναζέ στάλθηκε από την γαλλική κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια στην Αθήνα προκειμένου να διαπραγματευτεί την έξοδο της "ουδέτερης" Ελλάδας στον πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ. Τελικά αυτό συνέβη αφού κατέστη η Ελλάδα προτεκτοράτο υπό τον αρμοστή Κ. Ζοννάρ.
Μετά τον Α' Π.Π. ανέλαβε υφυπουργός εκπαίδευσης στην κυβέρνηση του Αριστίντ Μπριάν. Παράλληλα ο Μπεναζέ υπήρξε μέλος της Γεωγραφικής Εταιρείας της Γαλλίας καθώς και μέλος της εταιρείας των Γάλλων θεατρικών συγγραφέων. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων το δραματικό έργο "Σιμόνη" (1902), το διήγημα "Ο Φάρος" κ.ά.
Ο Π. Μπεναζέ πέθανε στο Παρίσι στις 23 Σεπτεμβρίου του 1948, έχοντας βιώσει τη χώρα του υπό γερμανική κατοχή στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Qui êtes-vous ?» (Γαλλικά) 1924.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) senat.fr. senateur-3eme-republique/benazet_paul_louis0281r3.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 10888158q. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ (Γαλλικά) Sycomore. www
.assemblee-nationale .fr /sycomore /index .asp. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ 5,0 5,1 www
.landrucimetieres .fr /spip /spip .php?article5750. - ↑ 6,0 6,1 (Γαλλικά) senat.fr. senateur-3eme-republique/benazet_paul_louis0281r3. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΙΖ΄ σελ.581.
- Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.13ος, σελ.936.
- Κ. Παπαρηγόπουλος "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" τομ. 8ος, σελ.258, 267-268 και 272.
