Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πρωτοπόροι-ήρωες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γραμματόσημο της ΕΣΣΔ για τους πρωτοπόρους-ήρωες Λιόνια Γκολίκοφ και Βάλια Κότικ

Οι πρωτοπόροι-ήρωες ήταν σοβιετικοί πρωτοπόροι που έκαναν κατορθώματα στην περίοδο της ίδρυσης της Σοβιετικής εξουσίας και στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Οι εικόνες των πρωτοπόρων ηρώων χρησιμοποιούνταν ενεργά στη Σοβιετική Ένωση ως παραδείγματα για υψηλό ήθος. Η επίσημη λίστα των πρωτοπόρων-ηρώων εκδόθηκε το 1954 [1] με τη δημοσίευση του Βιβλίου Τιμής του Πανενωσιακού Οργανισμού Πρωτοπόρων Βλαντιμίρ Λένιν. Τα βιβλία Τιμής των τοπικών οργανώσεων πρωτοπόρων συμμετείχαν σε αυτό.

Πρωτοπόροι ήρωες πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μνημείο για τους πρωτοπόρους ήρωες του μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου κοντά στο Τολιάττι, στο πρώην στρατόπεδο πρωτοπόρων της πόλης (Από δεξιά προς τα αριστερά: Μπόρια Τσαρίκοφ, Μαράτ Καζέι, Ζιναΐντα Πόρτνοβα, Λιόνια Γκολίκοφ, Βάλια Κότικ και Βολόντια Ντουμπίνιν).
Μνημείο για τον Σούρα Κομπέρ και τον Βίτια Χομένκο στο Μικολαγίβ

Η πρώτη αναφορά των πρωτοπόρων-ηρώων εμφανίζεται το 1920. Ο τύπος άρχισε να δημοσιεύει ειδήσεις για τα κατορθώματα των νέων "μαχητών ενάντια στον ταξικό εχθρό", ειδικά τον Παβλίκ Μορόζοφ. Στο 12ο Συνέδριο της Κομσομόλ, το 1954, δημιουργήθηκε το Βιβλίο της Τιμής της Πανενωσιακής Οργάνωσης Πρωτοπόρων Βλαντιμίρ Λένιν. Ο Μορόζοφ αναφερόταν πρώτος σε αυτό το βιβλίο, όπου σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή καταπολέμησε τα εγκλήματα των κουλάκων κατά της Σοβιετικής εξουσίας και σκοτώθηκε από αυτούς. Ο δεύτερος ήταν ο Κόλια Μιαγκότιν, επίσης σκοτώθηκε από τους ταξικούς εχθρούς. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η περιγραφή ορισμένων από τους πρωτοπόρους, ιδίως όσον αφορά τους Πάβλικ Μορόζοφ,[2] Γκρίσα Ακοπιάν [3] και κάποιους άλλους που περιλαμβάνονται στο "Βιβλίο της Τιμής της Πανενωσιακής Οργάνωσης Πρωτοπόρων", μέχρι το 1941 δεν είναι αλήθεια. Ο Μορόζοφ, σύμφωνα με τον Γιούρι Ντρούζνικοφ, δεν ήταν ποτέ πρωτοπόρος,[2][4]. Αμφιβολίες υπάρχουν και για άλλους ήρωες της δεκαετίας του 1930 που σκοτώθηκαν από τους ταξικούς εχθρούς, τον Κόλια Μιαγκότιν και τον Γκρίσα Ακοπιάν (εντελώς φανταστικός)[3][5]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίσημο σοβιετικό υλικό

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολιτισμολογική ανάλυση των μετασοβιετικών ετών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. С.
  2. 2,0 2,1 Ю. Дружников. Доносчик 001, или вознесение Павлика Морозова Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή |url=. Empty.
  3. 3,0 3,1 Сергей Карамаев.
  4. «Вокруг памятника курганскому мальчику Коле Мяготину не утихают страсти: "Он не был ни пионером, ни героем"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019. 
  5. Далеко от Москвы.