Πρωτοπόροι-ήρωες
Οι πρωτοπόροι-ήρωες ήταν σοβιετικοί πρωτοπόροι που έκαναν κατορθώματα στην περίοδο της ίδρυσης της Σοβιετικής εξουσίας και στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Οι εικόνες των πρωτοπόρων ηρώων χρησιμοποιούνταν ενεργά στη Σοβιετική Ένωση ως παραδείγματα για υψηλό ήθος. Η επίσημη λίστα των πρωτοπόρων-ηρώων εκδόθηκε το 1954 [1] με τη δημοσίευση του Βιβλίου Τιμής του Πανενωσιακού Οργανισμού Πρωτοπόρων Βλαντιμίρ Λένιν. Τα βιβλία Τιμής των τοπικών οργανώσεων πρωτοπόρων συμμετείχαν σε αυτό.
Πρωτοπόροι ήρωες πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Η πρώτη αναφορά των πρωτοπόρων-ηρώων εμφανίζεται το 1920. Ο τύπος άρχισε να δημοσιεύει ειδήσεις για τα κατορθώματα των νέων "μαχητών ενάντια στον ταξικό εχθρό", ειδικά τον Παβλίκ Μορόζοφ. Στο 12ο Συνέδριο της Κομσομόλ, το 1954, δημιουργήθηκε το Βιβλίο της Τιμής της Πανενωσιακής Οργάνωσης Πρωτοπόρων Βλαντιμίρ Λένιν. Ο Μορόζοφ αναφερόταν πρώτος σε αυτό το βιβλίο, όπου σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή καταπολέμησε τα εγκλήματα των κουλάκων κατά της Σοβιετικής εξουσίας και σκοτώθηκε από αυτούς. Ο δεύτερος ήταν ο Κόλια Μιαγκότιν, επίσης σκοτώθηκε από τους ταξικούς εχθρούς. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η περιγραφή ορισμένων από τους πρωτοπόρους, ιδίως όσον αφορά τους Πάβλικ Μορόζοφ,[2] Γκρίσα Ακοπιάν [3] και κάποιους άλλους που περιλαμβάνονται στο "Βιβλίο της Τιμής της Πανενωσιακής Οργάνωσης Πρωτοπόρων", μέχρι το 1941 δεν είναι αλήθεια. Ο Μορόζοφ, σύμφωνα με τον Γιούρι Ντρούζνικοφ, δεν ήταν ποτέ πρωτοπόρος,[2][4]. Αμφιβολίες υπάρχουν και για άλλους ήρωες της δεκαετίας του 1930 που σκοτώθηκαν από τους ταξικούς εχθρούς, τον Κόλια Μιαγκότιν και τον Γκρίσα Ακοπιάν (εντελώς φανταστικός)[3][5]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Επίσημο σοβιετικό υλικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Пионеры герои — великие дети войны
- «Пионеры Герои»
- «Пионеры-герои». Очерки. — Мн.: «Юнацтва», 1985. — В библиотеке Максима Мошкова
- Песня о пионерах-героях. Музыка А. Пахмутовой, слова Н. Добронравова. 1962. Аудиофайлы
- Давидзон Я. Б. Орлята партизанских лесов. — К.: Веселка, 1979.
- Лезинский М., Эскин Б. Живи, Вилор! — (Серия «Юные герои»). — Издательство «Молодая гвардия», 1983.
Πολιτισμολογική ανάλυση των μετασοβιετικών ετών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Пионеры-герои. Сводный отряд послевоенного советского детства. Статья Сергея Карамаева
- Леонтьева Светлана Геннадьевна. Литература пионерской организации: идеология и поэтика. Диссертация на соискание учёной степени кандидата филологических наук. Специальность 10.01.08 — Теория литературы. Текстология. Тверь 2006. (на правах рукописи). Жизнеописаниям пионеров-героев посвящена вторая глава
- Леонтьева Светлана Геннадьевна. Пионер — всем пример. Статья содержит подробное описание культа «пионеров-героев»
- Юрий Дружников. Доносчик 001, или Вознесение Павлика Морозова — журналистское расследование, выполненное профессором Калифорнийского университета Юрием Дружниковым. В работе содержатся сведения о формировании культа «пионеров-героев»
- Мария Ремизова. Можно ли полюбить пионера-героя Рецензия на повесть Олега Павлова «Школьники», один из эпизодов которой посвящён культу «пионеров-героев»
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ С.
- ↑ 2,0 2,1 Ю. Дружников. Доносчик 001, или вознесение Павлика Морозова Σφάλμα στο πρότυπο webarchive: Ελέγξτε την τιμή
|url=. Empty. - ↑ 3,0 3,1 Сергей Карамаев.
- ↑ «Вокруг памятника курганскому мальчику Коле Мяготину не утихают страсти: "Он не был ни пионером, ни героем"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαρτίου 2019.
- ↑ Далеко от Москвы.