Πουλουδιά (όνομα)
Πουλουδιά, ελληνικό γυναικείο κύριο όνομα (βαφτιστικό όνομα).
Ετυμολογία του ονόματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από τη λέξη πούλουδο «λουλούδι, άνθος», ίσως από συμφυρμό των λέξεων πούπουλο και λούλουδο. Τη λέξη τη βρίσκουμε στον Νικόλαο Πολίτη,
Ηὕρες πούλουδο νὰ πάρης μέλι!
(Β. 109, 248).
Βλ. ἀρ. 59. Πούλουδο το ἄνθος· ἡ ἐτυμολογία ἄγνωστος· (πρβλ. Κοραῆ Ἄτ[ακτα]. τ. Δ΄ σ. 454) [1]
στον Διονύσιο Σολωμό,
Λούλουδα μύρια, πούλουδα, που κρύβουν το χορτάρι [2]
στον Κοσμά Πολίτη,
Οὔτε κάν σαλεύανε οἱ θεόρατες μαγνόλιες τοῦ μεγάλου πρεβολιοῦ. Τά κερένια πούλουδά τους, μεγάλα σάν ἕνα χέρι, μοσκοβολούσανε μές στόν πηχτό ἀγέρα πιό βαριά κι ἀπ’ τό λεμονανθό τήν ἄνοιξη…[3]
κ.α.
Ο Μπούτουρας παράγει το όνομα Πουλουδιά από την πούλια «διὰ τὴν μεγαλοπρέπειαν».[4] Ο Σταμνόπουλος διορθώνει «ἀπ’ τὸ πούλουδο=λουλούδι» και παραδίδει και αρσενικό οικογενειακό Πουλουδῆς. [5]
Το όνομα είναι σημασιολογικά παρεμφερές με τα ονόματα Ανθή, Ανθούσα, Λουλούδα, Τσιτσέκα (τουρκικά: çiçek «άνθος»), Τσβιάτα (βουλγαρικά: Цвете «άνθος»), Φιορέλλα, Φκιουρού (ιταλικά: fiore «άνθος»), Φλώρα κτλ.
Διάδοση του ονόματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ασυνήθιστο σήμερα όνομα, που επιχωριάζει στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και παλιότερα στις παρακείμενες ακτές της Μικράς Ασίας.
Άλλος τύπος του ονόματος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Πουλουδή
Πρόσωπα με το όνομα Πουλουδιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η γιαγιά της Πηνελόπης Δέλτα «νόνα Πουλουδιά» (η μητέρα της Πηνελόπης Δέλτα Βιργινία Μπενάκη, το γένος Χωρέμη, ήταν χιώτικης καταγωγής), ηρωίδα στο μυθιστόρημα Ο Τρελλαντώνης
- Πουλουδιά (Πόλυ) Δρίζου, υποψήφια δημοτική σύμβουλος Ομηρούπολης Χίου [6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Νικόλαος Πολίτης Παροιμίαι, τόμος γ΄, σ. 285
- ↑ Διονύσιος Σολωμός Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι/σχεδίασμα Γ, 2
- ↑ Κοσμάς Πολίτης Στοῦ Χατζηφράγκου
- ↑ Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, Τὰ νεοελληνικὰ κύρια ὀνόματα ἱστορικῶς καὶ γλωσσικῶς ἑρμηνευόμενα, Αθήνα 1912, σ. 149
- ↑ Ι. Σταμνόπουλος, «Ονοματολογικά», σ. 17, ανάτυπο από Λαογραφία: Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τμ. #6, τχ. γ΄ και δ΄, 1918
- ↑ «Χιακή συμπολιτεία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2015.
