Ιστορικές Περιοχές της Λετονίας
Οι Ιστορικές Περιοχές της Λετονίας (Λετονικά: Latviešu vēsturiskās zemes ή, παλαιότερα, Latvijas kultūrvēsturiskie novadi) είναι περιοχές της Λετονίας που αναγνωρίζονται επίσημα ως διακριτές από την υπόλοιπη χώρα. Κάποιες από τις περιοχές αυτές θεωρούνται διακριτές αμιγώς πολιτιστικά, ενώ άλλες έχουν ιστορικά αποτελέσει μέρη διαφορετικών χωρών και έχουν χρησιμοποιηθεί για τη διαίρεση της χώρας για διοικητικούς ή άλλους σκοπούς.
Το Σύνταγμα της Λετονίας αναγνωρίζει τις εξής τέσσερις περιοχές: Κούρζεμε (Kurzeme), Ζέμγκαλε (Zemgale), Λάτγκαλε (Latgale) και Βίτζεμε (Vidzeme).[2]
Παρόλα αυτά, στις 16 Ιουνίου 2021, η Saeima (Λετονική Βουλή) υιοθέτησε νόμο περί των ιστορικών γαιών της Λετονίας, όπου ορίζονται πέντε περιοχές: Κούρζεμε (Kurzeme), Ζέμγκαλε (Zemgale), Λάτγκαλε (Latgale), Βίτζεμε (Vidzeme) και Σέλιγια (Sēlija). [3][4] Ο νόμος αυτός υπάγει κάθε Λετονική ενορία και πόλη σε μία εκ των πέντε περιοχών, ενώ αναγνωρίζει την πόλη της Ρίγας, ιστορικό τμήμα του Βίτζεμε, ως περιοχή με διακριτή ταυτότητα και πολιτιστικές και ιστορικές ιδιαιτερότητες που οφείλουν να υποστηριχθούν και να προωθηθούν.
Περιφέρειες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ακολούθως αναλύονται οι τέσσερις επαρχίες της Λετονίας που αναγνωρίζονται από το ισχύον Σύνταγμα της χώρας, δηλαδή:
- Το Κούρζεμε (ή Κουρλάνδη, λετονικά: Kurzeme, λιβονικά: Kurāmō), το δυτικότερο τμήμα της Λετονίας, το οποίο αποτελείται από τις πόλεις Λιέπαγια, Βέντσπιλς και τους δήμους Άιζπουτε, Άλσουνγκα, Μπρούοτσενι, Ντούνταγκα, Ντούρμπε, Γκρούομπινια, Κάνταβα, Κούλντιγκα, Νίτσα, Πάβιλουοστα, Πρίεκουλε, Ρούογια, Ρούτσαβα, Σάλντους, Σκρούντα, Βάινιουοντε και Βέντσπιλς.
- Το Ζέμγκαλε (ή Σεμιγαλία, λετονικά: Zemgale), κεντρικό τμήμα της Λετονίας, το οποίο συνορεύει με το Κούρζεμε στα δυτικά, τον κόλπο της Ρίγας, τον ποταμό Ντάουγκαβα και το Βίτζεμε στα βόρεια, τη Σελονία στα ανατολικά και τα σύνορα της Λιθουανίας στο νότο. Αποτελείται από την πόλη Γιέλγκαβα και τους δήμους Άουτσε, Μπάλντουονε, Μπάουσκα, Ντούομπελε, Ένγκουρε, Ίετσαβα, Γιάουνπιλς, Γιέλγκαβα, Ούοζουολνιεκι, Ρούνταλε, Τέρβετε, Τούκουμς και Βέτσουμνιεκι. Η παραδοσιακή Σεμιγαλία περιλαμβάνει επίσης το βόρειο τμήμα της επαρχίας Σιαουλιάι στη Λιθουανία. Η Σελονία (λετονικά: Sēlija, ή και Augšzeme) συχνά θεωρείται μέρος της Σεμιγαλίας και περιλαμβάνει το ανατολικό τμήμα της επαρχίας Σεμιγαλίας του 1939, που αντιστοιχεί περίπου σε τμήματα των πρώην επαρχιών Άϊζκραουκλε, Ντάουγκαβπιλς και Γιέκαπιλς νότια του ποταμού Ντάουγκαβα. Ιστορικά, η Σελονία περιλαμβάνει επίσης τμήμα της βορειοανατολικής Λιθουανίας. Η ονομασία της προέρχεται από τη βαλτική φυλή των Σελόνιων.
- Το Βίτζεμε (λετονικά: Zemgale, λιβονικά: Vidūmō), επίσης κεντρική επαρχία. Η ονομασία σημαίνει «μέση γη», ενώ είναι γνωστό και ως Λιβονία (αγγλικά: Livonia) ή Λίβλαντ (αγγλικά: Livland), αν και περιλαμβάνει μόνο ένα τμήμα της αρχικής Λιβονίας. Το σημερινό Βίτζεμε είναι το λετονικό τμήμα της σουηδικής Λιβονίας και της πόλης της Ρίγας και αντιστοιχεί κατά προσέγγιση στις πρώην επαρχίες Άλουκσνε, Τσέσις, Γκούλμπενε, Λίμπαζι, Μάντουονα, Βάλκα, Βάλμιερα και τμήματα των επαρχιών Άϊζκραουκλε, Ούογκρε και Ρίγας βόρεια του ποταμού Ντάουγκαβα.
- Το Λάτγκαλε (ή Λατγαλία, λετονικά: Latgale, λατγαλικά: Latgola), την ανατολικότερη επαρχία της Λετονίας. Αντιστοιχεί στο κομμάτι της Λιβονίας που εξακολούθησε να βρίσκεται στα χέρια της Πολωνολιθουανικής Κοινοπολιτείας μετά τη Συνθήκη του Άλτμαρκ το 1629. Προσεγγιστικά αντιστοιχεί στις επαρχίες Μπάλβι, Κράσλαβα, Λούτζα, Πρέιλι, Ρέζεκνε και τμήματα των επαρχιών Ντάουγκαβπιλς και Γιέκαπιλς βόρεια του ποταμού Ντάουγκαβα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το Κούρζεμε και το Ζέμγκαλε συνδυάζονται σε μία περιοχή. Αυτό αντανακλά την πολιτική διαίρεση των περιοχών της σημερινής Λετονίας μεταξύ του 1629 και του 1917, όταν το Κούρζεμε και το Ζέμγκαλε ήταν διοικητικά ενιαία περιοχή, πρώτα ως Δουκάτο της Κουρλάνδης και αργότερα ως Κυβερνείο της Κουρλάνδης στη Ρωσική Αυτοκρατορία, ενώ το Βίτζεμε και το Λάτγκαλε ήταν ξεχωριστά πολιτικά τμήματα.
Από την άποψη αυτή, υπάρχουν τρεις περιοχές: το Κούρζεμε (συμπεριλαμβανομένων των Ζέμγκαλε και Σέλιγια), το Βίτζεμε και το Λάτγκαλε. Αυτή η διαίρεση δεν χρησιμοποιείται πλέον, αλλά μπορεί να φανεί στο οικόσημο της Λετονίας και στο Μνημείο της Ελευθερίας στη Ρίγα, τα οποία εμφανίζουν τρία αστέρια για το Κούρζεμε, το Βίντζεμε και το Λάτγκαλε, τα οποία ενώθηκαν για να σχηματίσουν τη σημερινή Λετονία το 1918.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Διοικητικές διαιρέσεις της Λετονίας
- Περιοχές σχεδιασμού της Λετονίας
- Στατιστικές περιοχές της Λετονίας
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «24.09.2021 Draft law "Latvian Historical Lands Law", Map: Cultural and historical division of Latvia».
- ↑ «Constitution». saeima.lv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ «Saeima adopts the Historical Latvian Lands Law». saeima.lv (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 2024.
- ↑ «24.09.2021. Likumprojekts "Latviešu vēsturisko zemju likums" | Valsts prezidenta kanceleja». www.president.lv (στα Λετονικά). Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2024.