Πλατεία Δημοκρατίας (Γερεβάν)
Συντεταγμένες: 40°10′39″N 44°30′45″E / 40.17750°N 44.51250°E
Πλατεία Δημοκρατίας (Γερεβάν) | |
---|---|
Είδος | πλατεία |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 40°10′39″N 44°30′45″E |
Διοικητική υπαγωγή | Kentron District |
Χώρα | Αρμενία[1] |
Έναρξη κατασκευής | 1977 |
Αρχιτέκτονας | Αλεξάντερ Ταμανιάν |
Προστασία | μνημείο πολιτισμικής κληρονομιάς στην Αρμενία[1] |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Πλατεία Δημοκρατίας (αρμενικά: Հանրապետության հրապարակ, γνωστή τοπικά ως Χραπαράκ, «η πλατεία»)[2][3] είναι η κεντρική πλατεία πόλης στο Γερεβάν, την πρωτεύουσα της Αρμενίας. Αποτελείται από δύο τμήματα: έναν οβάλ κυκλικό κόμβο και ένα τμήμα σε σχήμα τραπεζίου, που περιέχει μουσικά σιντριβάνια. Η πλατεία περιβάλλεται από πέντε μεγάλα κτίρια χτισμένα σε ροζ και κίτρινο τόφφο σε νεοκλασικό στυλ, με εκτενή χρήση αρμενικών μοτίβων.[4][5] Αυτό το αρχιτεκτονικό σύνολο περιλαμβάνει το Κυβερνητικό Μέγαρο, το Μουσείο Ιστορίας της Αρμενίας, την Εθνική Πινακοθήκη της Αρμενίας, το Armenia Marriott Hotel και δύο κτίρια που παλαιότερα στέγαζαν τα Υπουργεία Εξωτερικών και Μεταφορών και Επικοινωνιών. Η πλατεία σχεδιάστηκε αρχικά από τον Αλεξάντερ Ταμανιάν το 1924. Η κατασκευή των περισσότερων κτιρίων ολοκληρώθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950. Το τελευταίο κτίριο — η Εθνική Πινακοθήκη — ολοκληρώθηκε το 1977.
Κατά τη σοβιετική περίοδο ονομαζόταν Πλατεία Λένιν και ένα άγαλμα του Βλαντιμίρ Λένιν στεκόταν στην πλατεία. Οι σοβιετικές παρελάσεις και εορτασμοί γίνονταν δύο φορές (αρχικά τρεις φορές) το χρόνο μέχρι το 1988. Μετά την ανεξαρτησία της Αρμενίας, το άγαλμα του Λένιν αφαιρέθηκε και η πλατεία μετονομάστηκε.[6] Έχει περιγραφεί ως το «αρχιτεκτονικό επίκεντρο» του Γερεβάν[7] και το «πιο εξαιρετικό αρχιτεκτονικό σύνολο» της πόλης.[8] Ως «ο πιο σημαντικός αστικός χώρος της Αρμενίας και της πόλης»,[9] η πλατεία Δημοκρατίας ήταν ο κύριος χώρος διαδηλώσεων κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Επανάστασης του 2018.
Αρχιτεκτονική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Πλατεία Δημοκρατίας αποτελείται από δύο τμήματα: έναν οβάλ κυκλικό κόμβο με πέτρινο σχέδιο στο κέντρο του, σχεδιασμένο να μοιάζει με παραδοσιακό αρμενικό χαλί και ένα τμήμα σε σχήμα τραπεζίου που περιέχει το μουσικό σιντριβάνι, μπροστά από το Μουσείο Ιστορίας και την Εθνική Πινακοθήκη.[10] Τα κτίρια γύρω από την πλατεία είναι φτιαγμένα από ροζ και κίτρινες πέτρες τόφφου, τοποθετημένες σε βάση από βασάλτη.
Ο Λεονίντ Βολίνσκι διατύπωσε τη γνώμη του το 1963 ότι κάθε πρωτεύουσα θα μπορούσε να είναι περήφανη για μία τέτοια πλατεία, με την «ακεραιότητα και το μέγεθος, τη χαρούμενη απήχηση, τη μοναδικότητά της».[11] Ο ταξιδιωτικός συγγραφέας Ντέιρντε Χόλντινγκ πρότεινε το 2014 ότι είναι «σίγουρα μια από τις καλύτερες κεντρικές πλατείες που δημιουργήθηκαν οπουδήποτε στον κόσμο κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα».[12]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 2003, όταν η πλατεία ανακαινίστηκε, έγιναν εκτενείς ανασκαφές και αποκαλύφθηκε ένα αρχαιολογικό στρώμα του 18ου-19ου αιώνα,[13] αποτελούμενο από κελάρια και υπόγεια.[14] Στην πλατεία ανασκάφηκαν επίσης τόφφινοι σωλήνες νερού, που χρονολογούνται στον 9ο-11ο αιώνα.[15] Τον Ιανουάριο του 2020, η κυβέρνηση της Αρμενίας εξέτασε το ενδεχόμενο να αποκαλύψει τα παλαιότερα στρώματα και να το μετατρέψει σε μουσείο προσβάσιμο στο κοινό.[16][17][18]
Η προ-σοβιετική πλατεία σχεδιάστηκε από τον Μπόρις Μεχραμπιάν στο γενικό του σχέδιο του Γερεβάν το 1906-1911.[19] Η σημερινή πλατεία σχεδιάστηκε από τον Αλεξάντερ Ταμανιάν στο γενικό του σχέδιο του Γερεβάν το 1924.[20] Η περιοχή καθαρίστηκε σταδιακά από τα κτίρια.[21][22][23][24] Η κατασκευή της πλατείας ξεκίνησε το 1926, όταν ξεκίνησε η ανέγερση του Κυβερνητικού Μεγάρου.[25][10] Αναπτύχθηκε μέχρι τη δεκαετία του 1950, όταν κατασκευάστηκαν τα υπόλοιπα πέντε κτίρια και τελικά ολοκληρώθηκε το 1977, όταν χτίστηκε η Εθνική Πινακοθήκη. Η πλατεία ονομάστηκε Πλατεία Λένιν (αρμενικά: Լենինի հրապարակ, ρωσικά: площадь Ленина) προς τιμήν του Σοβιετικού ηγέτη Βλαντιμίρ Λένιν, του οποίου το άγαλμα στήθηκε στην πλατεία το 1940 και διαλύθηκε το 1991.
Στις 25 Αυγούστου 1990, η σημαία της Αρμενικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας κατέβηκε και η σημαία της ανεξάρτητης Αρμενίας υψώθηκε στο Κυβερνητικό Μέγαρο στην πλατεία.[26] Την 1η Νοεμβρίου 1990, το Δημοτικό Συμβούλιο του Γερεβάν ψήφισε τη μετονομασία της Πλατείας Λένιν σε Πλατεία Δημοκρατίας.[27]
Το 2013, οι δημοτικές αρχές πρότειναν μια αμφιλεγόμενη ανάπλαση της πλατείας, την οποία οι αρχιτέκτονες επέκριναν.[28][29]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Wiki Loves Monuments monuments database. 7 Νοεμβρίου 2017. tools
.wmflabs .org /heritage /api /api .php?action=search&format=json&srcountry=am&srlang=hy&srid=1 .6%2F96. - ↑ Pechakjian, Pauline (28 Απριλίου 2016). «The 10 Best Hotels & Inns in Yerevan, Armenia». theculturetrip.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2016.
...Republic Square, referred to by locals as the Hraparak...
- ↑ «De-Sovietized Streets». Armenian International Magazine: 17. September 2001. https://issuu.com/armenianinternationalmagazine/docs/augsep2001. «The street just off Hraparak...».
- ↑ Louis, Victor E.· Louis, Jennifer M. (1987). Louis motorist's guide to the Soviet Union. Pergamon Press. σελ. 517. ISBN 9780080318172.
The centre of Erevan is Lenin Square; it was built as an architectural whole using the Armenian national style of architecture.
- ↑ Gregorian, Vartan (2008). The Road to Home: My Life and Times. Simon and Schuster. σελ. 178. ISBN 9781439129111.
Buildings around the square were designed to reflect some features of ancient Armenian architecture.
- ↑ Schmemann, Serge (8 July 1992). «In the Caucasus, Ancient Blood Feuds Threaten to Engulf 2 New Republics». The New York Times. https://www.nytimes.com/1992/07/08/world/in-the-caucasus-ancient-blood-feuds-threaten-to-engulf-2-new-republics.html?pagewanted=all. «On the former Lenin Square, now Republic Square, the statue of Lenin is gone and his pedestal is being prepared for demolition.»
- ↑ Travel to the USSR (92–103): iii.
- ↑ Gross, Eugenie Harris· Gross, Jeffrey (1977). The Soviet Union: a guide for travellers. J. Murray. σελ. 255.
Lenin Square, at the center of the city, contains the most outstanding architectural ensemble in Yerevan. The buildings surrounding the square express a single architectural concept.
- ↑ Ter-Ghazaryan 2013, σελ. 584.
- ↑ 10,0 10,1 Tigranian 1985, σελ. 25.
- ↑ Volynsky, Leonid (October 1963). «Краски Закавказья. Две Недели в Армении [Colors of the Transcaucasia: Two Weeks in Armenia»] (στα ru). Novy mir (Μόσχα: Union of Soviet Writers) 39 (10): 123. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2023-12-05. https://web.archive.org/web/20231205082030/https://imwerden.de/pdf/novy_mir_1963_10__ocr.pdf. «Такой площадью, ее цельностью и размахом, ее жизнерадостным звучанием, ее самобытностью могла бы гордиться любая столица.».
- ↑ Holding, Deirdre (2014). Armenia: with Nagorno Karabagh. Bradt Travel Guides. σελ. 128. ISBN 9781841625553.
- ↑ «Yerevan Walking Tour: Republic Square Excavations». armenianheritage.org. Armenian Monuments Awareness Project. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιουνίου 2021.
- ↑ Babayan, Frina. «Ստորգետնյան շինություններ Երևանի "Հանրապետության հրապարակում" [Underground buildings in the Republic Square of Yerevan]». iae.am (στα Αρμενικά). Institute of Archaeology and Ethnography, Εθνική Ακαδημία Επιστημών της Αρμενίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2022.
...տեղում իրականացված աշխատանքներով պարզեց, որ դրանք անցյալ դարերին պատկանող բնակելի շենքերի նկուղային հարկաբաժիններ են (մառաններ)...
- ↑ «Ջրատար խողովակ [Water pipe]». treasury.am (στα Αρμενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2022.
Հայտնաբերման վայրը՝ Երևան, նախկինում Լենինի, այժմ Հանրապետության հրապարակի տարածքից Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝ 9-11-րդ դդ. Նյութը՝ Տուֆ
- ↑ «Historic part of Old Yerevan beneath central plaza to be re-excavated and turned into museum». Armenpress. 9 January 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 February 2021. https://web.archive.org/web/20210205224418/https://armenpress.am/eng/news/1000902.html.
- ↑ Ghazanchyan, Siranush (January 9, 2020). «Old city under Yerevan's Republic Square could be restored». Δημόσιο Ραδιόφωνο της Αρμενίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 February 2021. https://web.archive.org/web/20210205224544/https://en.armradio.am/2020/01/09/old-city-under-yerevans-republic-square-could-be-restored/.
- ↑ Paitjan, Ani (17 January 2020). «Yerevan May Uncover Old Town Under Republic Square». civilnet.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 February 2021. https://web.archive.org/web/20210205224527/https://www.civilnet.am/news/2020/01/17/The-Old-Town-Under-Yerevan%E2%80%99s-Republic-Square-to-Be-Uncovered/374219.
- ↑ «Հանրապետության հրապարակ [Republic Square]». yerevan.am (στα Αρμενικά). Yerevan Municipality.
Մինչ թամանյանական նախագիծի իրագործումը, նույն տեղում եղել է բաց հրապարակ՝ ըստ Մեհրաբովի հատակագծի։
- ↑ Ter-Ghazaryan 2013, σελ. 579.
- ↑ «Երևանը լուսանկարչական արվեստում [Yerevan in Photographic Art]». yhm.am (στα Αρμενικά). Μουσείο Ιστορίας του Ερεβάν. 22 Απριλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Μαΐου 2021.
Լենինի հրապարակում եղած հին տների ընդհանուր տեսքը
- ↑ «Երևանի Հանրապետության հրապարակի տարածքը մինչև վերակառուցումը [The area of the Republic Square of Yerevan before the reconstruction]» (στα Αρμενικά). treasury.am. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2022.
Ստեղծման/Արտադրման ժամանակը՝ 1910-ական թթ. / Date of creation / production: 1910s.
- ↑ «Հրապարակը 1947 թվականին [The square in 1947]» (στα Αρμενικά). Hovik Charkhchyan. 5 Οκτωβρίου 2013.
Առաջին հայացքից նույնիսկ անհավանական է թվում, բայց այսօրվա Հանրապետության հրապարակը 1947 թ. այս տեսքն ուներ: / At first glance, it even seems unbelievable, but today's Republic Square is 1947. it looked like this.
- ↑ «Մաքրվող հրապարակը [The square being cleared]» (στα Αρμενικά). Hovik Charkhchyan. 6 Οκτωβρίου 2013.
Մեր քաղաքի պատմությունից. Հրապարակն ազատում են ավելորդ շինություններից (1950 թ.): / From the history of our city. The square is freed from unnecessary buildings (1950).
- ↑ Avetisyan 1979, σελ. 80.
- ↑ Minasyan 2020, σελ. 26.
- ↑ Minasyan, Edik (2020). Մայրաքաղաք Երևանը ՀՀ անկախության տարիներին (1991-2018թթ.) [Capital Yerevan in the Years of Independence of Armenia (1991-2018)] (PDF) (στα Αρμενικά). Γερεβάν: Κρατικό Πανεπιστήμιο του Γερεβάν Press. σελ. 32. ISBN 978-5-8084-2464-7. More than one of
|archivedate=
και|archive-date=
specified (βοήθεια); Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:|archive-date=
(βοήθεια) - ↑ Stepanyan, Ruzanna (May 31, 2013). «Գլխավոր հրապարակը վերակառուցում են, որպեսզի այն "ծառայի ժողովրդին" [The main square is being reconstructed to "serve the people"»] (στα hy). azatutyun.am. RFE/RL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 August 2021. https://web.archive.org/web/20210809110406/https://www.azatutyun.am/a/25003157.html.
- ↑ Sahakyan, Nane (October 23, 2013). «Ճարտարապետները հրապարակը վերակառուցելու կարիք չեն տեսնում [The architects do not see the need to renovate the square»] (στα hy). azatutyun.am. RFE/RL. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 February 2017. https://web.archive.org/web/20170210073307/http://www.azatutyun.am/a/25146159.html.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ter-Ghazaryan, Diana K. (2013). «"Civilizing the city center": symbolic spaces and narratives of the nation in Yerevan's post-Soviet landscape». Nationalities Papers 41 (4): 570–589. doi: .
- Avetisyan, Kamsar (1979). «Երևանի ընդհանուր նկարագիրը (General description of Yerevan)». Հայրենագիտական էտյուդներ [Notes on Armenian studies] (στα Αρμενικά). Γερεβάν: Sovetakan grogh. σελίδες 72–81.
- Tigranian, Edmond (1985). «Երևանի Վ. Ի. Լենինի անվան հրապարակի քաղաքաշինական ասպեկտները [The town-building aspects of V. I. Lenin square in Yerevan»] (στα hy). Lraber Hasarakakan Gitutyunneri № 9 (9): 24–29. http://lraber.asj-oa.am/5456/.
- Abrahamian, Levon (2006). Armenian Identity in a Changing World. Mazda Publishers. ISBN 1-56859-185-3.