Παναγιώτης Αραβαντινός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγιώτης Αραβαντινός
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Αραβαντινός (Ελληνικά)
Γέννηση1811
Πάργα
Θάνατος1870
Ιωάννινα
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταλόγιος
συγγραφέας
Οικογένεια
ΤέκναΣπυρίδων Π. Αραβαντινός
Ιωάννης Αραβαντινός

Ο Παναγιώτης Αραβαντινός (Πάργα 1811-1870), γνωστός και με το ψευδώνυμο Θεσπρωτός, ήταν Έλληνας λόγιος ιστοριοδίφης και συγγραφέας του 19ου αιώνα.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε το 1811 στην Πάργα της Ηπείρου. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Όταν οι Άγγλοι πούλησαν την Πάργα στον Αλή Πασά, το 1819 η οικογένειά του εκπατρίστηκε μαζί με άλλους πρόσφυγες στους Παξούς, και από εκεί στην Κέρκυρα. Εκεί ο μικρός Παναγιώτης πήγε σχολείο στο «Ελληνικό Φροντιστήριο» του Ανδρέα Ιδρωμένου, ενώ παρακολούθησε και μαθήματα στην Ακαδημία του Γκίλφορντ. Δίδαξε αρχικά στους Παξούς και αργότερα στην Πάργα, και έλαβε πρόσκληση το 1836 να γίνει διευθυντής του Ελληνικού Σχολείου των Ιωαννίνων. Ασχολήθηκε με μεγάλο πάθος στην έρευνα και μελέτη της ιστορίας και λαογραφίας της Ηπείρου, και έγινε ο ειδικότερος Ηπειρογράφος. Δημοσίευσε πάμπολλα δικά του κείμενα, ενώ άφησε και πλούσια συλλογή αδημοσίευτων μελετών. Γιος του ήταν ο πολιτικός Σπυρίδων Αραβαντινός, και ο νομικός Ιωάννης Αραβαντινός.

Εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • «Χρονογραφία της Ηπείρου των τε όμορων Ελληνικών και Ιλλυρικών χωρών» έως το 1854 (δύο τόμοι), 1856 (περιγράφονται οι συγκρούσεις των Τουρκαλβανών και των Ελλήνων στις περιοχές γύρω από το Σούλι
  • «Παροιμιαστήριον ή συλλογή παροιμιών εν χρήσει ουσών παρά τοις Ηπειρώταις», 1863
  • «Ο εν Ιωαννίνοις καταγέλαστος επικριτής του παροιμιαστηρίου», 1864
  • «Ηπειρώτικα τραγούδια, Συλλογή δημωδών ασμάτων», περιέχει και το δικό του ποίημα «Η αδελφική αγάπη»
  • «Περιγραφή της Ηπείρου» τόμοι α-γ
  • «Ιστορία της Ελληνικής παιδείας παρ' Έλλησιν»
  • «Βιογραφική συλλογή λογίων της Τουρκοκρατίας», 1866 (βιογραφίες 463 σοφών και λογίων)
  • «Περί της αρχαίας χωρογραφίας της Ηπείρου», 1858
  • «Περί του χρονικού της Ηπείρου», 1865 όπου χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο «Παναγιώτης Θεσπρωτός»
  • «Περί του Οσίου Νείλου του Εριχιώτου», 1865

μετά το θάνατό του δημοσιεύτηκαν τα έργα του:

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Περιοδικό «Ηπειρωτικά Χρονικά», τεύχος 10 (1935), σελίδες 187-191.