Πάουλ φαν Σόμερ Ι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πάουλ φαν Σόμερ Ι
Γέννηση1577[1] ή 1576[2][3][4]
Αμβέρσα
Θάνατος1621[2][3][4] και 5  Ιουνίου 1622
Λονδίνο
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανικές Κάτω Χώρες
Ιδιότηταζωγράφος και αυλικός ζωγράφος
Είδος τέχνηςπροσωπογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Sir Francis Bacon by Paul van Somer I (1617), Palace on the Water in Warsaw.

Ο Πάουλ φαν Σόμερ (φλαμανδικά: Paul van Somer περ. 1577 – 1621, αναφερόμενος επίσης και ως Paulus van Somer) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος μετοίκησε από την Αμβέρσα στην Αγγλία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ιακώβου Α΄ και έγινε ένας από τους κορυφαίους ζωγράφους της βασιλικής Αυλής. Ζωγράφισε πορτρέτα, τόσο του Ιακώβου όσο και της συζύγου του, βασίλισσας Άννας, και ευγενών όπως του Λούντοβικ Στιούαρτ, κόμητος του Λέννοξ, της Ελίζαμπεθ Στάνλεϋ, κόμισσας του Χάντινγκτον και της Λαίδης Ανν Κλίφφορντ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φαν Σόμερ ήταν, κατά κάποιο τρόπο, ανεξιχνίαστη μορφή: Δεν είναι πολλά γνωστά γι' αυτόν και σπάνιες είναι οι δημοσιεύσεις σχετικά με την τέχνη του.[5] Σύμφωνα με τον Κάρελ φαν Μάντερ ήταν αδελφός του Μπάρεντ φαν Σόμερεν, ο οποίος νυμφεύτηκε τη θυγατέρα του Ερτ Μάιτενς όταν επέστρεψε από την Ιταλία.[6] Ο φαν Μάντερ δεν αναφέρει αν ο Πάουλ είχε συνοδεύσει τον αδελφό του στην Ιταλία ή όχι και παρατηρούσε ότι ο Πάουλ παρέμενε ανύπαντρος. Σύμφωνα με το RKD ο Πάουλ ζούσε κατά την περίοδο 1612 - 1614 στην οικία του Στέφεν ντε Γκέιν στο Λέιντεν, κατά το 1616 στις Βρυξέλλες και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λονδίνο, όπου έγινε ζωγράφος της Αυλής.[7] Κατέλαβε σημαντική θέση ως ένας από τους αγαπημένους ζωγράφους του Ιακώβου και της Άννας και μπορεί να θεωρηθεί προπομπός των πιο διάσημων Φλαμανδών και Ολλανδών ζωγράφων, ιδιαίτερα του Ντάνιελ Μάιτενς και του Άντονι βαν Ντάικ, οι οποίοι ακολούθησαν την πορεία του και έγιναν κορυφαίοι Αυλικοί ζωγράφοι.[8] Στην πραγματικότητα, μια από τις πρώτες ενέργειες του βαν Ντάικ ήταν να αντιγράψει τα βασιλικά πορτρέτα που είχε ζωγραφίσει ο φαν Σόμερ, μια εργασία που δεν απολάμβανε,[9] Ο φαν Σόμερ έφθασε στην Αγγλία ως ώριμος καλλιτέχνης, έχοντας ταξιδέψει πολύ στη βόρεια Ευρώπη:[10] Ο Μπουθ Τάρκινγκτον (Booth Tarkington) αναγράφει ως έτος άφιξής του στην Αγγλία το 1606,[11] αλλά ο H.L.Meakin σημειώνει ότι στην πραγματικότητα δεν εγκαταστάθηκε μόνιμα στη χώρα παρά ύστερα από το 1616.[12]

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έργο του φαν Σόμερ περιγράφεται στα σχόλια της πινακοθήκης της Βασιλικής Συλλογής ως εξής: "Όπως ο Ντάνιελ Μάιτενς, ο οποίος είχε εγκατασταθεί στο Λονδίνο απο τις Κάτω Χώρες περί το 1618 και ήταν γείτονας του φαν Σόμερ στη St Martin’s Lane, ο φαν Σόμερ έφερε νέο μεγαλείο, ευχέρεια και νατουραλισμό στις προσωπογραφίες της Αυλής".[13] Οι γνώμες, ωστόσο για το έργο του φαν Σόμερ διχάζονται: Ο Οράτιος Γουόλπολ πίστευε ότι ένα πορτρέτο του φαν Σόμερ ήταν τόσο τέλειο όσο και του βαν Ντάικ και ο Μπουθ Τάρκινγκτον, στην ψυχογραφική του μελέτη King James in Faded Paint (Ο βασιλέας Ιάκωβος σε ξεθωριασμένα χρώματα) ισχυριζόταν ότι "ο φαν Σόμερ είχε ταλέντα και ένα από αυτά ήταν η σύλληψη του χαρακτήρα".;[11] Από την άλλη, ο κριτικός τέχνης Σερ Τζων Ρόθενσταϊν (John Rothenstein) κατέκρινε το έργο του φαν Σόμερ ως "ανιαρό και βαρύ".[14]

Αντίγραφα των βασιλικών πορτρέτων του φαν Σόμερ παραγγέλλονταν συχνά, ιδιαίτερα επειδή ο Ιάκωβος αντιπαθούσε να ποζάρει στους καλλιτέχνες, και προορίζονταν για δώρα στο εξωτερικό.[13] Πολλές παραλλαγές τους υπάρχουν επίσης σε έντυπη μορφή. Λέγεται ότι ο φαν Σόμερ είναι αυτός που καθιέρωσε τα "regalia" (χαρακτηριστικά εμβλήματα ενός μονάρχη) στη βασιλική προσωπογραφία, για παράδειγμα αυτό του Τάγματος της Περικνημίδας.[13]

Ιάκωβος Α΄ της Αγγλίας. Πίνακας του φαν Σόμερ, λάδι σε καμβά, 196 x 120 εκ.,Μουσείο Πράδο, Μαδρίτη.

Ο φαν Σόμερ έλαβε και παραγγελίες από μη βασιλικές πηγές. Η Λαίδη Ανν Κλίφφορντ αναφέρει στο ημερολόγιό της ότι την ζωγράφισε στις 30 Αυγούστου 1619.[15] Παράδοξο στο έργο του φαν Σόμερ αποτελεί το πορτρέτο της Ελίζαμπεθ Ντρούρυ ( Elizabeth Drury, 1596–1610), μιας κοπέλας που έγινε διάσημη από τα ποιήματα του Τζων Ντόνν (John Donne) για τον θάνατό της, όπως το "An Anatomy of the World".[16] Ο φαν Σόμερ μπορεί να ζωγράφισε το πορτρέτο μερικά χρόνια μετά τον θάνατό της ή, πιθανόν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στην ηπειρωτική Ευρώπη με τους γονείς της, λίγο πριν πεθάνει.[12] Το πορτρέτο είναι αξιοσημείωτο, καθώς η απεικονιζόμενη εμφανίζεται σε ημικαθιστή στάση, ασυνήθιστη για μη γυμνό μοντέλο εκείνη την περίοδο, κάτι που μπορεί να αποσκοπεί, όπως υποδεικνύει ο H.L.Meakin, στην κατάδειξη ενός φιλοσοφικού ή μελαγχολικού χαρακτήρα, όπως στο πορτρέτο το Χένρυ Πέρσυ, 9ου κόμητος του Νορθάμπερλαντ, που φιλοτέχνησε ο Νίκολας Χίλλιαρντ.[12]

Ορισμένα έργα του μπορεί κανείς σήμερα να τα δει. Ολοκλήρωσε ένα πορτρέτο του Ιακώβου Α΄, το οποίο αναπαράχθηκε ευρέως, το 1616 και ένα της βασίλισσας Άννας στο κυνήγι με τα σκυλιά της, στον χώρο του ανακτόρου του Όατλαντς, ένα χρόνο αργότερα.[17] Από τότε ο φαν Σόμερ έγινε ο αγαπημένος ζωγράφος της βασίλισσας, υποσκελίζοντας τους Τζων ντε Κριτζ και Μάρκους Γκέιρερτς τον νεότερο.[13] Άλλα διασωζόμενα έργα του είναι τα πορτρέτα της Ελίζαμπεθ Γκρέυ, Κόμισσας του Κεντ, που ζωγράφισε περί το 1619[18] και ένα πορτρέτο του Λούντοβικ Στιούαρτ, 2ου Δούκα του Λέννοξ.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 10011290. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 13852856X. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500000870. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 143d86f5-2976-4ec6-a569-f2cc9541b1b5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. Booth Tarkington, Some Old Portraits: A Book About Art and Human Beings, Ayer Publishing, 1969, ISBN 0-8369-1315-9; p 15.
  6. Πρότυπο:Languageicon Paul van Somer στο Schilder-boeck του Κάρελ φαν Μάντερ, 1604, επιμέλεια από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Ολλανδικής Λογοτεχνίας
  7. Paul van Somer[νεκρός σύνδεσμος] in the RKD
  8. "...the most advanced painter in England before the coming of Mytens and van Dyck." Susan Cerasano and Marion Wynne-Davies. Renaissance Drama by Women: Texts and Documents. Routledge, 1996, ISBN 0-415-09806-8; p 54.
  9. Tarkington, pp 15–17.
  10. Henry Short, A History of British Painting, Eyre & Spottiswoode, 1953, p. 78; Artist details at Royal Collection. Retrieved 15 May 2007.
  11. 11,0 11,1 Tarkington, p 15.
  12. 12,0 12,1 12,2 H.L.Meakin, John Donne's Articulations of the Feminine, Oxford University Press, 1998, ISBN 0-19-818455-7; p 202.
  13. 13,0 13,1 13,2 13,3 Artist details at Royal Collection. Retrieved 15 May 2007.
  14. John Rothenstein, An Introduction to English Painting, I.B.Tauris, 2001 edition, ISBN ISBN 1-86064-678-6; p 27.
  15. Barbara Arciszewska and Elizabeth McKellar, Articulating British Classicism: New Approaches to Eighteenth-Century Architecture, Ashgate Publishing, 2004, ISBN 0-7546-3735-2; p 93.
  16. Read "An Anatomy of the World" by John Donne at PoemHunter.com. Retrieved 15 May 2007.
  17. Εικόνα στη Βασιλική Συλλογή online: Anne of Denmark, 1617, by Paul van Somer. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2007.
  18. Εικόνα στην Πινακοθήκη Τέιτ online: Elizabeth Grey, countess of Kent, c.1619, by Paul van Somer. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2007.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]