Ο Ασυμβίβαστος
| Ο Ασυμβίβαστος | |
|---|---|
.png) | |
| Σκηνοθεσία | Ανδρέας Θωμόπουλος |
| Πρωταγωνιστές | Παύλος Σιδηρόπουλος, Μπέτυ Λιβανού, Βέρα Κρούσκα και Σταύρος Ξενίδης |
| Μουσική | Γιώργος Θεοδωράκης |
| Πρώτη προβολή | 1979 |
| Διάρκεια | 100 λεπτά |
| Προέλευση | Ελλάδα |
| Γλώσσα | Ελληνικά |
| δεδομένα () | |
Ο Ασυμβίβαστος είναι ελληνική ταινία του 1979, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ανδρέα Θωμόπουλου, με πρωταγωνιστή τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Είναι παραγωγής της Γκρέκα Φιλμ του Μιχάλη Λεφάκη.[1]
Υπόθεση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Παύλος είναι νεαρός φοιτητής της ιατρικής, γεμάτος όνειρα, αλλά και αμφισβήτηση για το εκπαιδευτικό και κοινωνικό κατεστημένο. Χρωστάει ένα μάθημα, αλλά το κρατάει. Έχει έρθει σε ρήξη με τον ιατρό και καθηγητή πατέρα του (Σταύρος Ξενίδης) και δε σκοπεύει να αποπερατώσει τις σπουδές του. Η κοπέλα του, Άννα (Μπέτυ Λιβανού), τον εγκαταλείπει και ο Παύλος επιλέγει την ανέμελη ζωή του μουσικού του δρόμου, ακολουθώντας έναν «φιλόσοφο», περιπλανώμενο τραγουδιστή ονόματι Απόστολο Φλου (Κώστας Βρεττός). Γνωρίζει μια άλλη κοπέλα, την Αναστασία (Ελένη Μανιάτη), η οποία στη συνέχεια όμως απομακρύνεται από αυτόν, διότι τον θεωρεί ανώριμο.[1] Προσπαθεί να προωθήσει δισκογραφικά τη δουλειά του, αλλά αποτυγχάνει. Στο τέλος, έπειτα και από την αυτοκτονία του Φλου, ο Παύλος δείχνει να ενσωματώνεται στο σύστημα που απεχθανόταν:[2] ερωτεύεται και παντρεύεται μια δημοσιογράφο, την Ειρήνη (Βέρα Κρούσκα), αποκτά οικογένεια, παίρνει το πτυχίο του και αρχίζει να εργάζεται ως ιατρός.[1]
Μουσική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η μουσική επένδυση της ταινίας (πρωτοκυκλοφόρησε το 1979 κι έκτοτε επανεκδόθηκε πολλές φορές) περιείχε συνθέσεις του Ανδρέα Θωμόπουλου και του Γιώργου Θεοδωράκη, γιου του Μίκη. Περιλάμβανε, επίσης, το τραγούδι των Μίκη Θεοδωράκη και Λευτέρη Παπαδόπουλου «Κάποτε θα 'ρθουν».[3] Τα τραγούδια ερμήνευε ο Σιδηρόπουλος με την κιθάρα του. Το χαμηλών τόνων ύφος των συνθέσεων βρισκόταν σε ευθεία αντίθεση με τις ροκ καταβολές του, και μάλιστα σε μια στιγμή που ο Σιδηρόπουλος είχε μόλις κυκλοφορήσει το καθαρόαιμο ροκ άλμπουμ Φλου με το συγκρότημα Σπυριδούλα. Η «ανακάλυψη», πάντως, από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του τραγουδιού «Να μ’ αγαπάς», συνετέλεσε στο να γίνει γνωστός ο Σιδηρόπουλος στο ευρύτερο κοινό.[2]
Υποδοχή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η ταινία προβλήθηκε στο 20ό Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (Θεσσαλονίκη, 1-7 Οκτωβρίου 1979) χωρίς κάποια αναγνώριση. Απογοήτευσε, μάλιστα, μερίδα του κοινού της, που ανέμενε από το Θωμόπουλο μια ταινία στο ύφος της προηγούμενης δουλειάς του, «Αλδεβαράν».[4] Στις αίθουσες των κινηματογράφων δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία, κόβοντας 32.000 εισιτήρια. Η συμμετοχή του Σιδηρόπουλου ως ηθοποιού και μουσικού, ο οποίος βρισκόταν τότε στο απώγειο της καριέρας του, όπως και τα χαλαρά αυτοβιογραφικά στοιχεία της (στα οποία είχε επενδύσει η παραγωγή), δεν έπεισαν το κοινό του, εξαιτίας της πολύ «ήπιας», από μουσικής απόψεως, παρουσίας του. Ωστόσο αργότερα, τράβηξε την προσοχή, ως καταγραφή του καλλιτέχνη και της εποχής.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Ασυμβίβαστος (Ο)». Φιλμογραφία. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Μυριδάκη, Γεωργία (6 Δεκεμβρίου 2010). «Ο Ασυμβίβαστος – Παύλος Σιδηρόπουλος (1979)». Fridge. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016.
- ↑ «Παύλος Σιδηρόπουλος: Ο Ασυμβίβαστος (LP, 1979)». Discogs. Ανακτήθηκε στις 7 Μαΐου 2016.
- ↑ «20ό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: γενικά στοιχεία». Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- «Ο Aσυμβίβαστος». retroDB. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
- «Ο Ασυμβίβαστος (1979)» (video). Vimeo. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2016.[νεκρός σύνδεσμος]
- Τζίνα Δαβιλά (7 Δεκεμβρίου 2013). «Ανδρέας Θωμόπουλος: ο δημιουργός της ταινίας Ασυμβίβαστος». iΠόρτα. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2016.
