Ξύλινη εκκλησία του Όρασατς

Ξύλινη εκκλησία του Όρασατς
Ξύλινη εκκλησία του Όρασατς
	Црква брвнара у Орашцу; Crkva brvnara u Orašcu
	Άποψη της ξύλινης εκκλησίας του Όρασατς.
	Τοποθεσία εντός Σερβία
Βασικές πληροφορίες
Τοποθεσία	Όρασατς, Δήμος του Ομπρένοβατς, Πόλη του Βελιγραδίου
Γεωγραφικές συντεταγμένες	44°35′19.36″N 20°2′46.36″E / 44.5887111°N 20.0462111°EΣυντεταγμένες: 44°35′19.36″N 20°2′46.36″E / 44.5887111°N 20.0462111°E
Υπαγωγή	Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Περιφέρεια	Επαρχία του Βάλιεβο
Χώρα	Σερβία
Ορισμός ως μνημείο κληρονομιάς	Προστατευόμενο πολιτισμικό μνημείο; Πολιτισμικό αγαθό της Πόλεως του Βελιγραδίου
Αρχιτεκτονική περιγραφή
Έναρξη ανέγερσης	1816
Αποπεράτωση	1818

Η ξύλινη εκκλησία του Όρασατς (σερβικά κυριλλικά: Црква брвнара у Орашцу, σερβικά λατινικά: Crkva brvnara u Orašcu) είναι Σερβική Ορθόδοξη εκκλησία ευρισκόμενη στο Όρασατς, εντός του εδάφους της Πόλεως του Βελιγραδίου και εντός του Δήμου του Ομπρένοβατς στη Σερβία. Είναι καταγεγραμμένη εντός του καταλόγου των προστατευόμενων πολιτισμικών μνημείων της Δημοκρατίας της Σερβίας (n° SK 61)^[1] και εντός του καταλόγου των πολιτισμικών αγαθών της Πόλεως του Βελιγραδίου^[2].

Παρουσίαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εκκλησία ανεγέρθηκε από το 1816 έως το 1818 ως ενοριακή εκκλησία. Με την πάροδο του χρόνου, το κοιμητήριο το οποίο περιτριγύριζε την εκκλησία άρχισε να αυξάνεται σε μέγεθος και σημασία, με αποτέλεσμα η εκκλησία να μετατραπεί σε παρεκκλήσιο^[2].

Με εξαίρεση τον σταυρό ο οποίος υψώνεται στην κορυφή της, καθώς και το μακρόστενο σχήμα της, η εκκλησία σε μικρό βαθμό διαφέρει από τις ξύλινες οικίες οι οποίες κατασκευάζονταν κατά την διάρκεια της ίδιας περιόδου^[2]. Ανεγέρθηκε με δρύινες σανίδες οι οποίες είναι τοποθετημένες επάνω σε μία βάση κατασκευασμένη από τούβλα, ενώ η σημερινή οροφή είναι επικαλυμμένη με κεραμίδια. Οι προσόψεις της δεν φέρουν κάποιο διακοσμητικό στοιχείο^[2]. Η εκκλησία γνώρισε σημαντικές ανακαινίσεις, μεταξύ άλλων το 1922, ενώ μέρος των αντικειμένων αξίας τα οποία φιλοξενούσε εξαφανίστηκαν κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης ανακαίνισης^[2]. Η εκκλησία καταστράφηκε κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ενώ, στην θέση της, ανεγέρθηκε νέα, μικρότερου μεγέθους, εκκλησία^[2].

Σήμερα, η εκκλησία φιλοξενεί τμήματα παλαιότερου εικοναστασίου, καθώς και εικόνες φιλοτεχνημένες από τους Γιερεμίγια Μιχαΐλοβιτς και Νίκολα Γιοβάνοβιτς, καθώς και αγνώστων λοιπών στοιχείων καλλιτέχνη του πρώτου μισού του 19ου αιώνα^[2].