Μετάβαση στο περιεχόμενο

Νόσος του Άντισον

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Νόσος του Άντισον
Σχηματική απεικόνιση των επινεφριδίων. Το εξωτερικό στρώμα αυτών των αδένων παράγει ορμόνες που βοηθούν το σώμα να ανταποκριθεί στο στρες και ρυθμίζει την αρτηριακή πίεση και την ισορροπία νερού και αλατιού. Η νόσος του Άντισον προκύπτει εάν τα επινεφρίδια δεν παράγουν αρκετές από αυτές τις ορμόνες.[1]
ΣυνώνυμοΠρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια, υποαδρεναλισμός.
ΕιδικότηταΕνδοκρινολογία
ΣυμπτώματαΚοιλιακός πόνος, αδυναμία, απώλεια βάρους, σκούρα χρώση του δέρματος (μελάγχρωση).
ΕπιπλοκέςΟξεία επινεφριδιακή κρίση
Διαγνωστική μέθοδοςΕξετάσεις αίματος, εξετάσεις ούρων, ιατρική απεικόνιση
Φαρμακευτική αγωγήKορτικοστεροειδή, όπως υδροκορτιζόνη για την αντικατάσταση της κορτιζόλης, και φλουδροκορτιζόνη για την αντικατάσταση της αλδοστερόνης.[2]
Νοσηρότητα40 με 60 ανά 1.000.000 άτομα
Ταξινόμηση

Η νόσος του Άντισον είναι μια σπάνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ανεπαρκή παραγωγή των στεροειδών ορμονών κορτιζόλης και αλδοστερόνης από τα δύο εξωτερικά στρώματα των κυττάρων των επινεφριδίων (φλοιός των επινεφριδίων).[3]

Τα συμπτώματα της κλασικής νόσου του Άντισον, γνωστή και ως πρωτοπαθής επινεφριδιακή ανεπάρκεια, προκύπτουν από την ανεπαρκή παραγωγή αυτών των δύο ορμονών.[4] Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν κόπωση, γαστρεντερικές ανωμαλίες και αλλαγές στο χρώμα του δέρματος (μελάγχρωση). Σε ορισμένα άτομα που πάσχουν από τη νόσο μπορούν επίσης να εμφανιστούν αλλαγές στη συμπεριφορά και στη διάθεση. Η αυξημένη απέκκριση νερού και η χαμηλή αρτηριακή πίεση (υπόταση) μπορεί να οδηγήσουν σε εξαιρετικά χαμηλές συγκεντρώσεις νερού στο σώμα (αφυδάτωση). Τα συμπτώματα της νόσου του Άντισον συνήθως αναπτύσσονται αργά, αλλά μερικές φορές μπορεί να αναπτυχθούν γρήγορα, σε μια σοβαρή κατάσταση που ονομάζεται οξεία επινεφριδιακή ανεπάρκεια.[3]

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η νόσος του Άντισον εμφανίζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται κατά λάθος στα επινεφρίδια προκαλώντας αργή και προοδευτική βλάβη στον φλοιό των επινεφριδίων (αυτοάνοση ασθένεια).[3] Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν λοιμώξεις και καρκίνο.[5]

Οι εργαστηριακές εξετάσεις (αίματος και ούρων) μπορούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη της νόσου του Άντισον.[5][6] Άλλες εξετάσεις, όπως η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία, βοηθούν στην εύρεση της αιτίας αυτής της διαταραχής.[6][4][7] Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της επινεφριδιακής ανεπάρκειας εφ' όρου ζωής με φάρμακα (κορτικοστεροειδή) που αντικαθιστούν τις ορμόνες που δεν παράγει το σώμα.[4] Η δόση αναπροσαρμόζεται από τον θεράποντα γιατρό σε ειδικές καταστάσεις, όπως κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, ασθένειας ή εγκυμοσύνης ή μετά από σοβαρό τραυματισμό.[6]

Επειδή οι περιπτώσεις της νόσου του Άντισον μπορεί να μην διαγνωστούν, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η πραγματική συχνότητά της στον γενικό πληθυσμό. Ο συνολικός επιπολασμός εκτιμάται ότι είναι μεταξύ 40 και 60 ατόμων ανά εκατομμύριο του γενικού πληθυσμού. Η νόσος του Άντισον μπορεί δυνητικά να επηρεάσει άτομα οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά συνήθως εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 30-50 ετών.[3][8]

  1. «Addison Disease». medlineplus.gov. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  2. «Addison's disease». mayoclinic.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 «Addison's Disease». NORD (National Organization for Rare Disorders) (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Adrenal Insufficiency». www.hormone.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  5. 5,0 5,1 «Addison Disease». medlineplus.gov. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  6. 6,0 6,1 6,2 «Adrenal Insufficiency & Addison's Disease | NIDDK». National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  7. «Diagnosis and treatment - Mayo Clinic». www.mayoclinic.org. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021. 
  8. «Addison's Disease». familydoctor.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2021.