Νιανκνούμ και Κνουμχοτέπ
Οι Νιανκνούμ και Κνουμχοτέπ υπήρξαν δύο ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι στην Αρχαία Αίγυπτο. Έφεραν από κοινού τους τίτλους του Επιστάτη του βασιλικού μανικιούρ, έμπισθου του βασιλιά, και προφήτη του Ρε στον ναό του Ηλίου του Νιουερρέ. Έζησαν την εποχή της 5ης Δυναστείας (περ. 2450–2410 π.Χ.) κατά την βασιλεία του Νιουσέρ ή του Μυκερίνου. Γνωστοί είναι λόγω του κοινού τους τάφου, και τις νεκρικές τοιχογραφίες που τους παριστάνουν τρυφερά αγκαλιασμένους.[1]
Ήταν και οι δύο παντρεμένοι με παιδιά. Σύμφωνα με νεώτερες ερμηνείες της τοιχογραφίας αυτής, μπορεί να ήταν δίδυμοι[2] ή ακόμα και σιαμαία δίδυμα,[3] ενώ προγενέστερες ερμηνείες υπέθεταν ομοφυλοφιλική σχέση των δύο ανδρών.[4] Αναμφίβολα όμως, το άγγιγμα της μύτης στην αρχαία Αιγυπτιακή τέχνη συμβόλιζε το συναίσθημα της αγάπης.[5]
Όνομα και τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα ονόματα των δύο ανδρών συνδέονται γλωσσολογικά. «Νιανκνούμ» σημαίνει «Η ζωή ανήκει στον Κνουμ», ενώ Κνουμχοτέπ σημαίνει «Κνουμ είναι ικανοποιημένος». Το όνομα του θεού Κνουμ ερμηνεύεται και ως «σύνδεσμος», έτσι ώστε τα δύο ονόματα να ερμηνεύονται και ως «αχώριστοι για όλη τη ζωή» ή «αχώριστοι ως τον θάνατο».[5] Μια επιγραφή στο εσωτερικό του μασταμπά τους φέρει τα ονόματά τους γραμμένα σε συνεχή γραφή έτσι ώστε όταν διαβάζονται να είναι ερμηνεύσιμα ως «ενωμένοι στην ζωή και στην ειρήνη».[6] Δεν γνωρίζουμε αν τα ονόματά τους είναι τα ονομαστικά (από την αρχή της ζωής τους) ή άν τα απόκτησαν αργότερα.
Διετέλεσαν και οι δύο από κοινού στο αξίωμα του επιστάτη του βασιλικού μανικιούρ, το οποίο ήταν αξίωμα και επάγγελμα στην Αρχαία Αίγυπτο. Έφεραν επίσης τον τιμητικό τίτλο του βασιλικού έμπιστου, ο οποίος δείχνει ότι ανήκαν στους ανώτερους κοινωνικούς κύκλους της εποχής τους. Ήταν επίσης ιερείς και προφήτες του Ρε στον Ναό του Ήλιου του Νιουσέρ.
Ο τάφος τους
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο μασταμπάς των Νιανκνούμ και Κνουμχοτέπ ανακαλύφθηκε το 1964 από τον Αχμέτ Μούσα κατά την διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στην νεκρόπολη της Σακκάρας.[7] Ο μασταμπάς είχε διαλυθεί στην αρχαιότητα, και το υλικό του είχε χρησιμοποιηθεί. Ο Μούσα κατόρθωσε να εξακριβώσει τα αρχικά υλικά και να αναστηλώσει τον μασταμπά. Το ταφικό μνημείο αποτελείται από τον εξωτερικό μασταμπά, ο οποίος περιβάλει έναν τάφο λαξευμένο σε βράχο. Ο μασταμπάς περιέχει δύο δωμάτια και μια εσωτερική αυλή, από την οποία ο επισκέπτης έχει πρόσβαση στον λαξευμένο τάφο. Ο τάφος περιέχει ένα εσωτερικό δωμάτιο και έναν ναό θυσιαστήριο.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ahmed M. Moussa: Das Grab des Nianchchnum und Chnumhotep, Mainz am Rhein, Zabern 1977
- Michael Rice, Who's Who in Ancient Egypt, Routledge 2001, ISBN 0415154480
- Thomas A. Dowson, Archaeologists, Feminists, and Queers: sexual politics in the construction of the past. In, Pamela L. Geller, Miranda K. Stockett, Feminist Anthropology: Past, Present, and Future, pp 89-102. University of Pennsylvania Press 2006, ISBN 0812239407
- Vera Vasiljevć: Embracing his double: Niankhkhnum and Khnumhotep, In: Studien zur Altägyptischen Kultur 37 (2008), S. 363-372
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The mastaba of Niankhkhnum and Khnumhotep
- Gallery and background, egyptology.com
- References and bibliography, egyptology.com
- "Mwah . . . is this the first recorded gay kiss? – Egyptian manicurists become homosexual icons" Αρχειοθετήθηκε 2008-05-16 στο Wayback Machine. The Sunday Times, 1. Januar 2006
- "Evidence of gay relationships exists as early as 2400 B.C." The Dallas Morning News, 20. Juli 1998
- "Same-Sex Desire, Conjugal Constructs, and the Tomb of Niankhkhnum and Khnumhotep," Greg Reeder, World Archaeology, Vol. 32, No. 2, Queer Archaeologies (Oct., 2000), pp. 193-208
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ahmed M. Moussa: Das Grab des Nianchchnum und Chnumhotep, Mainz am Rhein, Zabern 1977
- ↑ Parkinson: The Journal of Egyptian Archaeology 81 (1995), S. 62 (mit weiterer Literatur); Vasiljevć: Studien zur Altägyptischen Kultur 37 (2008), S. 363-372
- ↑ «The Enigmatic Tomb Chapel of Niankh-Khnum and Khnumhotep: A New Interpretation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011.
- ↑ Thomas A. Dowson, Archaeologists, Feminists, and Queers: sexual politics in the construction of the past. S.96 ff
- ↑ 5,0 5,1 Dena Connors-Millard: Khnumhotep and Niankhkhnum, Αρχειοθετήθηκε 2010-10-20 στο Wayback Machine. e-Museum, Minnesota State University
- ↑ Greg Reeder: Their names carved above the entrance to the rock-cut chamber
- ↑ Michael Rice, Who's Who in Ancient Egypt, S.98