Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναγκαριούνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναγκαριούνα
Γέννηση150
νότια Ινδία
Θάνατος250 (100 ετών)
Ινδία
Κύρια ΕνδιαφέρονταΒουδισμός, Μαχαγιάνα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ναγκαρτζούνα (नागार्जुन (प्राचीन दार्शनिक, 150 - 250) θεωρείται ευρέως ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους βουδιστές μετά τον Σιντάρτα Γκαουτάμα[1]. Μαζί με τον μαθητή του Āryadeva, θεωρείται ο ιδρυτής της σχολής Madhyamaka του Βουδισμού Μαχαγιάνα. Στο Ναγκαρτζούνα επίσης πιστώνεται η ανάπτυξη της φιλοσοφίας των Prajñāpāramitā και με βάση ορισμένες πηγές, το ότι αποκάλυψε γραφές στον κόσμο, που είχε ανακτήσει από τους Nagas (άνθρωποι-φίδια). Επιπλέον, υποτίθεται ότι έχει γράψει αρκετές πραγματείες περί rasayana καθώς και ότι ήταν επικεφαλής του Nālandā.[2]

  • Garfield, Jay L. (1995), The Fundamental Wisdom of the Middle Way. Oxford: Oxford University Press.
  • Garfield, Jay L. and Graham Priest (2003), “Nāgārjuna and the Limits of Thought”, Philosophy East and West 53 (January 2003): 1-21.
  • Jones, Richard H. (2014), Nagarjuna: Buddhism's Most Important Philosopher, 2nd ed. New York: Jackson Square Books.
  • Kalupahana, David J. (1986),The Philosophy of the Middle Way. Albany: SUNY Press.
  • Kalupahana, David J. (1992), The Principles of Buddhist Psychology, Delhi: ri Satguru Publications 
  • Kalupahana, David J. (1994), A history of Buddhist philosophy, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers Private Limited 
  • Lamotte, E., Le Traite de la Grande Vertu de Sagesse, Vol I (1944), Vol II (1949), Vol III (1970), Vol IV (1976), Institut Orientaliste: Louvain-la-Neuve.
  • Mabbett, Ian, (1998, “The problem of the historical Nagarjuna revisited”, Journal of the American Oriental Society, 118(3): 332–346.
  • Murti, T. R. V. (1955), The Central Philosophy of Buddhism. George Allen and Unwin, London. 2nd edition: 1960.
  • Murty, K. Satchidananda (1971), Nagarjuna. National Book Trust, New Delhi. 2nd edition: 1978.
  • Ramanan, K. Venkata (1966), Nāgārjuna's Philosophy. Charles E. Tuttle, Vermont and Tokyo. Reprint: Motilal Banarsidass, Delhi. 1978. (This book gives an excellent and detailed examination of the range and subtleties of Nagarjuna's philosophy.)
  • Ruegg, D. Seyfort (1981), The literature of the Madhyamaka school of philosophy in India (A History of Indian literature), Harrassowitz, ISBN 978-3-447-02204-0.
  • Sastri, H. Chatterjee, ed. (1977), The Philosophy of Nāgārjuna as contained in the Ratnāvalī. Part I [ Containing the text and introduction only ]. Saraswat Library, Calcutta.
  • Streng, Frederick J. (1967), Emptiness: A Study in Religious Meaning. Nashville: Abingdon Press.
  • Tuck, Andrew P. (1990), Comparative Philosophy and the Philosophy of Scholarship: on the Western Interpretation of Nāgārjuna, Oxford: Oxford University Press.
  • Walser, Joseph (2002), Nagarjuna And The Ratnavali: New Ways To Date An Old Philosopher, Journal of the International Association of Buddhist Studies 25 (1-2), 209-262
  • Walser, Joseph (2005),Nāgārjuna in Context: Mahāyāna Buddhism and Early Indian Culture. New York: Columbia University Press.
  • Westerhoff, Jan (2010), The Dispeller of Disputes: Nāgārjuna's Vigrahavyāvartanī. Oxford: Oxford University Press.
  • Westerhoff, Jan (2009), Nāgārjuna's Madhyamaka. A Philosophical Introduction. Oxford: Oxford University Press.
  • Wedemeyer, Christian K. (2007), Āryadeva's Lamp that Integrates the Practices: The Gradual Path of Vajrayāna Buddhism according to the Esoteric Community Noble Tradition. New York: AIBS/Columbia University Press.
  1. Jay L. Garfield, The Fundamental Wisdom of the Middle Way, Οξφόρδη: Oxford University Press (1995)
  2. Hsing Yun, Xingyun, Tom Manzo, Shujan Cheng Infinite Compassion, Endless Wisdom: The Practice of the Bodhisattva Path Buddha's Light Publishing Hacienda Heights California

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]