Νήσος Βέλινγκτον

Το Πουέρτο Εδέν, ο μοναδικός οικισμός πάνω στη νήσο Βέλινγκτον

Το Βέλινγκτον (ισπαν. Isla Wellington) είναι μεγάλο νησί της νότιας Χιλής, δυτικά του Πεδίου Πάγων της Νότιας Παταγωνίας, χωριζόμενο από την ηπειρωτική ακτή από στενούς πορθμούς. Η έκτασή του είναι 5.556 τετραγωνικά χιλιόμετρα, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας αποτελεί μέρος του τεράστιου Εθνικού Πάρκου Μπερνάρδο Ο' Χίγινς. Με αυτή την έκταση, το Βέλινγκτον είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Χιλής από τα 43.471 καταγεγραμμένα νησιά της χώρας, μετά τη Μεγάλη Νήσο της Γης του Πυρός και τη Νήσο Τσιλοέ. Το μήκος ακτών (ακτογραμμή) του Βέλινγκτον ανέρχεται σε 1.596,8 χιλιόμετρα, ενώ το υψηλότερο σημείο του έχει υψόμετρο 1.463 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας (η κορυφή είναι ανώνυμη). Το κλίμα του νησιού είναι πολύ υγρό, με μέσες ετήσιες κατακρημνίσεις (βροχή και χιόνι) πάνω από 5.500 χιλιοστόμετρα. Διοικητικώς το Βέλινγκτον υπάγεται στην Περιφέρεια Μαγαγιάνες και συγκεκριμένα στην Επαρχία της Τελευταίας ελπίδας (Provincia de Última Esperanza). Ολόκληρη η νήσος αποτελεί μέρος του τεράστιου σε έκταση Δήμου Νατάλες.

Το χωριό και λιμάνι του νησιού Πουέρτο Εδέν αποτελεί το μοναδικό κατοικημένο μέρος του νησιού και έχει μόλις 340 κατοίκους (απογραφή του 2017). Ο πληθυσμός του Βέλινγκτον περιλαμβάνει τα τελευταία μέλη της φυλής ιθαγενών Αλακαλούφα ή Kawésqar, που κατοικεί τις ακτές του νησιού τους τελευταίους 65 αιώνες τουλάχιστον.