Μπρούνο Μπάουερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Μπρούνο Μπάουερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Bruno Bauer (Γερμανικά)
Γέννηση6  Σεπτεμβρίου 1809[1][2][3]
Άιζενμπεργκ
Θάνατος15  Απριλίου 1882[1][2][4]
Νοϊκέλν
Χώρα πολιτογράφησηςΔουκάτο Σαξονίας-Άλτενμπουργκ
Θρησκείααθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χούμπολτ
Friedrich-Wilhelms-Gymnasium
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος[6]
θεολόγος[6]
συγγραφέας[7]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Βόννης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μπρούνο Μπάουερ (γερμανικά :Bruno Bauer, 6 Σεπτεμβρίου 1809 - 13 Απριλίου 1882) ήταν Γερμανός φιλόσοφος και ιστορικός. Ως μαθητής του Χέγκελ, ο Μπάουερ ήταν ριζοσπαστικός ορθολογιστής ως προς τη φιλοσοφία, την πολιτική και την κριτική της Βίβλου. Ο Μπάουερ ερεύνησε τις πηγές της Καινής Διαθήκης και έχοντας ως αρχή του τον φιλελληνικό προσανατολισμό του Χέγκελ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι πρώιμες Χριστιανικές θεωρίες οφείλουν περισσότερα στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία (στωική φιλοσοφία) από ότι στον Ιουδαϊσμό. Ο Μπρούνο Μπάουερ είναι επίσης γνωστός από τη συναναστροφή του και την απότομη ρήξη του με τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, καθώς και τη μετέπειτα φιλία του με τους Μαξ Στίρνερ και Φρίντριχ Νίτσε. Ξεκινώντας το 1840, δημοσίευσε μια σειρά από έργα με κύριο επιχείρημα τους ότι ο Ιησούς ήταν μια φιγούρα που προέκυψε απο την ένωση στοιχείων της εβραϊκής, ελληνικής και ρωμαϊκής θεολογίας.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]