Μπάντζι τζάμπινγκ

Μπάντζι τζάμπινγκ από γερανό στο Μπρίστολ, ΗΒ

Το μπάντζι τζάμπινγκ ή bungee jumping είναι άλμα από μια ψηλή κατασκευή με τον αθλητή δεμένο με ελαστικό σκοινί. Στην αρχή του άλματος είναι ελεύθερη πτώση και στη συνέχεια λαμβάνει χώρα η αναπήδηση λόγω του ελαστικού σκοινιού και η ταλάντωση συνεχίζεται μέχρι να εξαντληθεί η κινητική ενέργεια. Οι κατασκευές που μπορεί να χρησιμεύσουν ως βάσεις μπορεί να είναι ένα γερανός, γέφυρα ή κτίριο, ή ένα όχημα το οποίο μπορεί να ίπταται πάνω από την επιφάνεια, όπως ένα αερόστατο ή ένα ελικόπτερο.

Ιστορία

Τα πρώτα σύγχρονα άλματα μπάντζι έγιναν την 1 Απριλίου 1979, από την 76 μέτρων κρεμαστή γέφυρα Κλίφτον στο Μπρίστολ, από τους Ντείβιντ Κιρκ και Σάιμον Κίλινγκ, και οι δύο μέλη του συλλόγου επικίνδυνων αθλημάτων του πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Οι άλτες συνελήφθησαν λίγο αργότερα, αλλά συνέχισαν τα άλματα στις ΗΠΑ, από τη γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ και τη γέφυρα του Ρόαγιαλ Γκορτζ (το τελευταίο άλμα έγινε με χορηγία και αναμετάδοση του αμερικανικού προγράμματος That's Incredible), διαδίδοντας την ιδέα παγκοσμίως.

Τα πρώτα οργανωμένα εμπορικά άλματα άρχισαν με τον Νεοζηλανδό Έι Τζέι Χάκετ, ο οποίος πήδηξε από τη γέφυρα Γκρίνχιθ στο Ώκλαντ το 1986. Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Χάκετ πραγματοποίησε άλματα από γέφυρες και άλλες κατασκευές (όπως ο πύργος του Άιφελ), με αποτέλεσμα να αυξάνει το ενδιαφέρον του κοινού για το άθλημα, και άνοιξε παγκοσμίως το πρώτο μόνιμο χώρο για μπάντζι τζάμπινγκ, το Kawarau Bridge Bungy στην κρεμαστή γέφυρα του φαραγγιού Καβαράου, κοντά στο Κουίνσταουν, στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας.

Παλαιότερες πρακτικές που μοιάζουν με το μπάντζι τζάμπινγκ είναι κατάδυση στη Γη (σα: Γκολ), στο νησί της Πεντηκοστής στα Βανουάτου. Είναι αρχαίο τελετουργικό στο οποίο νεαροί άνδρες πηδούν από μια ψηλή ξύλινη κατασκευή με κληματαριές δεμένες στους αστραγάλους τους, ως δοκιμασία θάρρους και πέρασμα στην ενηλικίωση. Σε αντίθεση με το σύγχρονο μπάντζι τζάμπινγκ, στόχους του είναι χτυπήσουν στο έδαφος, αλλά οι κληματαριές απορροφούν αρκετή ορμή ώστε η σύγκρουση να μην είναι θανάσιμη. Εκπρόσωποι του νησιού ζήτησαν από τον ΑJ Χάκετ αποζημίωση για αυτό που θεωρούσαν ως μη αδειοδοτημένη οικειοποίηση της πολιτιστικής τους ιδιοκτησίας.

Ασφάλεια

Οι τραυματισμοί στο μπάντζι τζάμπινγκ μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: σφάλμα εξοπλισμού και σε αυτούς που λαμβάνουν χώρα ανεξαρτήτως των μέτρων ασφάλειας. Στην πρώτη περίπτωση, ο τραυματισμός μπορεί να συμβεί αν η ασφάλεια καταστραφεί, υπολογιστεί λάθος το μήκος του σκοινιού ή το σκοινί δεν έχει συνδεθεί σωστά στην πλατφόρμα. Επειδή η πρόσδεση μόνο στους αστραγάλους μπορεί να αποκολληθεί, αρκετοί χειριστές χρησιμοποιούν επίσης και πρόσδεση στο σώμα ως εφεδρικό σύστημα ασφαλείας. Τραυματισμοί που μπορούν να συμβούν ανεξαρτήτως των μέτρων ασφαλείας σχετίζονται με την απότομη άνοδο της ενδαγγειακής πίεσης κατά τη φάση της αναδίπλωσης του σκοινιού. Οι βλάβες στην όραση είναι η πιο συχνή επιπλοκή. Η απώλεια όρασης η οποία οφείλεται σε αιμορραγία του αμφιβληστροειδή μπορεί να παροδική, αλλά μπορεί να χρειαστούν αρκετές εβδομάδες ώστε να επιδιορθωθεί.