Μονοχρωμία

Ασπρόμαυρη Μονοχρωμία: ΟΠύργος του Άιφελ κατά τη διάρκεια της Διεθνής Έκθεσης το 1889.

Χρώμα "μονόχρωμο": Οι Συσκευές νυχτερινής όρασης παράγουν μονόχρωμες εικόνες, συνήθως σε πράσινες αποχρώσεις.

Μια φωτογραφία ενός μακάου που παρήχθη με μια μονόχρωμη παλέτα περιορισμένου αριθμού αποχρώσεων

Μια μονοχρωμία αποτελείται από ένα χρώμα (ή αποχρώσεις ενός χρώματος). Ο όρος μονοχρωμία προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά: μονόχρωμος‎, κ. γρ. ο έχων ένα χρώμα‎ .

Ένα μονοχρωματικό αντικείμενο ή εικόνα αντανακλά χρώματα σε αποχρώσεις με περιορισμένα χρώματα ή αποχρώσεις. Οι εικόνες που χρησιμοποιούν μόνο αποχρώσεις του γκρι (με ή χωρίς μαύρο ή λευκό) ονομάζονται κλίμακες του γκρι ή ασπρόμαυρες. Ωστόσο, από επιστημονική άποψη, το μονοχρωματικό φως αναφέρεται στο ορατό φως μιας στενής ζώνης μήκους κύματος (βλπ. Φάσμα).

Εφαρμογή

Για μια εικόνα, ο όρος μονοχρωμία, συνήθως σημαίνει ότι είναι ασπρόμαυρη ή, πιθανότατα, είναι στην κλίμακα του γκρι, αλλά μπορεί επίσης να αναφέρεται σε άλλους συνδυασμούς που περιέχουν τόνους μόνο ενός χρώματος, όπως πράσινο - λευκό ή πράσινο - κόκκινο. Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε τόνους σέπια από ανοικτό καστανό έως σκούρο καφέ ή κυανοτυπία (αγγλικά: cyanotype ή blueprint) σε εικόνες, και στις αρχικές φωτογραφικές μεθόδους, όπως νταγκεροτυπία, αμβρότυπα (αγγλικά: ambrotypes) και σιδηροτυπία, στο καθένα από τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παράγουν μια μονοχρωματική εικόνα.

Η μονοχρωμία έχει δύο σημασίες:

• μπορεί να σημαίνει ότι έχετε μόνο ένα χρώμα που είναι είτε ανοιχτό είτε σκούρο (επίσης γνωστό ως δυαδική εικόνα)
• ή μπορεί να είναι οι αποχρώσεις ενός χρώματος.

Μια μονόχρωμη οθόνη υπολογιστή μπορεί να εμφανίσει μόνο ένα χρώμα, συχνά πράσινο, πορτοκαλί (αγγ.: amber), κόκκινο ή λευκό, και συχνά επίσης αποχρώσεις αυτού του χρώματος.

Στην κινηματογραφική φωτογραφία, η μονοχρωμία είναι συνήθως η χρήση ασπρόμαυρου φιλμ. Αρχικά, η φωτογραφία ήταν ασπρόμαυρη. Παρόλο που η έγχρωμη φωτογραφία ήταν εφικτή από τα τέλη του 19ου αιώνα, τα έγχρωμα φιλμ που χρησιμοποιήθηκαν εύκολα, όπως το Kodachrome, ήταν διαθέσιμα από τα τα μέσα της δεκαετίας του 1930.

Στην ψηφιακή φωτογραφία, η μονοχρωμία είναι η σύλληψη μόνο μαύρων αποχρώσεων από τον αισθητήρα ή η μεταγενέστερη επεξεργασία μιας έγχρωμης εικόνας για να παρουσιάσει μόνο την αντιληπτή φωτεινότητα συνδυάζοντας τις τιμές πολλών χρωμάτων, συνήθως κόκκινο, μπλε και πράσινο. Η ρύθμιση των μεμονωμένων χρωμάτων μπορεί να επιλεγεί για να επιτευχθεί ένα καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Αν επιλεγεί μόνο το κόκκινο χρώμα από τη στάθμιση, τότε το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με εκείνο της χρήσης ενός κόκκινου φίλτρου σε ένα παγχρωματικό φίλμ. Αν το κόκκινο χρώμα μειωθεί και το πράσινο και το μπλε συνδυαστούν, τότε το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με εκείνο το ορθοχρωματικό φιλμ ή με τη χρήση κυανικού φίλτρου σε παγχρωματικό φίλμ. Η επιλογή της ρύθμισης επιτρέπει ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών αποτελεσμάτων στην τελική μονόχρωμη εικόνα.

Για την παραγωγή μιας ανάγλυφης εικόνας τριών διαστάσεων, το πρώτο βήμα είναι η τρισδιάστατη φωτογραφία να μπορεί να γίνει μονόχρωμη, ώστε να απλοποιηθεί η απόδοση της εικόνας. Αυτό είναι μερικές φορές απαραίτητο σε περιπτώσεις, όπου μια έγχρωμη εικόνα θα έκανε με σύγχυση λόγω των χρωμάτων και των σχημάτων που υπάρχουν στην αρχική εικόνα και στα φίλτρα επιλογής που χρησιμοποιούνται (συνήθως κόκκινο και το συμπλήρωμά του, το κυανό).

Στη φυσική

Στη φυσική, το μονοχρωματικό φως είναι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία μίας μόνο συχνότητας. Από φυσική άποψη, καμία πηγή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας δεν είναι καθαρά μονοχρωματική, αφού αυτό θα απαιτούσε ένα κύμα άπειρης διάρκειας ως συνέπεια της ιδιότητας εντοπισμού του μετασχηματισμού Fourier (βλπ. φασματική συνοχή). Ακόμα και πολύ ελεγχόμενες πηγές, όπως τα λέιζερ λειτουργούν σε ένα φάσμα συχνοτήτων (γνωστό ως φασματικό μήκος γραμμής). Στην πράξη, το διηθημένο φως (αγγλικά: filtered light), το διαχωρισμένο φράγμα διάθλασης και το φως λέιζερ αναφέρονται όλα ως μονοχρωματικά. Συχνά, οι πηγές φωτός μπορούν να συγκριθούν και η μία να επισημανθεί ως "πιο μονοχρωματική" (σε παρόμοια χρήση με τη μονοδιασπορά ). Μια συσκευή που απομονώνει μια στενή δέσμη συχνοτήτων από μια πηγή μεγαλύτερου εύρους ζώνης ονομάζεται monochromator, παρόλο που το εύρος ζώνης συχνά καθορίζεται, έτσι γίνεται κατανοητή μια συλλογή συχνοτήτων.

Δείτε επίσης

• Duotone - η χρήση δύο χρωμάτων μελάνης στην εκτύπωση
• Ημίφωνα - η χρήση ασπρόμαυρων σε ένα μοτίβο που γίνεται αντιληπτό ως αποχρώσεις του γκρι (μπορεί να επεκταθεί και σε έγχρωμες εικόνες)
• Πολύχρωμο - η χρήση πολλαπλών χρωμάτων, το αντίθετο της μονοχρωμίας
• Μονοχρωματικότητα (χρωματική τύφλωση)
• Μονοχρωματικό χρώμα
• Επιλεκτικό χρώμα - χρήση μονοχρωμίας και χρώματος επιλεκτικά μέσα σε μια εικόνα
• Μονόχρωμη ζωγραφική - μονόχρωμες στην τέχνη