Μη κερδοσκοπική οργάνωση

Μη κερδοσκοπικό, ονομάζεται ένα νομικό πρόσωπο, όταν σκοπός της λειτουργίας του δεν είναι η επίτευξη κέρδους, αλλά κάποιος κοινωφελής σκοπός, όπως είναι οι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ).

Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας δεν απαγορεύει την ανάληψη από την οργάνωση οικονομικών δραστηριοτήτων. Η ειδοποιός διαφορά από τα κερδοσκοπικά νομικά πρόσωπα είναι ότι το τυχόν κέρδος δεν διανέμεται στα μέλη του νομικού προσώπου, αλλά παραμένει στην οργάνωση και έπειτα διανέμεται στους κατάλληλους αποδέκτες (άνθρωποι που το έχουν ανάγκη, φιλανθρωπικές οργανώσεις).

Πολλές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις δραστηριοποιούνται οικονομικά, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους μάρκετινγκ[1], με σκοπό να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν την ίδια περιουσία τους, ώστε να έχουν τα μέσα για την επίτευξη του κοινωφελούς τους σκοπού. Ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας επίσης δεν αποκλείει την πρόσληψη και μισθοδοσία εργαζομένων. Αποκλειστικά μη κερδοσκοπικές οργανώσεις είναι τα σωματεία (σύλλογοι) και τα ιδρύματα.

Μη κερδοσκοπική, ανάλογα με το καταστατικό της, μπορεί να είναι και η αστική εταιρεία [2] .

Αν διαλυθεί το σωματείο, απαγορεύεται από τον νόμο να διανεμηθεί η υπολειπόμενη περιουσία στα μέλη, ώστε να αποφευχθεί καταστρατήγηση του μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Το ίδρυμα δεν έχει μέλη, είναι σύνολο περιουσίας ταγμένο σε έναν σκοπό.

Παρά τις προβλέψεις του νόμου, έχει διαπιστωθεί κατά καιρούς, ότι σε κάποιες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, οι διαχειριστές λειτούργησαν καταστρατηγώντας τον νόμο ή και τον σκοπό, που προέβλεπε το καταστατικό [3],[4]. Αυτό κυρίως το επέτυχαν μισθοδοτώντας επιλεκτικά με υψηλούς μισθούς, διεξάγοντας οικονομικές πράξεις (αγορές και πωλήσεις) με δυσμενείς όρους σε βάρος της οργάνωσης ή παρεκκλίνοντας από τους σκοπούς του καταστατικού για λόγους εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων.

Τα ενεργά μέλη και η δικαιοσύνη κατά κανόνα διασφαλίζουν την εφαρμογή των νόμων και του καταστατικού, ο σκοπός του οποίου είναι υπέρ του κοινωνικού συνόλου ή μιας κατηγορίας ατόμων, σε τοπικό, εθνικό ή παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό επιτυγχάνεται με αναλυτικές, διάφανες διαδικασίες σαφώς διατυπωμένους σκοπούς και ελέγχους.

Εύρεση πόρων

Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί δεν επιδιώκουν το κέρδος, αλλά πρέπει να παράγουν επαρκή έσοδα για να επιτύχουν τους κοινωνικούς τους στόχους. Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί μπορούν να συγκεντρώσουν χρήματα με διάφορους τρόπους. Αυτό περιλαμβάνει έσοδα από δωρεές από μεμονωμένους δωρητές ή ιδρύματα, εταιρικές χορηγίες, κρατική χρηματοδότηση, προγράμματα, υπηρεσίες ή πωλήσεις αγαθών και επενδύσεις. Κάθε μη κερδοσκοπικός οργανισμός είναι μοναδικός στο ποια πηγή εσόδων λειτουργεί καλύτερα γι' αυτόν. Με την αύξηση του αριθμού των μη κερδοσκοπικών οργανισμών από το 2010, οι οργανισμοί έχουν αποκτήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα για τη δημιουργία εσόδων και τη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας. Οι δωρεές από ιδιώτες ή οργανισμούς μπορεί να αλλάζουν κάθε χρόνο και οι κυβερνητικές επιδοτήσεις μειώνονται. Με τις αλλαγές στη χρηματοδότηση από έτος σε έτος, πολλοί μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί προχωρούν στην αύξηση της ποικιλομορφίας των πηγών χρηματοδότησής τους. Για παράδειγμα, πολλοί μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί που βασίζονταν σε κρατικές επιχορηγήσεις έχουν ξεκινήσει προσπάθειες συγκέντρωσης κεφαλαίων για να προσελκύσουν μεμονωμένους δωρητές.

Καθοδήγηση

Οι περισσότεροι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν υπαλλήλους που εργάζονται για την εταιρεία, ίσως χρησιμοποιώντας εθελοντές για να παρέχουν υπηρεσίες στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό υπό την επίβλεψη αμειβόμενου προσωπικού. Οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί πρέπει να προσέχουν να εξισορροπούν τους μισθούς που καταβάλλονται στο προσωπικό με τα χρήματα που καταβάλλονται για την παροχή υπηρεσιών στους δικαιούχους του μη κερδοσκοπικού οργανισμού. Οι οργανισμοί των οποίων το κόστος μισθοδοσίας είναι πολύ υψηλό σε σχέση με το κόστος των προγραμμάτων τους μπορεί να αντιμετωπίσουν ρυθμιστικό έλεγχο.

Η δεύτερη εσφαλμένη αντίληψη είναι ότι οι μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί δεν μπορούν να έχουν κέρδος. Αν και ο στόχος των μη κερδοσκοπικών οργανισμών δεν είναι συγκεκριμένα η μεγιστοποίηση των κερδών, θα πρέπει να λειτουργούν ως φορολογικά υπεύθυνες επιχειρήσεις.

Παραπομπές και πηγές

• Grant Thornton Κλάδος Μη Κερδοσκοπικών Οργανισμών (Απεικόνιση 5/3/2021).
• PKF Hellas Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί (Απεικόνιση 5/3/2021).
• Shelf Companies και LLCs Πώς να ξεκινήσετε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό / εταιρεία (Απεικόνιση 5/3/2021).
• Mia Ora Μη Κερδοσκοπικές Οργανώσεις. (Απεικόνιση 5/3/2021).
• SE-HUB Youth Κατανόηση του μη κερδοσκοπικού τομέα και του σημερινού περιβάλλοντός του Αρχειοθετήθηκε 2021-08-11 στο Wayback Machine.. (Απεικόνιση 11/08/2021).
• Taxheaven Εγχειρίδιο απαντήσεων στα συνηθέστερα ερωτήματα που αφορούν στα Νομικά Πρόσωπα μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα (Απεικόνιση 11/08/2021).

Περαιτέρω ανάγνωση

• Snyder, Gary R., Nonprofits: On the Brink : How Nonprofits have lost their way and some essentials to bring them back, 2006.
• P. Hartigan, 2006, 'It's about people, not profits', Business Strategy Review, Winter 2006.
• Weisbrod, Burton, 1977. The Voluntary Nonprofit Sector: An Economic Analysis, Lexington Books, New York.
• Christoph Badelt (Hrsg.): Handbuch der Nonprofit-Organisation. 4., überarbeitete Auflage, Schäffer-Poeschel, Stuttgart 2007, ISBN 3-7910-1302-5.
• Maria Laura Bono: NPO-Controlling – Professionelle Steuerung sozialer Dienstleistungen. Schäffer-Poeschel, Stuttgart 2006, ISBN 3-7910-2541-4.
• Manfred Bruhn: Marketing für Nonprofit-Organisationen. Grundlagen – Konzepte – Instrumente. Kohlhammer, Stuttgart 2005, ISBN 3-17-018281-1.
• Walter Fischer: Sozialmarketing für Non-Profit-Organisationen – Ein Handbuch. Orell Füssli, Zürich 2000, ISBN 3-280-02659-8.
• Ekkehart Frieling: Kompetenz- und Organisationsentwicklung in Non-Profit-Organisationen: Gewerkschaften, Bildungsträger und öffentliche Verwaltung im wirtschaftlichen Wandel. Waxmann, Münster u. a. 2002, ISBN 3-8309-1184-X.
• Marlies W. Fröse (Hrsg.): Management Sozialer Organisationen. Beiträge aus Theorie, Forschung und Praxis. Das Darmstädter Management-Modell. Haupt, Bern (u. a.) 2005, ISBN 3-258-06877-1.
• Richard Häusler, Claudia Kerns: Unternehmen Umweltbildung. oekom, München 2006, ISBN 3-86581-047-0.
• Stefan Nährlich, Annette Zimmer (Hrsg.): Management in Nonprofit-Organisationen. Eine praxisorientierte Einführung. Leske + Budrich, Opladen 2000, ISBN 3-8100-2295-0.
• Michael Mroß: Management in der Sozialwirtschaft – Kompakt! Cp-Verlag, Leipzig 2014, ISBN 978-1-4959-7428-1.
• Robert Purtschert: Marketing für Verbände und weitere Nonprofit-Organisationen. 2. Auflage, Haupt, Bern / Stuttgart / Wien 2005, ISBN 3-258-06913-1.
• Patrick Renz: Project Governance: Implementing Corporate Governance and Business Ethics in Nonprofit Organizations. Physica, Heidelberg 2007, ISBN 978-3-7908-1926-7.
• Ruth Simsa: Gesellschaftliche Funktionen und Einflußformen von Nonprofit-Organisationen. Eine systemtheoretische Analyse. Frankfurt am Main u. a. 2001, ISBN 3-631-36791-0.
• Peter Schwarz: Organisation in Nonprofit-Organisationen. Haupt, Bern / Stuttgart / Wien 2005, ISBN 3-258-06885-2.
• Armin Wöhrle: Grundlagen des Managements in der Sozialwirtschaft. Nomos, Baden-Baden 2003, ISBN 978-3-8329-0341-1.