Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαρία (κόρη Μαυρικίου)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος7ος αιώνας
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Αυτοκρατορία των Σασσανιδών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυγγραφέας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧοσρόης Β'
ΤέκναΚαβάδης Β' της Περσίας
Αζαρμιντόχη της Περσίας
Φουραντόχη της Περσίας
ΓονείςΜαυρίκιος (αυτοκράτορας) και Κωνσταντίνα
ΑδέλφιαΘεοδόσιος
Τιβέριος
Πέτρος
Παύλος
Ιουστίνος
Ιουστινιανός
Αναστασία
Κλεοπάτρα
Θεοκτίστη

Η Μαρία ή Μαριάμ (τέλη 6ου - αρχές 7ου αι.) ήταν, σύμφωνα με τον χρονογράφο Μιχαήλ τον Σύριο του 12ου αι., κόρη του Μαυρικίου και σύζυγος του Χοσρόη Β΄ της Περσίας.[1]

Το 590 ο Χοσρόης, εξόριστος πρίγκιπας, μετέβη στην Κωνσταντινούπολη και ζήτησε συνδρομή από τον Μαυρίκιο Αυτοκράτορα των Ρωμαίων για να διεκδικήσει τον θρόνο από τον Βαχράμ Σχοβίν (β. 590-591).[2] Στο έργο Σαχναμέ του Φερντοσί αναφέρεται ο Χοσρόης είχε νυμφευτεί τη Σιρίν πριν εξοριστεί. Ο Σεβέος αναφέρει ότι η Σιρίν ήταν από το Κουζεστάν, ενώ το Χρονικό της Έδεσσας ότι ήταν Αραμαία, δηλ. από το Σουριστάν (τη Συρία). Στο έργο Ραβζάτ ας-σαφά του Μιρ-Κχβανντ η Σιρίν ήταν αρχικά υπηρέτρια σε ένα σπίτι, όπου σύχναζε ο Χοσρόης. Αλλά αυτά είναι μεταγενέστερες αναφορές και μπορεί να έχουν επηρεαστεί από μύθους.[2]

Η Μαρία απουσιάζει από τις Ρωμαϊκές πηγές. Εμφανίζεται στο Χρονικό της Έδεσσας, στον Διονύσιο Τελμαχάρενσις (στο Χρονικό του 1234), στον Αλ-Ταμπάρι, στον Ευτύχιο Πατριάρχη της Αλεξανδρείας, στον Φερντοσί, στο Χρονικό του Σίιρτ, στον Μιχαήλ της Συρίας, στον Μπαρ Εβραίο και στον Μιρ-Κχβανντ. Το Χρονικό του Σίιρτ και το έργο του Μαρί ιμπν Σουλεϊμάν είναι τα μόνα, που αναφέρουν ότι η Μαρία ονομαζόταν επίσης Σιρίν, ταυτίζοντας τις δύο μορφές· την περιγράφουν ως κόρη του Μαυρικίου. Πάντως ο Θεόφιλος Σιμοκάττης, η πιο λεπτομερής ιστορική πηγή για τον Μαυρίκιο, δεν την αναφέρει.[3]

Σχετικά με την ηλικία της, ο Μπάουμ αναφέρει ότι ο Μαυρίκιος νυμφεύτηκε τη σύζυγό του Κωνσταντίνα τον Αύγουστο του 582. Αν η Μαρία ήταν νόμιμο τέκνο του, το 590 θα ήταν μικρότερη των 18 ετών.[3] Οι κύριες πηγές αναφέρουν ως τέκνα τους τα εξής: Θεοδόσιος, Τιβέριος, Πέτρος, Παύλος, Ιουστίνος, Ιουστινιανός, Αναστασία, Θεοκτίστη, Κλεοπάτρα.

Στο Σαχναμέ αναφέρεται ότι η Σιρίν δηλητηρίασε τη Μαρία. Μεταγενέστερες πηγές τις αναφέρουν ως βασίλισσες (ο Χοσρόης Β΄ έγινε βασιλιάς της Περσίας το 591-628). Και στις δύο περιπτώσεις προσπαθούν να αναβιβάσουν η καθεμία τους γιους της στο θρόνο. Η Σιρίν υποστήριζε τον γιο της Μαρντανσάχ, ενώ η Μαρία τον Σιρόη (Καβάδη Β΄), που ήταν γιος της σύμφωνα με μερικές πηγές· σύμφωνα με άλλες ήταν ο πρωτότοκος και όχι της Σιρίν.[4] Ο Μπάουμ θεωρεί τη Σιρίν ιστορική μορφή και τη Μαρία μυθική, ίσως με αφορμή κάποια Ρωμαία, μέλος του χαρεμιού του Χοσρόη Β΄.[5]

Παντρεύτηκε τον Χοσρόη Β΄ της Περσίας και είχε τέκνο:

  1. Michel Le Syrien, "Chronicle". French translation
  2. 2,0 2,1 Baum (2004), p. 24-26
  3. 3,0 3,1 Baum (2004), p. 26-27
  4. Baum (2004), p. 28
  5. Baum (2004), p. 27-28

Baum, Wilhelm (2004). Christian, queen, myth of love, a woman of late antiquity, historical reality and literary effect. Gorgias Press LLC. ISBN 1-59333-282-3.