Μάργκιτ Κόβατς
| Μάργκιτ Κόβατς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Kovács Margit (Ουγγρικά) |
| Γέννηση | 30 Νοεμβρίου 1902[1][2][3] Γκιούρ[4] |
| Θάνατος | 4 Ιουνίου 1977[1][2][3] Βουδαπέστη[5] |
| Τόπος ταφής | Farkasréti Cemetery[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ουγγρικά[8][9] |
| Σπουδές | Königliche Kunstgewerbeschule München (1928–1929) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτρια[10] κεραμουργός |
| Περίοδος ακμής | 1928[11] - 1973[11] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | βραβείο Κόσουτ (1948) Meritorius Artist of Hungary (1953) Honorary citizen of Győr (1971) Hungarian Heritage Award (1996) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μάργκιτ Κόβατς (ουγγρικά: Kovács Margit· 1902–1977) ήταν Ουγγαρέζα κεραμίστρια και γλύπτρια.
Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μάργκιτ Κόβατς γεννήθηκε στο Γκιέρ της Ουγγαρίας στις 30 Νοεμβρίου 1902. Αρχικά ήθελε να γίνει γραφίστρια, αλλά άρχισε να ενδιαφέρεται για την κεραμική τη δεκαετία του 1920 και πήγε για σπουδές στη Βιέννη με την Χέρτα Μπούχερ, μια διάσημη Αυστριακή καλλιτέχνη κεραμικής, από το 1926 έως το 1928. Στη συνέχεια σπούδασε διαμόρφωση πηλού στο Μόναχο στην Κρατική Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών με καθηγητή τον Καρλ Κίλερ (1928–29). Ήταν συμφοιτήτρια με την έκτοτε διά βίου φίλη της Γιούλιας Μπάτορυ, καλλιτέχνη γυαλιού. Συνέχισε τις σπουδές της στην Κοπεγχάγη το 1932 και το 1933 βρέθηκε στο εργοστάσιο πορσελάνης των Σεβρών όπου κατέκτησε την τέχνη της διαμόρφωσης πηλού chamotte.
Η Κόβατς κέρδισε διεθνή βραβεία στο Μιλάνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Ρώμη. Ήταν πολύ δημοφιλής στην Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας και έλαβε πολλές κρατικές χορηγίες. Το κομμουνιστικό καθεστώς της απένειμε το Βραβείο Διακεκριμένου Καλλιτέχνη το 1959.
Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη της δημόσια έκθεση έλαβε χώρα στη Βουδαπέστη το 1928 και από τότε η παραγωγή της ήταν γόνιμη και συνέχισε να εργάζεται σε όλη τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Παρήγαγε αγαλματίδια, γλάστρες, πιάτα, πλακέτες τοίχου και τοιχογραφίες με πλακάκια.
Τα κύρια θέματα της είναι η επαρχία, η οικογενειακή ζωή και οι ιστορίες από την Αγία Γραφή. Το έργο της είναι ποικίλο, αλλά χαρακτηρίζεται από ρέουσες γραμμές που καμπυλώνονται αισθησιακά για να προκαλέσουν συναίσθημα. Ένα από τα πιο σημαντικά έργα θρησκευτικής τέχνης της είναι η πύλη της εκκλησίας του Αγίου Εμέρικ (Szent Imre templom) στο Γκιέρ (1939–1940).
Αρκετές από τις κεραμικές τοιχογραφίες της είναι ακόμα ορατές στη Βουδαπέστη και σε άλλες πόλεις. [12]
Το 1972, η Κόβατς δώρισε το μεγαλύτερο μέρος του έργου της στη Διεύθυνση Μουσείων της περιφέρειας της Πέστης. Ένα μουσείο με έργα της άνοιξε το 1973 στην οδό Vastagh,. Υπάρχει επίσης μια συλλογή στο Γκιέρ.
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Κόβατς πέθανε στη Βουδαπέστη στις 4 Ιουνίου 1977. Ο τάφος της βρίσκεται στο νεκροταφείο Farkasréti.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 rkd
.nl /explore /artists /300361. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2017. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Margit Kovacs». (Ολλανδικά) RKDartists. 300361.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16965714m.
- ↑ awarewomenartists
.com /artiste /margit-kovacs /. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2022. - ↑ PIM identifier. resolver
.pim .hu /auth /PIM61915. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2020. - ↑ 6,0 6,1 Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2019.
- ↑ LIBRIS. 21 Ιανουαρίου 2013. libris
.kb .se /katalogisering /gdsw2jw00xvtcp4. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ plus
.si .cobiss .net /opac7 /conor /183642723. - ↑ CONOR.SI. 183642723.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5 Νοεμβρίου 2010. 500110981. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 (Ολλανδικά) RKDartists. rkd
.nl /explore /artists /300361. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2022. - ↑ Pataky-Brestyánszky
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Το μουσείο Kovács
- Καλές Τέχνες στην Ουγγαρία
- Διεθνής Πύλη Τέχνης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
- Pottery, Politics and Identity: Three Hungarian Ceramicists and the Central European Diaspora Αρχειοθετήθηκε 2016-05-10 στο Wayback Machine.