Λουί Ρενώ (νομικός)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Λουί Ρενώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis Renault (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 21 Μαΐου 1843[1][2][3] Ωτέν |
| Θάνατος | 8 Φεβρουαρίου 1918[1][2][3] Μπαρμπιζόν |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Μονπαρνάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[4][5] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | νομικός παιδαγωγός διδάσκων πανεπιστημίου δικαστής δικηγόρος[6] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (French Military Relief Society) President of the Institut de Droit International (1894–1895)[7] |
| Βραβεύσεις | βραβείο Νόμπελ Ειρήνης (1907)[8][9] επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου του Λέιντεν (1913)[10] Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λουί Ρενώ (21 Μαΐου 1843 – 8 Φεβρουαρίου 1918) ήταν Γάλλος νομικός και εκπαιδευτικός. Το 1907 κέρδισε (μαζί με τον ιταλό Ερνέστο Τεοντόρο Μονέτα) το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Ρενώ γεννήθηκε στο Ωτέν. Από το 1868 έως το 1873 ο Ρενώ δίδαξε ρωμαϊκό και εμπορικό δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Ντιζόν. Από το 1873 μέχρι το θάνατό του ήταν καθηγητής της νομικής σχολής του Πανεπιστημίου του Παρισιού. Το 1881 ξεκίνησε να διδάσκει διεθνές δίκαιο στο ίδιο πανεπιστήμιο. Το 1890 έγινε νομικός σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών. Αυτή η θέση δημιουργήθηκε για τον Ρενώ. Εκεί ο Ρενώ ερεύνησε εξονυχιστικά τη γαλλική εξωτερική πολιτική υπό το φως του διεθνούς δικαίου. Εκπροσώπησε τη χώρα του σε σημαντικές διασκέψεις, όπως στις διασκέψεις για την υπογραφή των Συμβάσεων της Χάγης (1899 και 1907) και τη Ναυτική Διάσκεψη του Λονδίνου των 1908-09.
Ο Ρενώ εργάστηκε και ως διαιτητής. Μερικές γνωστές υποθέσεις στις οποίες εργάστηκε ο Ρενώ ήταν οι παρακάτω: υπόθεση του Ιαπωνικού Φόρου Κατοικίας του 1905, υπόθεση Καζαμπλάνκα του 1909, υπόθεση Σαρβαρκάρ του 1911, υπόθεση Καρχηδόνας του 1913, υπόθεση Μανούμπα του 1913. Μεταξύ των γραπτών του βρίσκονται άρθρα και μονογραφίες σχετικά με εξειδικευμένα θέματα του διεθνούς δικαίου. Μαζί με τον φίλο και συνάδελφο του Γ. Λιόν-Καέν, δημοσίευσαν πολλά έργα για το εμπορικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης μιας δίτομης συλλογής, μιας οκτάτομης πραγματείας και ενός εγχειριδίου που ανατυπώθηκε πολλές φορές.
Το 1879 ο Ρενώ δημοσίευσε την "Εισαγωγή στη Μελέτη του Διεθνούς Δικαίου". Το 1917 δημοσίευσε το έργο του "Πρώτες Παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από τη Γερμανία", ένα έργο που αναφερόταν στην γερμανική εισβολή εναντίον του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, κατά παράβαση των υποχρεώσεων της Γερμανίας όπως συμφωνήθηκαν σε προηγούμενες συμφωνίες.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12327654n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Louis-Renault-French-jurist-and-educator. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w65t4nv7. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12327654n. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub2017950558. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ www
.idi-iil .org /en /histoire /presidents-precedents /. - ↑ «The Nobel Peace Prize 1907». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ «Honorary doctorates and prizes». Honorary doctorates and prizes. Πανεπιστήμιο του Λέιντεν.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Louis Renault (jurist) στο Wikimedia Commons- Σελίδα για τους νικητές των βραβείων Νόμπελ
- Βιογραφία στην ιστοσελίδα των Βραβείων Νόμπελ
| ||||||||
|