Λορίνα Μακένιτ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Λορίνα Μακένιτ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Loreena McKennitt (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 17 Φεβρουαρίου 1957 Μόρντεν, Μανιτόμπα |
| Εθνικότητα | Καναδή |
| Χώρα πολιτογράφησης | Καναδάς |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα και Βασιλικό Κονσερβατόριο Μουσικής |
| Ιδιότητα | τραγουδιστής, συνθέτης, πιανίστας, τραγουδιστής-τραγουδοποιός και DJ producer |
| Όργανα | πιάνο, άρπα, φωνή και ακκορντεόν |
| Είδος τέχνης | Μουσική |
| Βραβεύσεις | μέλος του Τάγματος του Καναδά και μετάλλιο του αδαμάντινου ιωβηλαίου της Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου |
| Ιστοσελίδα | loreenamckennitt.com |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Λορίνα Ιζαμπέλ Αϊρίν Μακένιτ (Loreena Isabel Irene McKennitt[1], 17 Φεβρουαρίου 1957) είναι Καναδή τραγουδίστρια, συνθέτρια, αρπίστρια, ακορντεονίστρια και πιανίστρια που γράφει, ηχογραφεί και παίζει μουσικές του κόσμου με θέματα κελτικά, καθώς και θέματα από τη Μέση Ανατολή. Η Μακένιτ είναι γνωστή για τα εκλεπτυσμένα και ευκρινή φωνητικά υψιφώνου που διαθέτει. Έχει πουλήσει περισσότερα από 14 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.
Τα πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Μακένιτ γεννήθηκε στο Morden της Manitoba του Καναδά με ιρλανδική και σκωτσέζικη καταγωγή από τον Τζακ (πέθανε το 1992• ήταν ζωέμπορος) και την Ειρήνη Μακένιτ (1931-2011• ήταν νοσοκόμα). Μετακόμισε στο Stratford του Ontario το 1981, όπου κατοικεί μέχρι σήμερα.
Όταν η Λορίνα ήταν μικρή, ήθελε να γίνει κτηνίατρος, αλλά ανακάλυψε ότι μάλλον η μουσική επέλεξε αυτήν παρά η ίδια τη μουσική. Έχοντας αναπτύξει ένα πάθος για την κέλτικη μουσική, έμαθε να παίζει την κέλτικη άρπα και άρχισε να δίνει υπαίθριες συναυλίες σε διάφορα μέρη, περιλαμβανομένης της αγοράς St. Lawrence στο Τορόντο, για να συγκεντρώσει χρήματα προκειμένου να ηχογραφήσει τον πρώτο της μεγάλο δίσκο.
Σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρώτο άλμπουμ της Μακένιτ, Elemental (Στοιχειώδης Γνώση), κυκλοφόρησε το 1985 και ακολούθησαν τα To Drive the Cold Winter Away (Για να Διώξουμε τον Κρύο Χειμώνα, 1987), Parallel Dreams (Παράλληλα Όνειρα, 1989), The Visit (Η Επίσκεψη, 1991), The Mask and Mirror (Η Μάσκα και ο Καθρέφτης, 1994), A Winter Garden (Χειμωνιάτικος Κήπος, 1995), The Book of Secrets (Το Βιβλίο των Μυστικών, 1997), An Ancient Muse (Αρχαία Μούσα, 2006), A Midwinter Night’s Dream (Όνειρο Χειμωνιάτικης Νύχτας, 2008), και The Wind That Shakes the Barley (Ο Άνεμος {Που} Χορεύει το Κριθάρι, 2010). Όλα τα έργα της εκδίδονται από τη δική της εταιρεία με την επωνυμία Quinlan Road.
Το 1990 η Μακένιτ έγραψε τη μουσική για το ντοκιμαντέρ του Εθνικού Συμβουλίου Κινηματογράφου του Καναδά The Burning Times, μια ρεβιζιονιστική φεμινιστική αφήγηση για τις Δίκες Μαγισσών στην Ευρώπη της Νεότερης Εποχής. Το κύριο θέμα αργότερα επανηχογραφήθηκε από την ίδια και την ορχήστρα της και τιτλοφορήθηκε Tango to Evora, ένα κομμάτι που περιέχεται στο άλμπουμ της The Visit.
Το 1993 περιόδευσε στην Ευρώπη υποστηρικτικά του Μάικ Όλντφιλντ. Το 1995 η διασκευή της του παραδοσιακού Ιρλανδέζικου τραγουδιού Bonny Portmore παρουσιάσθηκε στη σειρά Highlander. Το σινγκλ της Μακένιτ "The Mummers' Dance" (Ο Χορός των Θεατρίνων) είχε σημαντικές ραδιοφωνικές μεταδόσεις στις Βορειοαμερικανικές αγορές κατά την άνοιξη του 1997, και χρησιμοποιήθηκε ως μουσικό θέμα για τη βραχύβια τηλεοπτική σειρά Legacy. Χρησιμοποιήθηκε επίσης στο ευρείας εκστρατείας διαφημιστικό της ταινίας της Ντριου Μπάριμορ Ever After το 1998.
Μουσική και τραγούδια της ακούστηκαν στις ταινίες The Santa Clause, Soldier, Jade, Holy Man, The Mists of Avalon και Tinkerbell, καθώς και στις τηλεοπτικές σειρές Roar, Due South, και Full Circle (Women and Spirituality).
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1998 ο μνηστήρας της Μακένιτ Ronald Rees, ο αδελφός του Richard και ο στενός φίλος τους Gregory Cook πνίγηκαν σε ένα ατύχημα λεμβοδρομιών στον κόλπο Georgian. Η Μακένιτ επηρεάσθηκε βαθύτατα απ’ αυτό το γεγονός και αργότερα τον ίδιο χρόνο ίδρυσε Ταμείο Αφιερωμένο Στη Μνήμη των Cook και Rees που είχε ως σκοπό την Έρευνα και την Ασφάλεια στα Θαλάσσια Ύδατα. Κατά την εποχή του συμβάντος εργαζόταν για την παραγωγή ενός άλμπουμ από δύο ζωντανές εμφανίσεις της με τίτλο Live in Paris and Toronto. Οι εισπράξεις απ’ αυτό το άλμπουμ, που ανήλθαν στο ποσό των τριών εκατομμυρίων δολαρίων, προσφέρθηκαν στο νεοσύστατο Ταμείο Μνήμης. Μετά από την κυκλοφορία αυτού του άλμπουμ, η Μακένιτ αποφάσισε να ελαττώσει σημαντικά τον αριθμό των δημόσιων εμφανίσεών της και δεν εξέδωσε καμία καινούργια ηχογράφησή της μέχρι την παραγωγή του στούντιο-άλμπουμ An Ancient Muse το 2006.
Είδος της μουσικής της[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μουσική της Μακένιτ έχει γενικά χαρακτηρισθεί ότι ανήκει στην κατηγορία Μουσικές του Κόσμου/Κελτική Μουσική (World / Celtic music), καθώς περιέχει μορφές και χαρακτηριστικά μουσικής από διάφορα μέρη του κόσμου. Μερικές φορές στα καταστήματα δίσκων ταξινομείται ως φολκ (Folk Music).
Προτού η Μακένιτ συνθέσει κάποια μουσική, ασχολείται συστηματικά με ένα συγκεκριμένο θέμα, το οποίο στη συνέχεια θα αποτελέσει την κεντρική ιδέα του άλμπουμ. Προτού δημιουργήσει το Elemental και το Parallel Dreams, ταξίδεψε στην Ιρλανδία για να αντλήσει έμπνευση από την ιστορία της χώρας, τη λαογραφία της, τη γεωγραφία της και τον πολιτισμό της. Πριν από την έκδοση του άλμπουμ The Mask and Mirror προηγήθηκε έρευνα στην Ισπανία, όπου η Μακένιτ ασχολήθηκε με τη μελέτη της Γαλικίας, Κελτικού τμήματος της Ισπανίας, και τις άφθονες αραβικές της ρίζες. Το αποτέλεσμα ήταν ένα άλμπουμ το οποίο περιλάμβανε στοιχεία κελτικής και αραβικής μουσικής. Σύμφωνα με τις σημειώσεις του εξωφύλλου, το άλμπουμ της An Ancient Muse ήταν το αποτέλεσμα έμπνευσης από ταξίδια (και σχετικές μελέτες που έγιναν) ανάμεσα σε διάφορους πολιτισμούς κατά μήκος του Δρόμου του Μεταξιού.
Συχνά η Μακένιτ συγκρίνεται με την ''Ένυα'', αλλά η μουσική της Μακένιτ έχει περισσότερο παραδοσιακές και κλασικές επιρροές, καθώς χρησιμοποιεί λογοτεχνικά έργα ως πηγές στίχων και εφαλτήρια για την ερμηνεία της, όπως το ποίημα "The Lady of Shalott" του Lord Tennyson, τον ‘Μονόλογο του Πρόσπερο’ από το έργο "The Tempest" του Σαίξπηρ, το ποίημα "Snow" του Archibald Lampman, το ποίημα "Dark Night of the Soul" του St. John of the Cross, την "Κόλαση" του Δάντη, το ποίημα "Lullaby" του William Blake, το ποίημα "The Stolen Child" του Yeats, "The English Ladye and the Knight" του Sir Walter Scott και το ποίημα "The Highwayman" του Alfred Noyes.
Δικαστικός αγώνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2005 η Μακένιτ ενεπλάκη σε μια οξεία δίκη στη Βρετανία, όταν η πρώην φίλη και υπάλληλός της Niema Ash εξέδωσε ένα βιβλίο που περιείχε αυστηρά προσωπικές λεπτομέρειες της φιλίας τους. Η Μακένιτ υποστήριξε ότι μεγάλο μέρος του βιβλίου περιείχε εμπιστευτικές προσωπικές πληροφορίες, τις οποίες η Ash δεν δικαιούνταν να δημοσιοποιήσει. Τα Βρετανικά δικαστήρια αποφάνθηκαν ότι πράγματι υπήρξε παραβίαση εμπιστευτικότητας και κατάχρηση προσωπικών πληροφοριών της Μακένιτ, και η υπόθεση είναι πιθανόν να αποτελέσει σημαντικό δεδικασμένο στο Βρετανικό Δίκαιο σχετικά με την ιδιωτική ζωή των διασημοτήτων. Το Εφετείο επικύρωσε τις αποφάσεις του Πρωτοδικείου το 2006.
2006 και μετέπειτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Σεπτέμβριο του 2006 η Μακένιτ έδωσε συναυλία στο ανάκτορο τής Αλάμπρας, στη Γρανάδα της Ισπανίας. Η συναυλία μεταδόθηκε στις ΗΠΑ από το μη κερδοσκοπικό τηλεοπτικό κανάλι εθνικής εμβέλειας PBS και τον Αύγουστο του 2007 τα τραγούδια της κυκλοφόρησαν σε ένα τριπλό DVD/CD με τίτλο Nights from the Alhambra.
Το 2008 η Μακένιτ έγραψε τους στίχους και συνέθεσε ένα τραγούδι με τον τίτλο To The Fairies They Draw Near ως θέμα για την βιντεοταινία κινουμένων σχεδίων τού Ντίσνεϋ Tinker Bell, κάνοντας επίσης και την αφήγηση. Στις αρχές του 2008 επέστρεψε στα στούντιο για να ηχογραφήσει το άλμπουμ A Midwinter Night’s Dream, μια ευρύτερη έκδοση του μίνι άλμπουμ A Winter Garden: Five Songs for the Season από το 1995. Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο τού 2008.
Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ An Ancient Muse, η Λορίνα έκανε πολλές περιοδείες, όπως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική την άνοιξη του 2007, μια μεγάλη περιοδεία στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες το φθινόπωρο του 2007, μια καλοκαιρινή περιοδεία στην Ευρώπη το 2008 και μια Μεσογειακή περιοδεία το καλοκαίρι του 2009 με στάσεις στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Κύπρο, τον Λίβανο, την Ιταλία, αλλά και την Ουγγαρία.
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2009 η Μακένιτ ανακοίνωσε ότι σχεδίαζε να εκδώσει ένα άλμπουμ δύο δίσκων με τίτλο A Mediterranean Odyssey το φθινόπωρο του 2009. Το πρώτο CD, From Istanbul to Athens, αποτελούνταν από δέκα νέες ζωντανές ηχογραφήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της Μεσογειακής περιοδείας της του 2009 και περιλάμβανε τραγούδια που δεν είχε ηχογραφήσει ποτέ σε συναυλία της στο παρελθόν. Το δεύτερο CD, The Olive and the Cedar, είχε ένα μεσογειακό θέμα που η Μακένιτ επιμελήθηκε προσωπικά. Περιείχε ηχογραφήσεις του στούντιο που είχαν ήδη κυκλοφορήσει και είχαν δημιουργηθεί μεταξύ των ετών 1994 και 2006.
Το Νοέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε το τελευταίο στούντιο-άλμπουμ της Μακένιτ "The Wind That Shakes the Barley". Ηχογραφημένο στα στούντιο Sharon Temple στο Οντάριο, αποτελείται από εννιά παραδοσιακά κελτικά τραγούδια. "Κάθε τόσο υπάρχει μια έντονη τάση να γυρίζει κανείς στις ρίζες του, με την προοπτική του χρόνου και της εμπειρίας, για να νιώσει τα οικεία πράγματα που κάποτε αγάπησε και αγαπά ακόμη " λέει η Λορίνα.
Ντοκιμαντέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1990, η Μακένιτ δημιούργησε ένα ημίωρο ντοκιμαντέρ για την Αμερικανική τηλεόραση με τίτλο No Journey's End στο οποίο αναφερόταν στις επιρροές που δέχτηκε στη μουσική της. Το ντοκιμαντέρ αυτό περιείχε αποσπάσματα από αρκετά τραγούδια που περιλαμβάνονται στα άλμπουμ Parallel Dreams, The Visit, και The Mask and Mirror καθώς και ζωντανές εκτελέσεις των τραγουδιών The Lady of Shalott, Santiago και The Dark Night of the Soul. Το ντοκιμαντέρ αυτό αργότερα κυκλοφόρησε και σε DVD που περιείχε και μουσικά βίντεο για τα τραγούδια The Mummers' Dance και The Bonny Swans.
Το 2008 η Λορίνα κυκλοφόρησε το DVD A Moveable Musical Feast, βασισμένο στην περιοδεία της του 2007 με τίτλο An Ancient Muse. Το DVD περιλάμβανε συνεντεύξεις με τη Λορίνα, την ορχήστρα της, το προσωπικό, θαυμαστές και συναδέλφους της από την Καναδική μουσική βιομηχανία.
Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από το 1992 και μετά η Λορίνα Μακένιτ, τόσο για την επιτυχημένη εμπορική επίδοση συγκεκριμένων άλμπουμ της όσο και για τη γενικότερη συμβολή της στα πολιτιστικά δρώμενα, κέρδισε πολλές διακρίσεις, μεταξύ των οποίων της επιτίμου διδάκτορα των γραμμάτων από το πανεπιστήμιο Wilfrid Laurier το 2002, της επιτίμου διδάκτορα νομικής από τα πανεπιστήμια Manitoba και Queen's το 2005, της επιτίμου συνταγματάρχου από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία του Καναδά το 2006, καθώς και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Grammy στην κατηγορία Καλύτερο άλμπουμ για Σύγχρονες Μουσικές του Κόσμου το 2007.
Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Κατά τη μεταγραφή αυτού του ξενικού ονόματος με τα αλλεπάλληλα διπλά σύμφωνα (κκ, νν, ττ), και δεδομένου ότι στην ελληνική δεν υπάρχει καθιερωμένο οπτικό ίνδαλμά του, είναι προτιμητέα η απλογράφησή του.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Loreena MacKennitt της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |