Λεοπόλδος των Μεδίκων
| Λεοπόλδος | |
|---|---|
 | |
καρδινάλιος | |
| Γέννηση | 6 Νοεμβρίου 1617 παλάτσο Πίτι, Φλωρεντία |
| Θάνατος | 10 Νοεμβρίου 1675 (58 ετών) Ρέγκενσμπουργκ, Βαυαρία |
| Οίκος | Μεδίκων-Τοσκάνης |
| Πατέρας | Κόζιμο Β΄ |
| Μητέρα | Μαρία-Μαγδαληνή των Αψβούργων |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
O Λεοπόλδος, ιταλ. Leopoldo, (6 Νοεμβρίου 1617 - 10 Νοεμβρίου 1675) από τον Οίκο των Μεδίκων, ήταν καρδινάλιος, λόγιος, προστάτης των Τεχνών και κυβερνήτης της Σιένα.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο παλάτσο Πίτι της Φλωρεντίας και ήταν ο πέμπτος γιος του Κόζιμο Β΄ μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Μαρίας-Μαγδαληνής των Αψβούργων, κόρης του Καρόλου Β΄ αρχιδούκα της Έσω Αυστρίας.
Εκπαιδεύτηκε με διδασκάλους τον Ιάκοπο Σολντάνο, τον Φλαβιάνο Μικελίνι και τον Εβαντζελίστα Τοριτσέλι. Όταν ο αδελφός του Φερδινάνδος Β΄ ανέλαβε μεγάλος δούκας της Τοσκάνης, έγινε σύμβουλός του για την παραγωγή, τη γεωργία και το εμπόριο. Ήταν οπαδός του Γαλιλαίου και παρατηρούσε από κοντά τα πειράματα του Εβαντζελίστα Τοριτσέλι, εφευρέτη του βαρομέτρου.
Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την επιστήμη. Το 1638 ίδρυσε την Πλατωνική Ακαδημία. Μαζί με τον Φερδινάνδο Β΄ ίδρυσαν την Ακαδημία ντελ Σιμέντο (του Πειραματισμού) το 1657 για την προώθηση της παρατήρησης της φύσης μέσω των μεθόδων του Γαλιλαίου· έδειχνε πραγματικό ενδιαφέρον για τις δραστηριότητές της. Το 1641 έγινε μέλος της Ακαδημίας ντελλα Κρούσκα (για την βελτίωση της ιταλικής γλώσσας), όπου στην 3η έκδοση του Λεξικού της ο Λεοπόλδος επιμελήθηκε τις καταχωρήσεις που αφορούσαν την Τέχνη.
Ήταν συλλέκτης σπανίων βιβλίων, ζωγραφικής (οι πίνακες από τη Βενετία στο Ουφίτσι είναι δικό του κληροδότημα), σχεδίων, αγαλμάτων, νομισμάτων και αυτοπροσωπογραφιών. Σώθηκε η μεγάλη του αλληλογραφία με καλλιτέχνες και συλλέκτες της εποχής του, όπως και με τον Κρίστιαν Χόυχενς[1]. Πειραματίστηκε με φακούς τηλεσκοπίων και όλων των ειδών τα επιστημονικά όργανα και δώρησε μία πληθώρα θερμομέτρων, αστρολάβων, μετρητών θερμίδων, τετράντων, υγρομέτρων και άλλων μηχανικών συσκευών στο παλάτσο Πίττι. Περνούσε τέσσερις ώρες κάθε ημέρα χωμένος στα βιβλία του. Το 1667 ο πάπας Κλήμης Θ΄ τον όρισε καρδινάλιο στο ναό των Σάντι Κόζμα ε Νταμιάνο. Από τότε έκανε συχνά ταξίδια στη Ρώμη ικανοποιώντας τα καλλιτεχνικά ενδιαφέροντά του. Απεβίωσε το 1675. Οι μεγάλες συλλογές του βρίσκονται σε πολλά μουσεία της Φλωρεντίας.
Παραπομπές-Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Huygens, Christiaan. Oeuvres complètes, Tome VI: Correspondance 1666-1669 (1895)
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Young, G. F., The Medici: Volume 3, E. P. Dutton and Company, 1920
|