Λαοδίκεια η Πάραλος
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Λαοδίκεια η Πάραλος ήταν αρχαία πόλη, η σημερινή Ελ Λατακίγιε ή Λαττάκια της Συρίας. Κτίσθηκε πάνω στη φοινικική πόλη Ραμιθά από τον Σέλευκο Α΄, που της έδωσε το όνομα της μητέρας του. Η θέση της ήταν στην ακτή της Συρίας, σε ένα ακρωτήριο, στη βάση του οποίου υψώνονταν δύο μικροί λόφοι, που δενξεπερνούσαν σε ύψος τα 70μ., απέναντι από την Κύπρο και διέθετε αξιόλογο λιμάνι. Είχε σχήμα τραπεζίου διαστάσεων 3.000 Χ 1.300 μ. και περιβαλλόταν από ένα ισχυρό τείχος. Στο νότιο από τους δύο λόφους είναι πολύ πιθανό να βρισκόταν η ακρόπολη που συμπλήρωνε την οχύρωση της πόλης. Το σχέδιό της ήταν ορθογωνικό και οι δρόμοι της ακολουθούσαν τα σημεία του ορίζοντος. Ένας κεντρικός μεγάλου μήκους, δρόμος διέσχιζε την πόλη από Βορρά προς Νότο ενώ πολλοί άλλοι δρόμοι παράλληλοι και κάθετοι έτεμναν από Ανατολικά προς Δυτικά, δημιουργώντας ορθογωνικά οικοδομικά τετράγωνα διαστάσεων 112 Χ 58 μ.[1] Ο Μάρκος Αντώνιος την ανακήρυξε «ελεύθερη πόλη», ο Π. Νίγηρας την κατέστρεψε και αργότερα ο Σεπτίμιος Σεβήρος την ανοικοδόμησε.
Στους χριστιανικούς χρόνους η Λαοδίκεια η Πάραλος ήταν έδρα επισκοπής και επίνειο της Αντιόχειας, πρωτεύουσα της επαρχίας Θεοδωριάςς. Ο ελληνιστής Χριστιανός διανοούμενος Απολλινάριος Λαοδικείας διετέλεσε επίσκοπος της πόλης κατά τη διάρκεια των ετών 361-390μ.Χ. και επηρέασε σημαντικά τη χριστολογική σκέψη , καταπολεμώντας παράλληλα τον αρειανισμό. Το 1102 μ.Χ. κυριεύθηκε από τον Ταγκρέδο, την κατέστρεψε σεισμός το 1170 και επιδρομή των Αράβων το 1188. Χτίστηκε και πάλι, αλλά νέος σεισμός, το έτος 1287, την κατέστρεψε εκ νέου.
Κατά την αρχαιότητα, η Λαοδίκεια η Πάραλος διέθετε και εκτεταμένους αμπελώνες.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ιωάννης Τραυλός, «Πόλεις των Σελευκιδών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ.Ε΄, (1974), σελ. 473