Λέων της Νάπολης
| Λέων της Νεάπολης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μπόνος της Νάπολης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δούκας της Νάπολης (834) δούκας |
Ο Λέων ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, δουξ της Νάπολης για λίγους μήνες το 834.
Ο Λέων αναφέρεται σε αρκετές πρώιμες μεσαιωνικές πηγές, συμπεριλαμβανομένου του δεύτερου μέρους των Πράξεων των Επισκόπων της Νάπολης που γράφτηκε από τον Ιωάννη τον Διάκονο και το Χρονικό των Δουκών του Μπενεβέντο, του Σαλέρνο, της Κάπουα και της Νάπολης[1][2].
Ο Λέων ήταν ο μόνος γιος του προηγούμενου δουξ Μπόνου, ο οποίος πέθανε ξαφνικά στις 9 Ιανουαρίου 834. Αν και ο Μπόνος κυβέρνησε το Δουκάτο της Νάπολης για ενάμιση χρόνο, χάρη στις νίκες του επί του πριγκιπάτου του Μπενεβέντο, κατάφερε να κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμό των Ναπολιτάνων. Αυτό επέτρεψε στον Λέοντα να κληρονομήσει ελεύθερα τον δουκικό τίτλο μετά το θάνατο του πατέρα του. Πιθανότατα προσπάθησε να συνεχίσει την πολιτική του προκατόχου του (συμπεριλαμβανομένης της κράτησης του Ναπολιτάνου επισκόπου Τιβερίου, ο οποίος αντιτάχθηκε στη συμμαχία του Μπόνου με τους Σαρακηνούς)[2][3][4][5][6][7][8].
Ωστόσο, σύντομα, μεταξύ των ευγενών της Νάπολης, ξεκίνησε ένας αγώνας για επιρροή πάνω στον νέο κυβερνήτη, και ο πρίγκιπας του Μπενεβέντο Σικάρντ άρχισε να προετοιμάζει μια νέα εκστρατεία εναντίον της Νάπολης. Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Λέων, σε αντίθεση με τον πατέρα του, δεν είχε εξαιρετικά ταλέντα ως πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, δεν μπορούσε να διατηρήσει την εξουσία επί του δουκάτου. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ανατράπηκε από τον πεθερό του, τον Ανδρέα, του οποίου η κόρη του Ευπραξία ήταν η σύζυγός του[2][3][4][5][6][7][8].
Ιστορικές πηγές δεν έχουν διατηρήσει πληροφορίες σχετικά με την περαιτέρω τύχη του Λέοντα. Ο Ιωάννης ο Διάκονος έγραψε ότι η Ευπραξία, η σύζυγος του Λέοντα, έγινε σύζυγος του σφετεριστή Κόνταρντ το 840, αλλά τρεις ημέρες αργότερα πέθανε μαζί με τον νέο σύζυγό της στα χέρια των Ναπολιτάνων, εξοργισμένοι με τη δολοφονία του πατέρα της Ανδρέα[2][3][4][5][6][8].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Деяния неаполитанских епископов (глава 57).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Bertolini P. di., Bono, Dizionario Biografico degli Italiani, Rome, Институт Итальянской энциклопедии, 1971, volume=12
- ↑ 3,0 3,1 3,2 [Православная энциклопедия, 469734, Иоанн IV Книжник, 23, 583, Зайцев Д. В]
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Zigarelli D. M., Biografie dei vescovi e arcivescovi della Chiesa di Napoli, Napoli, Stabilimento tipografico di G. Gioja, 1861, pages=32—34
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Schipa M., Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchia, Bari, Gius. Laterza & Figli, 1923 , page 50
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Pratesi A., Andrea, Roma, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, Dizionario Biografico degli Italiani, 1961, volume=3]
- ↑ 7,0 7,1 Cappelli A., Cronologia, cronografia e calendario perpetuo, Milano, HOEPLI EDITORE, 1998, page 470, isbn=978-8-8203-2502-2
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Flavia De Rubeis., Giovanni Scriba, Dizionario Biografico degli Italiani, volume 56, Rome, Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2001