Λάπις λάζουλι
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Το λάπις λάζουλι είναι ημιπολύτιμο πέτρωμα. Κύριο συστατικό του είναι ο λαζουρίτης που ευθύνεται για το χαρακτηριστικό μπλε χρώμα του, που από αυτόν ονομάζεται μπλε αζούρ. Περιέχει επίσης ασβεστίτη και βολλαστονίτη, καθώς και μικρούς κρυστάλλους σιδηροπυρίτη, χάρη στους οποίους εμφανίζει μεταλλικές αναλαμπές. Η σκληρότητά του στην κλίμακα Μος είναι 5 - 5,5.
Ετυμολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ετυμολογικά, λάπις θα πει λίθος στα Λατινικά. Η δεύτερη λέξη προέρχεται από την περσική λέξη Λαζουάρ, που θα πει πάλι λίθος στα Περσικά. Τελικά το λάζουλι, έγινε η ρίζα των λέξεων azure, azzurro, azul, αζούρ, που στις διάφορες Ευρωπαϊκές γλώσσες θα πει γαλάζιο. Επομένως, Λάπις Λάζουλι είναι ο γαλάζιος λίθος. Στους αρχαίους Έλληνες, στους Ρωμαίους και στη Βίβλο, ο λάπις αναφέρεται ως σάπφειρος. Ο Θεόφραστος και ο Πλίνιος περιγράφουν τον σάπφειρο σαν λίθο που περιέχει σκόνη ή στίγματα χρυσού. Η περιγραφή αυτή αντιστοιχεί στο λάπις με τα χρυσαφί στίγματα του σιδηροπυρίτη.
Πολύτιμη πέτρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Λόγω της σύνθεσής του, το λάπις λάζουλι είναι υλικό που μπορεί να αντιδράσει με απρόβλεπτο τρόπο κατά την κοπή του. Μόλις κοπεί, όμως, γυαλίζεται εύκολα. Εξαιτίας της υψηλής τιμής που έχουν τα καλύτερα δείγματα, κυκλοφορούν πολλές απομιμήσεις, το αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα των οποίων είναι το γερμανικό ή το ελβετικό λάπις (παράγεται από ίασπι βαμμένο με μπλε χρωστική, που όμως δεν παρουσιάζει τις αναλαμπές του σιδηροπυρίτη.
Υπάρχει επίσης τεχνητό λάπις λάζουλι, με χημική σύνθεση παρόμοια με την φυσική. Στην περίπτωση αυτή όμως τα εγκλείσματα σιδηροπυρίτη είναι υπερβολικά κανονικά διευθετημένα και η πέτρα είναι πιο μαλακή. Το λάπις λάζουλι κοσμεί τη μάσκα του Τουταγχαμών και τους κίονες του Καθεδρικού της Αγίας Πετρούπολης.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- National Geographic - Ορυκτά του πλανήτη μας : Τόμος 37
- EM.Gems&Diamonds