Κουμαραγκούπτα Α΄
Κουμαραγκούπτα Α΄ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 399 |
Θάνατος | 455 |
Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία Γκούπτα |
Θρησκεία | Ινδουισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Πουρουγκούπτα Σκανταγκούπτα |
Γονείς | Τσαντραγκούπτα Β΄ και Ντρουβαντέβι |
Αδέλφια | Πραμπαβατιγκούπτα |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | αυτοκράτορας των Γκούπτα (415–455) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Kουμαραγκούπτα Α΄ (γραφή Γκούπτα: Kου-μα-ρα-γκού-πτα,[1] π. 415 - 455) ήταν αυτοκράτορας της αυτοκρατορίας των Γκούπτα της Αρχαίας Ινδίας. Ήταν γιός του αυτοκράτορα Τσαντραγκούπτα Β΄ και της βασίλισσας Ντρουβαντέβι. Φαίνεται ότι διατήρησε τον έλεγχο της επικράτειας που κληρονόμησε, η οποία εκτεινόταν από το Γκουτζαράτ στα δυτικά ως την περιοχή της Βεγγάλης στα ανατολικά.
Ο Kουμαραγκούπτα Α΄ πραγματοποίησε μια θυσία ασβαμέντα, την οποία συνήθως εκτελούσε, για να αποδείξει την αυτοκρατορική κυριαρχία, αν και δεν υπάρχουν συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με τα στρατιωτικά του επιτεύγματα. Με βάση τις επιγραφικά και νομισματικά τεκμήρια, μερικοί σύγχρονοι ιστορικοί έχουν θεωρήσει, ότι μπορεί να υπέκυψε τους Αουλικάρας της κεντρικής Ινδίας και τους Τραϊκουτάκας της δυτικής Ινδίας. Το Ναλάντα μαχαβιχάρα πιθανότατα κτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του.
Η επιγραφή του κίονα Μπιτάρι δηλώνει, ότι ο διάδοχός του Σκανταγκούπτα αποκατέστησε τις απώλειες της οικογένειας Γκούπτα, γεγονός που οδήγησε σε υποθέσεις, ότι κατά τα τελευταία του χρόνια ο Κουμαραγκούπτα υπέστη ήττες, πιθανότατα κατά των Πουσγιαμίτρας ή των Ούνων. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, και η κατάσταση που περιγράφεται στην επιγραφή Μπιτάρι μπορεί να ήταν το αποτέλεσμα γεγονότων, που συνέβησαν μετά το τέλος του.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Allen, John (1914). Catalogue of the coins of the Gupta dynasties. σελ. 61.
- ↑ Fleet, John Faithfull (1888). Inscriptions Of The Early Gupta Kings And Their Successors. σελίδες 42-45.
- ↑ «Collections-Virtual Museum of Images and Sounds». vmis.in. American Institute of Indian Studies.
- ↑ Dokras, Dr Uday (2021-01-01). «Shiva Temples and the journey of Shaivism out of Bharat». Indo Nordic Author's Collective. https://www.academia.edu/50963407/Shiva_Temples_and_the_journey_of_Shaivism_out_of_Bharat.
- ↑ Vincent Arthur Smith· Stephen Meredyth Edwardes (1924). The early history of India: from 600 B.C. to the Muhammadan conquest, including the invasion of Alexander the Great. Oxford : Clarendon Press. σελ. Coin plate No. 2.
- ↑ Virji, krishnakumari J. (1952). Ancient History Of Saurashtra. σελ. 225.
- ↑ CNG Coins
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ashvini Agrawal (1989). Rise and Fall of the Imperial Guptas. Motilal Banarsidass. σελ. 315. ISBN 978-81-208-0592-7.
- Dilip Kumar Ganguly (1987). The Imperial Guptas and Their Times. Abhinav. ISBN 978-81-7017-222-2.
- J. N. Banerjea (1982). «Vaishnavism, Saivism and Minor Sects». Στο: R. C. Mujumdar. A Comprehensive History of India. III, Part II. Indian History Congress / Orient Longmans.
- R. C. Majumdar (1981). A Comprehensive History of India. 3, Part I: A.D. 300-985. Indian History Congress / People's Publishing House. OCLC 34008529.
- Sukumar Dutt (1988). Buddhist Monks and Monasteries of India. Motilal Banarsidass. ISBN 978-81-208-0498-2.
- Tej Ram Sharma (1978). Personal and Geographical Names in the Gupta Inscriptions. Concept. σελ. 258. OCLC 249004782.
- Tej Ram Sharma (1989). A Political History of the Imperial Guptas: From Gupta to Skandagupta. Concept. ISBN 978-81-7022-251-4.
- Upinder Singh (2008). A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12th Century. Pearson Education India. ISBN 978-81-317-1677-9.