Κλοντιόν (γλύπτης)
| Κλωντ Μισέλ | |
|---|---|
 Ανδριάντας του Κλοντιόν στο Λούβρο, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Clodion (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 20 Δεκεμβρίου 1738[1][2][3] Νανσύ |
| Θάνατος | 29 Μαρτίου 1814[3][4] Παρίσι |
| Παρατσούκλι | Clodion |
| Χώρα πολιτογράφησης | Λωρραίνη (έως 1766) Γαλλία (από 1766) |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γλύπτης[6] εικαστικός καλλιτέχνης[7] |
| Αξιοσημείωτο έργο | The French Army Entering Munich |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Catherine-Flore Pajou |
| Γονείς | Anne Adam |
| Αδέλφια | Pierre Joseph Michel[8] Sigisbert-François Michel[9] |
| Συγγενείς | Λαμπέρ-Σιγκισμπέρ Αντάμ (θείος) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Prix de Rome for sculpture (1762) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κλοντιόν, ψευδώνυμο του Κλωντ Μισέλ, γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1738 στο Νανσύ και πέθανε στις 29 Μαρτίου 1814 στο Παρίσι, ήταν Γάλλος γλύπτης από τη Λωρραίνη εκπρόσωπος του στυλ ροκοκό.[10]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κλοντιόν γεννήθηκε στο Νανσί της Λωρραίνης. Ο πατέρας του Τομά Μισέλ ήταν γλύπτης και η μητέρα του Αν Αντάμ ήταν αδελφή διάσημων γλυπτών. Στο Νανσί και πιθανώς στη Λιλ πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Το 1755 πήγε στο Παρίσι και μαθήτευσε στο εργαστήριο του θείου του Λαμπέρ-Σιγκισμπέρ Αντάμ, καθιερωμένου γλύπτη. Παρέμεινε τέσσερα χρόνια σε αυτό το εργαστήριο και μετά το θάνατο του θείου του έγινε μαθητής του Ζαν-Μπατίστ Πιγκάλ. Το 1759 πήρε το μεγάλο βραβείο γλυπτικής της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Το 1761 πήρε το πρώτο ασημένιο μετάλλιο για μελέτες σε μοντέλα. Το 1762 πήγε στη Ρώμη, όπου η δραστηριότητά του ήταν σημαντική μεταξύ 1767 και 1771.[11]
Στη συνέχεια επέστρεψε στο Παρίσι. Απέκτησε σημαντικούς προστάτες και τα έργα του εκτέθηκαν συχνά στο Σαλόνι. Το 1782 παντρεύτηκε την Κατρίν Φλορ Παζού, κόρη του γλύπτη Ωγκυστέν Παζού, χώρισαν το 1794. Οι ταραχές που προκλήθηκαν από τη Γαλλική Επανάσταση τον οδήγησαν το 1792 πίσω στο Νανσί, όπου παρέμεινε μέχρι το 1798, ενώ οι δραστηριότητές του περιορίσθηκαν κυρίως στη διακόσμηση σπιτιών και στην κατασκευή μικρών αγαλματιδίων από τερακότα.[12]
Ο Κλοντιόν είναι γνωστός για τις μυθολογικές συνθέσεις νυμφών σε τερακότα. Φιλοτέχνησε επίσης έργα μεγάλης κλίμακας.
Μεταξύ των έργων του Κλοντιόν είναι ο Ζέφυρος και η Φλώρα, [13]ένα άγαλμα του Μοντεσκιέ, η Κλεοπάτρα θνήσκουσα, Η μέθη του κρασιού [14]και ένα τζάκι που βρίσκεται στο Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο.
Ο Κλοντιόν πέθανε στο Παρίσι στις 29 Μαρτίου 1814, την παραμονή της εισβολής στο Παρίσι των δυνάμεων του Έκτου Συνασπισμού.[15]
Επιλογή έργων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ποίηση και Μουσική, 1774-1778, Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον -
Βάκχος και Νύμφη, 1790–1800, Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον -
Ο Ρήνος χωρίζοντας τα ύδατα, 1765, Φορτ Γουόρθ (Τέξας) -
Κουπιντόν και Ψυχώ, 1797-1800, Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο -
-
Οικογένεια Φαύνων, 1785, Εθνική Πινακοθήκη της Ουάσιγκτον
.jpg)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 17293. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «Clodion» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00039496. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Clodion. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w65f0f7c. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 031218067. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500115369. Ανακτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2021.
- ↑ kmska
.be /collection /work /data /uftf10. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2024. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2 Νοεμβρίου 2017. 500115369. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 7 Αυγούστου 2021. 500115369. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ . «artnet.com/artists/claude-michel-clodion/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Clodion».
- ↑ . «ebay.fr/b/Clodion-dans-sculptures-et-statues-du-xixe-siecle-et-avant/».
- ↑ . «wsimag.com/The Frick Collection. Claude Michel, called Clodion (1738–1814), Zephyrus and Flora, 1799».
- ↑ . «metmuseum.org/The Intoxication of Wine/ca. 1780–90/Clodion (Claude Michel)».
- ↑ . «en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Michel,_Claude».