Κλάους Σβαμπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλάους Σβαμπ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση30 Μαρτίου 1938
Ράβενσμπουργκ[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[2]
Αγγλικά[2]
ΣπουδέςΟμοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης
Πανεπιστήμιο του Φριμπούρ
Σχολή Χάρβαρντ Κένεντι
Spohn-Gymnasium Ravensburg (έως 1957)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοικονομολόγος
παιδαγωγός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Φριμπούρ
Πανεπιστήμιο της Γενεύης[3]
Αξιοσημείωτο έργοΗ Μεγάλη Επανεκκίνηση
Επηρεάστηκε απόΧένρι Κίσινγκερ
Οικογένεια
ΣύζυγοςHilde Schwab[4]
ΤέκναNicole Schwab
Olivier M. Schwab
ΓονείςEugen Wilhelm Schwab[5] και Emma Gisela Schwab[5]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπρόεδρος (από 1971, Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ)
ΒραβεύσειςΜεγαλός Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας με αστέρα (2012)
Χρυσός Μεγαλόσταυρος της Τιμής για τις υπηρεσίες στην Δημοκρατία της Αυστρίας
Τάγμα της Ελευθερίας
βραβείο Νταν Ντέιβιντ (2004)
honorary doctor of the Nankai University (2009)[6]
China Reform Friendship Medal (2018)[7]
Τάγμα του Αίμου
Grand Cordon of the Order of the Rising Sun
Τάγμα της Φιλίας τάξης Α
Τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα της Αξίας της Δημοκρατίας της Πολωνίας
Order for Merits to Lithuania
Τάγμα του Ανατέλλοντος Ηλίου
Τάγμα του Αετού των Αζτέκων
Global Citizen Awards (2010)[8]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Κλάους Μάρτιν Σβαμπ (γερμ.: Klaus Martin Schwab) (γεν.: 30 Μαρτίου 1938) είναι Γερμανός μηχανικός, οικονομολόγος και ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Έχει διατελέσει πρόεδρος του εν λόγω οργανισμού από την ίδρυσή του το 1971.

Βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ γεννήθηκε στο Ράβενσμπουργκ.[9][10] Οι γονείς του είχαν μετακομίσει από την Ελβετία στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ, προκειμένου ο πατέρας του να αναλάβει τον ρόλο του διευθυντή στην Escher Wyss AG.[11] Η οικογένεια του Σβαμπ παρακολουθείτο από την Γκεστάπο,[12] η οποία το 1944 ανέκρινε επίσης τη μητέρα του (που καταγόταν από τη Ζυρίχη) επειδή χρησιμοποιούσε δημόσια την ελβετική προφορά.[11] Είναι πολίτης της Γερμανίας, αν και έχει τρεις Ελβετούς παππούδες και δύο Ελβετούς αδελφούς.[12]

Ο Σβαμπ είναι παντρεμένος από το 1971 με τη Χίλντα Σβαμπ, πρώην βοηθό του.[13] Ο γάμος έγινε στην Κοιλάδα του Σέρτιγκ, στην Ελβετία, σε εκκλησία Μεταρρυθμιστών.[14] Το ζευγάρι ζει στην Κολωνία της Ελβετίας.[15] Οι Σβαμπ έχουν δύο ενήλικα παιδιά, τη Νικό (γεννημένη το 1975/76) και τον Ολίβιε. Η Νικόλ Σβαμπ είναι συνιδρύτρια του προγράμματος για την ισότητα των φύλων.[16]

Εκπαίδευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ φοίτησε στην 1η και 2η τάξη του δημοτικού σχολείου της περιοχής Βάντενσβιλ, στην Ελβετία. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικογένεια επέστρεψε στη Γερμανία, όπου ο Σβαμπ φοίτησε στο Spohn-Gymnasium του Ράβενσμπουργκ μέχρι το Abitur (είδος γερμανικού πτυχίου) του το 1957.[12][17]

Το 1961 αποφοίτησε ως μηχανολόγος μηχανικός από το Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης,[18] το οποίο τού απένειμε διδακτορικό δίπλωμα μηχανικής με τίτλο: Der longerfristige Exportkredit als betriebswirtschaftliches Problem des Maschinenbaues (Η μακροπρόθεσμη εξαγωγική πίστωση ως επιχειρηματικό πρόβλημα στη μηχανολογία).[19] Του απονεμήθηκε επίσης διδακτορικό δίπλωμα στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Φρίμπουργκ[20][21] και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημόσιας διοίκησης από τη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης John F. Kennedy του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.[22]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ ήταν καθηγητής επιχειρηματικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης από το 1972 έως το 2003 και έκτοτε είναι επίτιμος καθηγητής εκεί.[20] Από το 1979, δημοσιεύει την Παγκόσμια Έκθεση Ανταγωνιστικότητας, μια ετήσια έκθεση που αξιολογεί τις δυνατότητες αύξησης της παραγωγικότητας και της οικονομικής ανάπτυξης των χωρών σε όλο τον κόσμο, η οποία συντάσσεται από μια ομάδα οικονομολόγων. Η έκθεση βασίζεται σε μια μεθοδολογία που ανέπτυξε ο ίδιος, η οποία μετρά την ανταγωνιστικότητα όχι μόνο με όρους παραγωγικότητας αλλά και με βάση κριτήρια βιωσιμότητας.[23]

Κατά τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, υπηρέτησε σε διάφορα διοικητικά συμβούλια εταιρειών, όπως η Swatch Group, η Daily Mail Group και η Vontobel Holding.

Είναι πρώην μέλος της διευθύνουσας επιτροπής της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.[24]

Ως συγγραφέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ είναι συγγραφέας ή συσυγγραφέας αρκετών βιβλίων. Ορισμένοι τον θεωρούν "ευαγγελιστή" του "καπιταλισμού των ενδιαφερομένων μερών".[25] Η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση, το θέμα ενός βιβλίου που έγραψε το 2016, είναι μια άλλη ιδέα που έχει εκλαϊκεύσει.[26] Τον Ιανουάριο του 2017 ο Στίβεν Πουλ στην εφημερίδα The Guardian επέκρινε το βιβλίο του Σβαμπ για την Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση,[27] επισημαίνοντας ότι το "διαδίκτυο των πραγμάτων" θα μπορούσε πιθανώς να παραβιαστεί. Επέκρινε επίσης τον Σβαμπ επειδή δείχνει ότι οι μελλοντικές τεχνολογίες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για καλό ή κακό, αλλά δεν παίρνει θέση επί των ζητημάτων, αλλά προσφέρει μόνο αόριστες συστάσεις πολιτικής. Ο "συντάκτης καινοτομίας" των Financial Times διαπίστωσε ότι "η άναρθρη ζωντάνια της πρόζας" τον οδήγησε στο να «υποψιαστεί ότι αυτό το βιβλίο γράφτηκε πραγματικά από ανθρώπους - από ανθρώπους που κατοικούν σε έναν παράξενο κόσμο του λυκόφωτος των ενδιαφερόμενων μερών, των εξωτερικοτήτων, των σημείων καμπής και των "αναπτυξιακών έργων"».[28]

Ο πολιτικός επιστήμονας Κλάους-Γκερντ Γκέσσεν υποστήριξε ότι η κυρίαρχη ιδεολογία της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης είναι ο υπερανθρωπισμός.[29][30]

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971, ο Σβαμπ ίδρυσε το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διοίκησης, το οποίο μετονομάστηκε σε Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 1987.[31] Το 1971 δημοσίευσε επίσης το βιβλίο Moderne Unternehmensführung im Maschinenbau (Σύγχρονη διοίκηση επιχειρήσεων στη μηχανολογία).[32] Σε αυτό το βιβλίο, υποστήριξε ότι η διοίκηση μιας σύγχρονης επιχείρησης πρέπει να εξυπηρετεί τόσο τους μετόχους όσο και τα εταιρικά ενδιαφερόμενα μέρη (die Interessenten), για να επιτευχθεί μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και ευημερία. Ο Σβαμπ έχει υπερασπιστεί την έννοια της πολυμερούς συμμετοχής από την ίδρυση του ΠΟΦ.

Το 2003 ο Σβαμπ διόρισε τον Χοσέ Μαρία Φιγκέρες ως Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΠΟΦ,[33] τον προβλεπόμενο διάδοχό του. Τον Οκτώβριο του 2004, ο Φιγκέρες παραιτήθηκε[34] λόγω της αδήλωτης λήψης αμοιβών συμβούλων ύψους άνω των 900. 000 δολαρίων ΗΠΑ από τη γαλλική εταιρεία τηλεπικοινωνιών Alcatel, ενώ εργαζόταν στο Φόρουμ.[35][36] Το 2006, η Διεθνής Διαφάνεια επισήμανε το περιστατικό αυτό στην Παγκόσμια Έκθεση για τη Διαφθορά.[37]

Ο Σβαμπ (δεξιά) ανοίγει το εναρκτήριο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Διοίκησης στο Νταβός το 1971.

Το 2015, το ΠΟΦ αναγνωρίστηκε επίσημα από την ελβετική κυβέρνηση ως "διεθνής οργανισμός".[38]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επίπεδο μισθών και έλλειψη οικονομικής διαφάνειας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ενώ ο Σβαμπ δήλωσε ότι οι υπερβολικά υψηλοί μισθοί των διευθυντικών στελεχών "δεν είναι πλέον κοινωνικά αποδεκτοί",[39] ο δικός του ετήσιος μισθός ύψους περίπου ενός εκατομμυρίου ελβετικών φράγκων έχει επανειλημμένα επισημανθεί από διάφορα μέσα ενημέρωσης. Ο ελβετικός ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός οργανισμός SRF ανέφερε αυτό το επίπεδο μισθού στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων δημόσιων συνεισφορών στο ΠΟΦ και του γεγονότος ότι το Φόρουμ δεν καταβάλλει ομοσπονδιακούς φόρους.[40] Επιπλέον, ένας πρώην δημοσιογράφος της Frankfurter Allgemeine Zeitung, ο Γιούργκεν Ντανχ, άσκησε την κριτική ότι οι οικονομικές εκθέσεις του ΠΟΦ δεν ήταν ιδιαίτερα διαφανείς, καθώς δεν αναλύονταν ούτε τα έσοδα ούτε οι δαπάνες.[41] Ο Σβαμπ έχει επίσης προκαλέσει κοινωνική κατακραυγή για την ανάμειξη των οικονομικών του μη κερδοσκοπικού ΠΟΦ και άλλων κερδοσκοπικών επιχειρηματικών εγχειρημάτων. Για παράδειγμα, το ΠΟΦ ανέθεσε σύμβαση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων στην USWeb το 1998. Ωστόσο, λίγο μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας, ο κ. Σβαμπ πήρε θέση στο διοικητικό συμβούλιο της ίδιας εταιρείας, αποκομίζοντας πολύτιμα δικαιώματα προαίρεσης αγοράς μετοχών.[42][43]

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και ο Σβαμπ ανταλλάσσουν χειραψία στο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης.

Κατάληψη των δημοκρατικών δομών και θεσμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ έγραψε τον πρόλογο σε μια έκθεση του 2010 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για την "Πρωτοβουλία Παγκόσμιου Ανασχεδιασμού", η οποία υποστηρίζει ότι ένας παγκοσμιοποιημένος κόσμος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα από ισχυρότερους πολυεθνικούς οργανισμούς.[44]

Σύμφωνα με το Διακρατικό Ινστιτούτο (TNI), το Φόρουμ σχεδιάζει να αντικαταστήσει ένα αναγνωρισμένο δημοκρατικό μοντέλο με ένα μοντέλο όπου μια αυτο-επιλεγμένη ομάδα "ενδιαφερομένων" λαμβάνει αποφάσεις για λογαριασμό του λαού.[45] Η δεξαμενή σκέψης συνοψίζει ότι εισερχόμαστε όλο και περισσότερο σε έναν κόσμο όπου συγκεντρώσεις όπως το Νταβός αποτελούν "ένα σιωπηλό παγκόσμιο πραξικόπημα" για την κατάληψη της διακυβέρνησης.

Σε συνέντευξή του το 2017, ο Σβαμπ δήλωσε ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν είχε αναγνωριστεί ως Νέος Παγκόσμιος Ηγέτης, ενώ αναφέρθηκε και στον Καναδό πρωθυπουργό Τζάστιν Τρυντώ: "Πρέπει να πω, όταν αναφέρω τώρα ονόματα, όπως η κυρία (Άνγκελα) Μέρκελ και ακόμη και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, και ούτω καθεξής, όλοι τους έχουν υπάρξει Νέοι Παγκόσμιοι Ηγέτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Αλλά αυτό για το οποίο είμαστε πολύ περήφανοι τώρα είναι η νέα γενιά, όπως ο πρωθυπουργός Τζάστιν Τρυντώ . . . Διεισδύουμε στο ντουλάπι. Έτσι, χθες ήμουν σε μια δεξίωση για τον πρωθυπουργό Τριντό και ξέρω ότι το μισό υπουργικό συμβούλιο του, ή και περισσότερο από το μισό, είναι στην πραγματικότητα Νέοι Παγκόσμιοι Ηγέτες".[46]

Διαμάχη με τον δήμο του Νταβός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 2021, ο Σβαμπ επέκρινε έντονα την "κερδοσκοπία", τον "εφησυχασμό" και την "έλλειψη δέσμευσης" του δήμου του Νταβός σε σχέση με την ετήσια συνάντηση του ΠΟΦ. Ανέφερε ότι η προετοιμασία της συνάντησης που σχετίζεται με το COVID στη Σιγκαπούρη το 2021/2022[47] δημιούργησε μια εναλλακτική λύση για τη φιλοξενία της στην Ελβετία και θεωρεί ότι η πιθανότητα να παραμείνει η ετήσια συνάντηση στο Νταβός είναι μεταξύ 40 και 70 %.[48][49]

Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ άλλων βραβείων, ο Σβαμπ έχει τιμηθεί με τη γαλλική Λεγεώνα της Τιμής (ιπποτική διάκριση), τον Μεγάλο Σταυρό με Αστέρι του Εθνικού Τάγματος της Γερμανίας και το ιαπωνικό Μεγάλο Κορδόνι του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου.[50] Του απονεμήθηκε επίσης το βραβείο Dan David[51] και η Βασίλισσα Ελισάβετ τον ανακήρυξε ιππότη του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ και Αγίου Γεωργίου.[52]

Ο Σβαμπ έχει τιμηθεί με πολλαπλούς τίτλους επίτιμου διδάκτορα από ιδρύματα όπως το London School of Economics,[53] το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης[54] και το Korea Advanced Institute of Science and Technology.[55] Είναι τιμώμενο μέλος από την FC Bayern Munich.

Βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σβαμπ έχει συγγράψει ή συν-συγγράψει αρκετά βιβλία:

  • Η Tέταρτη Bιομηχανική Eπανάσταση. Γενεύη: Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (2016). (ISBN 978-1944835002)
  • Διαμορφώνοντας το Mέλλον της Tέταρτης Bιομηχανικής Eπανάστασης, με τον Νίκολας Ντέιβις. Νέα Υόρκη: Crown Publishing Group (2018).
  • COVID-19: Η Μεγάλη Επανεκκίνηση, με τον Τιερί Μαλλερέ. Forum Publishing (2020). (ISBN 978-2940631124).
  • Stakeholder Capitalism: A Global Economy that Works for Progress, People and Planet. Hoboken, New Jersey: Wiley (2021).
  • Η Μεγάλη Αφήγηση: Για Ένα Καλύτερο Κέλλον, με τον Τιερί Μαλερέ. Forum Publishing (2022).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 CONOR.SI. 19965539.
  3. ↑ Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
  4. ↑ www.blick.ch/wirtschaft/sie-ist-jetzt-ritterin-der-ehrenlegion-hilde-schwab-fuer-ihre-grossen-verdienste-ausgezeichnet-id16998362.html.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 (πολλαπλές γλώσσες) geni.com.
  6. ↑ (Κινεζικά) Ministry of Education of the People's Republic of China. www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/201802/t20180228_328136.html. Ανακτήθηκε στις 11  Απριλίου 2019.
  7. ↑ «（受权发布）中共中央 国务院 关于表彰改革开放杰出贡献人员的决定». 18  Δεκεμβρίου 2018.
  8. ↑ www.atlanticcouncil.org/events/flagship-event/global-citizen-awards/previous-gca-recipients/.
  9. ↑ Norton, Tom (25 Ιανουαρίου 2022). «Klaus Schwab is not related to the Rothschild family». Full Fact (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022. Mr Schwab also dedicated his book “Stakeholder Capitalism”, published in 2021, to his parents Eugen Wilhelm Schwab and Erika Epprecht. 
  10. ↑ Schwab, Klaus· Vanham, Peter (2021). Stakeholder Capitalism: A Global Economy that Works for Progress, People and Planet. Wiley. ISBN 978-1119756132. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Gründer Klaus Schwab zur Geschichte des WEF und zum 50. Treffen in Davos: "Ich will mich von Greta nicht instrumentalisieren lassen"». Neue Zürcher Zeitung. 20 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Φεβρουαρίου 2022. 
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Patrik Müller, Andreas Maurer. An impossible gift: Why the naturalisation of WEF founder Klaus Schwab will fail. Aargauer Zeitung, 20 August 2019.
  13. ↑ Whitney, Craig (28 January 1997). «Political and Corporate Elite Soak Up Big Ideas at Davos». The New York Times. 
  14. ↑ «SI_2010_05 by Schweizer Illustrierte – Issuu». 
  15. ↑ Edwards, Haley (4 February 2019). «The Optimist's Playbook». Time 193: 62–65. 
  16. ↑ Bernaudon, Sylvie (31 May 2012). «Les 20 femmes qui font la Suisse». Bilan – B Economie. Tamedia Publications. https://www.bilan.ch/economie/les_20_femmes_qui_font_la_suisse. Ανακτήθηκε στις 28 November 2021. 
  17. ↑ Jürgen Dunsch: Host of the Mighty: Klaus Schwab and the World Economic Forum in Davos. FinanzBuch Verlag 2016. p. 26f.
  18. ↑ «Professor Klaus Schwab» (PDF). World Economic Forum (στα Αγγλικά). 
  19. ↑ Schwab, Klaus Martin (1965). Der längerfristige Exportkredit als betriebswirtschaftliches Problem des Maschinenbaues. Research Collection (Doctoral Thesis) (στα Γερμανικά). ETH Zürich. doi:10.3929/ethz-a-000105052. hdl:20.500.11850/135413. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  20. ↑ 20,0 20,1 «Professor Klaus Schwab» (PDF). World Economic Forum (στα Αγγλικά). 
  21. ↑ «Some of our Graduates». Faculty of Management, Economics and Social Sciences, University of Fribourg (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  22. ↑ «Improving the State of the World: a Conversation with Klaus Schwab». The Institute of Politics at Harvard University. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  23. ↑ «Global Competitiveness | World Economic Forum-Global Competitiveness». Weforum. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2012. 
  24. ↑ «Former Steering Committee Members». bilderbergmeetings.org. Bilderberg Group. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2014. 
  25. ↑ Ramaswamy, Vivek (25 January 2021). «'Stakeholder Capitalism' Review: The Global, Olympian 'We'». Wall Street Journal. Dow Jones & Company, Inc. https://www.wsj.com/articles/stakeholder-capitalism-review-the-global-olympian-we-11611614435. 
  26. ↑ Philbeck, Thomas; Davis, Nicholas (2018). «The Fourth Industrial Revolution». Journal of International Affairs 72 (1): 17–22. ISSN 0022-197X. https://www.jstor.org/stable/26588339. 
  27. ↑ Poole, Steven (6 Ιανουαρίου 2017). «The Fourth Industrial Revolution review – adapt to new technology or perish». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  28. ↑ Thornhill, John (19 November 2018). «Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution, by Klaus Schwab with Nicholas Davis». THE FINANCIAL TIMES LTD. https://www.ft.com/content/40797098-e991-11e8-885c-e64da4c0f981. 
  29. ↑ Giesen, Klaus-Gerd (2018). «Le transhumanisme comme idéologie dominante de la quatrième révolution industrielle». Journal International de Bioéthique et d'Éthique des Sciences 29 (3): 189–203. doi:10.3917/jibes.293.0189. PMID 30767456. 
  30. ↑ Giesen, Klaus-Gerd (2020). «The Transhumanist Ideology and the International Political Economy of the Fourth Industrial Revolution». Ideologies in World Politics. Staat – Souveränität – Nation. σελίδες 143–156. doi:10.1007/978-3-658-30512-3_9. ISBN 978-3-658-30511-6.  Unknown parameter |s2cid= ignored (βοήθεια)
  31. ↑ Pigman, Geoffrey Allen (2007). The World Economic Forum: a multi-stakeholder approach to global governance. London: Routledge. σελίδες 6–22. ISBN 978-0-415-70204-1. 
  32. ↑ Schwab, Klaus (2014). Moderne Unternehmensführung im Maschinenbau (PDF). 
  33. ↑ «José Mariá Figueres Olsen President, Carbon War Room». eatforum.org. n.d.. https://eatforum.org/person/jose-maria-figueres-olsen/. 
  34. ↑ «CEO resigns». World Economic Forum. 
  35. ↑ «WEF director resigns over undeclared fees». SWI swissinfo.ch. 29 Οκτωβρίου 2004. 
  36. ↑ «Statement from the World Economic Forum». 29 Οκτωβρίου 2004. 
  37. ↑ «Global Corruption Report 2006 – Transparency International, Page 147» (PDF). Global Corruption Report 2006 – Transparency International. 
  38. ↑ «Agreement signed with the WEF». The portal of the Swiss government. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2020. 
  39. ↑ Meck, Georg (20 January 2013). «Zu hohe Managergehälter sind nicht mehr sozial verträglich». Frankfurter Allgemeine Zeitung. Carsten Knop Berthold Kohler Jürgen Kaube Gerald Braunberger. https://www.faz.net/aktuell/wirtschaft/weltwirtschaftsforum/wef-gruender-schwab-zu-hohe-managergehaelter-sind-nicht-mehr-sozial-vertraeglich-12031146.html. Ανακτήθηκε στις 7 December 2021. 
  40. ↑ «Knurrende Zustimmung vom Ständerat zu WEF-Geldern». Schweizer Radio und Fernsehen. SRG SSR. 11 June 2021. https://www.srf.ch/news/schweiz/geld-fuer-sicherheit-am-wef-knurrende-zustimmung-vom-staenderat-zu-wef-geldern. Ανακτήθηκε στις 7 December 2021. 
  41. ↑ Busse, Caspar (17 January 2017). «Das Weltwirtschaftsforum ist zu einer Geldmaschine geworden» (στα γερμανικά). Süddeutsche Zeitung. https://www.sueddeutsche.de/wirtschaft/davos-das-weltwirtschaftsforum-ist-zu-einer-geldmaschine-geworden-1.3334817. 
  42. ↑ Flynn, Julia; Stecklow, Steve (27 January 2000). «Davos Chief Dabbles in For-Profit Firms, Raising Questions About Forum's Priorities». The Wall Street Journal. https://www.wsj.com/articles/SB948928430620817752. 
  43. ↑ Goodman, Peter (18 Ιανουαρίου 2022). «How Klaus Schwab Built a Billionaire Circus at Davos». Vanity Fair. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2022. 
  44. ↑ «Everybody's business: strengthening international cooperation in a more interdependent world – report of the global redesign initiative» (PDF). World Economic Forum. Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2021. 
  45. ↑ «Davos and its danger to Democracy». Transnational Institute. 18 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2021. 
  46. ↑ Corcoran, Terence (18 February 2022). «Terence Corcoran: In Canada, follow the money + the ideas» (στα αγγλικά). Financial Post. https://financialpost.com/opinion/terence-corcoran-in-canada-follow-the-money-the-ideas. Ανακτήθηκε στις 13 April 2022. 
  47. ↑ Bosley, Catherine (17 May 2021). «WEF Cancels Singapore Meeting as Pandemic Haunts Global Event». Bloomberg. https://www.bloomberg.com/news/articles/2021-05-17/world-economic-forum-to-cancel-annual-meeting-in-singapore. 
  48. ↑ Pöschl, Fabian (25 June 2021). «WEF-Chef Klaus Schwab droht Davos wegen überrissener Preise» (στα γερμανικά). 20 Minuten. https://www.20min.ch/story/wef-chef-droht-davos-wegen-ueberrissener-preise-917744096507. 
  49. ↑ «WEF-Gründer Klaus Schwab kritisiert Davos scharf» (στα γερμανικά). Blick. 24 June 2021. https://www.blick.ch/wirtschaft/geschaeftemacherei-selbstzufriedenheit-wef-gruender-klaus-schwab-kritisiert-davos-scharf-id16627148.html. 
  50. ↑ «NUS confers highest honour on World Economic Forum Founder and Executive Chairman Prof Klaus Schwab and social service champion Gerard Ee». nus.edu.sg. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  51. ↑ «Klaus Schwab». Dan David Prize (στα Αγγλικά). 25 Νοεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2021. 
  52. ↑ «NUS confers highest honour on World Economic Forum Founder and Executive Chairman Prof Klaus Schwab and social service champion Gerard Ee». nus.edu.sg. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  53. ↑ «Honorary Graduates» (PDF). lse.ac.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  54. ↑ «NUS confers highest honour on World Economic Forum Founder and Executive Chairman Prof Klaus Schwab and social service champion Gerard Ee». nus.edu.sg. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  55. ↑ «Klaus Schwab to Receive Doctorate from KAIST University». kaist.ac.kr. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλάους_Σβαμπ&oldid=9700905"