Κενοτάφιο

Το κενοτάφιο στο Γουάιτχολ του Λονδίνου.

Το κενοτάφιο είναι άδειος τάφος ή μνημείο που ανεγείρεται προς τιμήν ενός ατόμου ή ομάδας ανθρώπων των οποίων η σορός βρίσκεται αλλού. Μπορεί επίσης να είναι ο αρχικός τάφος για ένα άτομο που έχει επαναταφεί σε άλλη τοποθεσία από τότε. Αν και η συντριπτική πλειοψηφία των τιμών των κενοταφίων τιμά άτομα, πολλά κενοτάφια είναι αφιερωμένα στις μνήμες ομάδων ατόμων, όπως οι χαμένοι στρατιώτες μιας χώρας ή μιας αυτοκρατορίας.

Ιστορία - ετυμολογία

Η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη κενοτάφιον. Τα κενοτάφια ήταν δημοφιλή στον αρχαίο κόσμο. Έχουν χτιστεί πολλά στην Αρχαία Αίγυπτο, στην Αρχαία Ελλάδα και σε ολόκληρη τη Βόρεια Ευρώπη.

Το κενοτάφιο στο Γουάιτχολ του Λονδίνου σχεδιάστηκε το 1919 από τον Σερ Έντουιν Λούτγιενς και επηρέασε το σχεδιασμό πολλών άλλων μνημείων πολέμου στη Βρετανία και στους βρετανικούς τομείς του δυτικού μετώπου, καθώς και σε άλλα έθνη της Κοινοπολιτείας.

Η εκκλησία της Σάντα Ενγκράσια στη Λισαβόνα της Πορτογαλίας, μετατράπηκε σε Εθνικό Πάνθεον το 1966. Περιέχει τα κενοτάφια των Λουίς ντε Καμόες, Πέντρο Άλβαρες Καμπράλ, Αφόνσο ντε Αλμπουκέρκε, Νούνο Άλβαρες Περέιρα, Βάσκο ντα Γκάμα και Ερρίκο τον Θαλασσοπόρο. Η Βασιλική της Σάντα Κρότσε στην Φλωρεντία στην Ιταλία περιέχει μια σειρά από κενοτάφια, μεταξύ των οποίων και ένα για τον Δάντη Αλιγκέρι, που είναι θαμμένος στη Ραβέννα.