Καρλ Γιόζεφ Μπέγκας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Καρλ Γιόζεφ Μπέγκας | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carl Begas (Γερμανικά) |
Γέννηση | 30 Σεπτεμβρίου 1794[1][2][3] Χάινσμπεργκ[4] |
Θάνατος | 24 Νοεμβρίου 1854[5][6] Βερολίνο[7] |
Τόπος ταφής | Alter Domfriedhof der St.-Hedwigs-Gemeinde |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Τεχνών του Βερολίνου |
Ιδιότητα | ζωγράφος[8][9] και διδάσκων πανεπιστημίου |
Τέκνα | Όσκαρ Μπέγκας, Καρλ Μπέγκας, Ράινχολντ Μπέγκας και Adalbert Begas[10] |
Είδος τέχνης | προσωπογραφία |
Χορηγός/οί | Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ της Πρωσίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Καρλ Γιόζεφ Μπέγκας ή Μπεγκάσσε (γερμ. Carl Joseph Begas ή Begasse) ήταν Γερμανός ζωγράφος.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1794 στο Χάινσμπεργκ. Η καταγωγή του ήταν από Βελγική οικογένεια Ουγενότων. Σπούδασε Καλές Τέχνες στην Κολωνία, Βόννη και Παρίσι. Τιμήθηκε με υποτροφία του βασιλιά της Πρωσίας Φρίντριχ Βίλχελμ Γ'. Περιηγήθηκε την Ιταλία το 1822 και έγινε μέλος της ομάδας των Ναζαρηνών. Διορίστηκε καθηγητής στην Ακαδημία Τέχνης του Βερολίνου. Θεωρείται επίσης ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού του Ντίσελντορφ και του Ρομαντισμού γενικότερα. Ζωγράφισε πίνακες ιστορικού περιεχομένου και πορτραίτα. Το 1843 έγινε επίσημος ζωγράφος των κατόχων του μεταλλίου Pour le Mérite, ενώ το 1846 αναγορεύτηκε αυτοκρατορικός ζωγράφος του Φρίντριχ Βίλχελμ Δ' της Πρωσίας. Απεβίωσε στις 24 Νοεμβρίου 1854 στο Βερολίνο.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Έργα του εκτίθενται σε μουσεία, π.χ. στο Kreismuseum του Χάινσμπεργκ, στην παλαιά Εθνική Γκαλερί του Βερολίνου, στην Μητρόπολη του Βερολίνου, στο μουσείο Wallraf-Richartz-Museum στην Κολωνία και αλλού.
-
Η επί του Όρους Ομιλία, 1820
-
Οικογενειακό πορτραίτο, 1821, Κολωνία, Wallraf-Richartz-Museum
-
Η σύζυγος του καλλιτέχνη Βιλελμίνη, 1828, Βερολίνο, Άλτε Νατσιονάλγκαλερί
-
Άγιος Γεώργιος, 1828, Heinsberg, Begas Haus
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2014.
- ↑ «Karl (I) Begas». (Ολλανδικά) RKDartists. 5941.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w68p7r6n. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Robert Dohme: «Begas, Karl der Ältere» (Γερμανικά) 1875. σελ. 269–270.
- ↑ www
.nrw-stiftung .de /projekte /projekt .php?pid=717. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /129414. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ www
.artcyclopedia .com /artists /begas _the _elder _karl .html. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2018. - ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 14 Νοεμβρίου 2017. 500028462. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2021.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Wolfgang Cortjaens: Erziehung zur Kunst. Der Einfluss von Carl Joseph Begas d. Ä. auf das Werk seiner Söhne. In: Begas. Monumente für das Kaiserreich. Eine Ausstellung zum 100. Todestag von Reinhold Begas (1831-1911), hg. von Esther Sophia Sünderhauf im Auftrag der Stiftung Deutsches Historisches Museum unter Mitarbeit von Wolfgang Cortjaens. Mit einem Werkverzeichnis von Jutta von Simson. Dresden 2010, S. 37-47
- Thomas Blisniewski: „... und schafft mit emsigen Händen“. Weibliche Handarbeiten in Werken von R. Schadow, C. J. Begas und J. A. Ramboux im Wallraf-Richartz-Museum - Fondation-Corboud. In: Kölner Museums-Bulletin. Berichte und Forschungen aus den Museen der Stadt Köln (3) 2001, S. 4–18
- Rita Müllejans-Dickmann, Dorothee Haffner, Udo Felbinger: Carl Joseph Begas (1794–1854). Blick in die Heimat. Ausstellungskatalog. (= Museumsschriften des Kreises Heinsberg 15). Heinsberg 1994.
- Irmgard Wirth: Die Künstlerfamilie Begas in Berlin, Veröffentlichung des Berlin Museums, Berlin 1968
- Robert Dohme (1875), «Begas, Karl», Allgemeine Deutsche Biographie (ADB), 2, Leipzig: Duncker & Humblot, σελ. 269–270