Κακοδίκι Αυλώνα
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Κακοδίκι | |
|---|---|
 | |
  Κακοδίκι | |
| Χώρα | Αλβανία |
| Διοικητική υπαγωγή | Νομός Αυλώνα |
| Υψόμετρο | 620 μέτρα |
| Ζώνη ώρας | ώρα Κεντρικής Ευρώπης θερινή ώρα Κεντρικής Ευρώπης UTC+01:00 UTC+02:00 UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
Το Κακοδίκι (αλβανικά: Kakodhiqi) είναι χωριό της Αλβανίας το οποίο διοικητικά ανοίκει στον Νομό Αυλώνα. Έχει πληθυσμό 297 κατοίκων (Δεκέμβριος 2010), εκ των οποίων το 99% έχει ελληνική εθνικότητα και το 1% αλβανική. Μητρική γλώσσα είναι η Ελληνική.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αναφέρεται για πρώτη φορά σε οθωμανική απογραφή του 1582 με 143 οικογένειες.«Το τπν. Κακοδίκι απαντά σε επιγραφή του 1815 στο οικοδόμημα της μονής Κάμενα (Β.Ήπειρος) Βλ. Η.Πουλίτσα, «Επιγραφαί και ενθυμήσεις εκ της Βορείου Ηπείρου».ΕΕΒΣ(1928)σελ.92* Το έτος 1895 το κακοδίκι αριθμούσε 445 κατοίκους.(Οθ.απογραφή Ηπείρου) Οι Κακοδικιώτες πάντα ανυπόταχτοι στους καταχτητές διατήρησαν σχετική ανεξαρτησία, το χωριό τους ήταν κεφαλοχώρι κατά την Οθωμανική κατοχή. Το 1927 και το 1934 επαναστάτησαν κατά του Αλβανικού κράτους διεκδικώντας απαλαγή από βαριούς φόρους και παιδεία στη μητρική τους γλώσσα.Στον Αντιφασιστικό Αγώνα έδωσε περίπου 70 αντάρτες(παρτιζάνους)και 5 μάρτηρες.Είχε και 7 θύματα πολέμου.Τα τελευταία 50-60 χρόνια δεκάδες Κακοδικιώτες διέπρεψαν σε διάφορους τομείς στην Αλβανία, Ελλάδα και αλλού.
Τοποθεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το χωριό είναι χτισμένο στις δυτικές πλαγιές του Πλατoβουνιού, 3 χμ. βόρεια της πόλης του Δελβίνου. Υψόμετρο 832 μ.στο Μπλετσίτσιο. Εκτείνεται οριζόντια από ΝΑ προς ΒΔ στις ράχες που δημιούργησαν οι λάκκοι που κατεβαίνουν από την κορυφή Μπλετσίτσιο και καταλήγουν στον Λάκκο Μουρένη. Αυτοί οι λάκκοι χωρίζουν το χωριό κάθετα σε 5 συνοικίες. Συνορεύει ανατολικά με το Γαρδικάκι στο Νερούτσικο Μπάφη, Μακκρύκαμπο, βορειοανατολικα με Κορυφογραμμή Πλατοβουνίου (Mal i Gjere), δυτικά με Ελευθεροχώρι, και νότια με Βόρειες συνοικίες Δελβίνου, ελαιώνας Σελιό και ξανά στο Νερούτσικο με το Γαρδικάκι.
Οριζόντια τo χωριό χωρίζεται στα δύο από την κεντρική οδό «Βαγγέλης Γκίνος», η οποία αρχίζει από το κοιμητήριο και το Αλώνι και τελειώνει στο Μοναστήρι της Κάμενας. Από την κεντρική οδό, η οποία παρά το ανώμαλο και επικλινές του εδάφους έχει πλάτος πάνω από τρία μέτρα, είναι περίπου ευθεία, κατάλληλη για βραδινούς περιπάτους και καλά συντηρημένη, διακλαδώνονται οι παράδρομοι των συνοικιών.
Το επικλινές του εδάφους υπαγόρευε στους Κακοδικιώτες να παίρνουν σοβαρά μέτρα για να αντιμετωπίσουν τα ορμητικά νερά, τις ολισθήσεις του εδάφους και γενικά τις αλλοιώσεις του φυσικού περιβάλλοντος.
Το απότομο της πλαγιάς του βουνού και του Χωριού «σταματά» στα εύπορα χωράφια, τα οποία οι παλαιότεροι κάτοικοι τα μετέτρεψαν σε αμπέλια, ελαιώνα και κήπους με κάθε είδος καρποφόρων δέντρων. Ακριβώς πάνω από το χωριό, φυσική συνέχεια των κήπων, ευδοκιμεί δάσος με καστανιές, λύπες και άλλα φυλλοβόλα δέντρα. Το έδαφος είναι αργιλώδες (με πλήθος απολιθωμένων ζώων του βυθού της θάλασσας προϊστορικών γεωλογικών εποχών). Ανεβαίνοντας προς το βουνό το έδαφος γίνεται βραχώδες, άγονο και πολύ απότομο.
Ανατολικά του χωριού σε απόσταση 2χλμ είναι χτισμένη η μονή της Κάμενας "Κοίμηση Της Υπεραγίας Θεοτόκου", με έτος κατασκευής το 1032. Η μονή είναι συντηρητέο μνημείο πολιτισμού από το υπουργείο Πολιτισμού της Αλβανίας.
Δυτικά του Κακοδικιού βρίσκεται το Ελευθεροχώρι και αυτό με Ελληνικό ορθόδοξο πληθυσμό, με τα ίδια περίπου ήθη και έθιμα με τους Κακοδικιώτες. Η ψηλότερη κορυφή της οροσειράς (1620μ) ονομάζεται Νικολάκι (Μπίντο).
Κλίμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το κλίμα του χωριού είναι μεσογειακό με οριζόντιες διακυμάνσεις σύμφωνα το υψόμετρο από την επιφάνεια της θάλασσας. Οι ετήσιες βροχοπτώσεις φτάνουν περίπου από 1500 μέχρι 1750 χιλιοστά. Η κατώτερη θερμοκρασία του χειμώνα σπάνια κατεβαίνει στους μηδέν βαθμούς Κελσίου και το καλοκαίρι η ανώτερη θερμοκρασία σε μέρες γενικού καύσωνα σπάνια φτάνει τους σαράντα βαθμούς.
Οι μέρες με ήλιο είναι οι περισσότερες, πλησιάζουν τις 300 ή περίπου 3000 ώρες με ηλιοφάνεια.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Θωμάς Μάντης - " ΚΑΚΟΔΙΚΙ & ΚΑΚΟΔΙΚΙΩΤΕΣ"- Ιστορική ματιά-ISBN 978-99956-5-63-5 - Μilosao, Sarande 2013
- A.Pango - Enciklopedia e Delvines dhe Sarandes, σελ. 151-177
- Gjeografia a Shqiperise. Klima
- Ληξιαρχείο Δήμου Δελβίνου-Fshati - Kakodhiq - 1974 μέχρι 2013