Καθολικές επιστολές
Οι Καθολικές Επιστολές είναι οι επιστολές Ιακώβου, Α΄Πέτρου, Β΄Πέτρου, Α΄Ιωάννου, Β΄Ιωάννου, Γ΄Ιωάννου, Επιστολή Ιούδα οι οποίες περιλαμβάνονται στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης.
Ονομασία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ονομάζονται ‘’καθολικές’’ επειδή απευθύνονται όχι προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή κύκλο παραληπτών αλλά επειδή το περιεχόμενό τους αναφέρεται σε όλη την Εκκλησία ως σύνολο (καθολικός=καθ’ όλου). Από τον προσδιορισμό αυτό εξαιρούνται οι Β΄Ιωάννου και Γ΄Ιωάννου επειδή απευθύνονται σε συγκεκριμένα πρόσωπα.[1] Επίσης, ο προσδιορισμός τους ως ‘’καθολικών’’ σημαίνει την αποδοχή αυτών εκ μέρους της Ορθόδοξης Καθολικής Εκκλησίας και τη συμπερίληψή τους στον Κανόνα της Καινής Διαθήκης.[2] Ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον χαρακτηρισμό ‘’καθολική επιστολή’’ ήταν ο μοντανιστής Θεμίσων. Άρα η ονομασία αυτή εντοπίζεται από τα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ. Αναφέρεται επίσης, για μεμονωμένες επιστολές ή άλλα κείμενα εκτός αυτών των επτά και στους Ωριγένη (για την Α΄Πέτρου, Α΄Ιωάννου, Επιστολή Ιούδα αλλά και Επιστολή Βαρνάβα), Διονύσιο Αλεξανδρείας ( για τηνΑ΄Ιωάννου).[3] Στη Δύση ονομάζονται ‘’canonicae’’, ‘’επιστολές της Εκκλησίας’’ από τους Γερμανούς, και ‘’ Γενικές επιστολές’’ από άγγλους υπομνηματιστές.[4]
Η σειρά στον Κανόνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στους καταλόγους των βιβλίων της Καινής Διαθήκης της αρχαίας ανατολικής Εκκλησίας και στους μεγαλογράμματους κώδικες Σιναϊτικό και Βατικανό,[1] στη συριακή μετάφραση Πεσίττα,στην 39η Πασχάλια επιστολή του 367 μ.Χ. του Μεγάλου Αθανασίου, τίθενται μετά τις Πράξεις των Αποστόλων και πριν τις επιστολές του Παύλου. Η τοποθέτησή τους σε αυτήν την σειρά προφανώς σχετίζεται με το ότι οι συντάκτες τους προέρχονταν από τον κύκλο των δώδεκα μαθητών ή των αδελφών του Ιησού και άρα πρέπει να προηγηθούν του Παύλου. [5] Στην Δύση υπάρχει διαφορετική ιεράρχηση των ίδιων των επιστολών, δηλαδή πρώτα τοποθετούνται οι δύο επιστολές του Πέτρου και μετά ακολουθούν οι Α΄Ιωάννου, Β΄Ιωάννου, Γ΄Ιωάννου, Ιακώβου και Επιστολή Ιούδα.[6]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Παναγόπουλος, σελ. 344.
- ↑ Αγουρίδης, σελ. 343, Καραβιδόπουλος, σελ. 418.
- ↑ Παναγόπουλος, σελίδες 344–345.
- ↑ Καραβιδόπουλος, σελ. 418.
- ↑ Καραβιδόπουλος, σελ. 417.
- ↑ Παναγόπουλος, σελ. 345.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Αγουρίδης, Σάββας (1991). Εισαγωγή εις την Καινήν Διαθήκην. Αθήνα: εκδόσεις Γρηγόρης. σελίδες 342–343.
- Καραβιδόπουλος, Ιωάννης (2004). Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη. Θεσσαλονίκη: Π.Πουρναράς. σελίδες 416–418. ISBN 978-960-242-162-8.
- Παναγόπουλος, Ιωάννης (1994). Εισαγωγή στην Καινή Διαθήκη. Αθήνα: Ακρίτας. σελίδες 344–345.