Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάθριν Φιτζεραλντ, Κόμισσα Ντέσμοντ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάθριν Φιτζεραλντ, Κόμισσα Ντέσμοντ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1504
Θάνατος1604
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςThomas FitzGerald, 11th Earl of Desmond
ΟικογένειαHouse of FitzGerald
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Κάθριν Φιτζεραλντ, Κόμισσα Ντέσμοντ (1504-1604) ήταν ευγενής της Αγγλο-Νορμανδικής δυναστείας Φιτζέρανλτ στην Ιρλανδία. Άγγλοι συγγραφείς της περιόδου Τυδώρ, όπως ο Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ, την έκαναν γνωστή με το ψευδώνυμο «η μεγάλη Κόμισσα Ντέσμοντ» χάρη στη μεγάλη διάρκεια ζωής της. Μία εκτίμηση υπολογίζει την ηλικία θανάτου της στα 120 χρόνια, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι έφτασε τα 140, αν και το πιθανότερο είναι ότι έζησε περίπου μέχρι τα 100.

Η Κάθρην Φιτζέραλντ ήταν κόρη του Σερ Τζον Φιτζέραλντ, δεύτερο Λόρδο Ντίσις στο Γουότερφροντ, και της Ελεν Φιτζγκίμπον. Γεννήθηκε πιθανώς στη Ντρομάνα, στην κομητεία Γουότερφροντ. Το 1529, παντρεύτηκε και έγινε η δεύτερη σύζηγος του Τόμας Φιτζέραλντ, του 11ου Κόμη Ντέσμοντ (1454-1534),«το γερμανό δεύτερο ξαδερφό της».

Στα τέλη της εποχής των Τυδώρ, η Κάθρην αναμείχθηκε σε μία περιουσιακή διαμάχη, τυπική στην Ιρλανδία εκείνης της εποχής (1485-1603). Ο σύζυγός της της είχε χορηγήσει για τη διάρκεια της ζωής της τη μίσθωση του κάστρου Ίνσκουιν, περίπου 5χλμ, νοτιοδυτικά της πόλης Γιούγκαλ, στο Μάνστερ. Ο υπόλοιπος τόκος θα επανέρχονταν στην οικογένεια του Κόμη Ντέσμοντ, μετά το θάνατο της Κόμισσας Ντέσμοντ. Το 1575, πέρασε με συμβολαιογραφική πράξη τον τίτλο του κάστρου και της γης στον επόμενο κόμη, τον Τζέραλντ Φιτζέραλντ, ο οποίος στη συνέχεια τον πέρασε στους υπηρέτες του.

Μετά την στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και τη δήμευση της περιουσίας του κόμη το 1582, σύμφωνα με την οποία περιουσία του πέρασε στη δικαιδοσία του Στέμματος μετά τις εξεγέρσεις των Ντέσμοντ (Desmond Rebellions), το κάστρο Ίνσκουιν και τα εδάφη της χορηγήθηκαν στον αποικιστή της Νέας Αγγλίας, Σερ Ουόλτερ Ράλεϊ. Ο Ουόλτερ Ράλεϊ προχώρησε στην εκμίσθωση ορισμένων από τα εδάφη, διατηρώντας πάντα τη δια βίου μίσθωση της κόμισσας. Υπέθεσε ότι σύντομα θα πέθαινε από γηρατειά.

Επέζησε, όμως, πολύ πέρα από τις προσδοκίες του. Ο Σερ Ρίτσαρντ Μπόιλ, αργότερα 1ος κόμης του Κορκ, αγόρασε τις αποικιακές κτήσεις των Ράλεϊ στην Ιρλανδία, που περιελάμβαναν τον τίτλο του κάστρου. Ο Μπόιλ κίνησε διαδικασίες έξωσης.

Σύμφωνα με το μύθο, για να προστατεύσει τα συμφέροντά της, η εξαθλιωμένη «παλιά κοντέσα» έφψγε το Κορκ το 1604. Αφου έπλευσε στο Μπρίστολ, συνέχισε με τα πόδια για το Λονδίνο. Ο, απίθανος, μύθος αναφέρει ότι έκανε το ταξίδι με τη συνοδία της ανάπυρης ενενηντάχρονης κόρης της, την οποία έσερνε πίσω της σε ένα μικρό καλάθι.

Στο Λονδίνο, το αίτημά της παρουσιάστηκε στο βασιλιά Τζέημς τον 1ο. Επέστρεψε στο Ινσκουιν όπου και πέθανε αργότερα το ίδιο έτος.

Η Λαίδη Ντέσμοντ περπατούσε, σύμφωνα με πληροφορίες, κάθε εβδομάδα στην τοπική αγορά της πόλης της, μια απόσταση 4-5 μιλίων, ακόμη και μετά την επιστροφή της από το Λονδίνο το 1604. Λέγεται ότι είχε αλλάξει όλα τα δόντια της μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα. Πέθανε αφού έπεσε από ένα δέντρο. Οι ιστορικοί της εποχής διαφωνούσαν ως προς το είδος του δέντρου: ο Ρόμπερτ Σίντεϋ δήλωσε ότι έπεσε από μία βελανιδιά, και ότι με την πτώση, χτύπησε το μηρό της, ανέβασε πυρετό και πέθανε. Ένας άλλος ιστορικός αποδίδει το θάνατό της στην πτώση από μία κερασιά από την οποία μάζευε κεράσια. Θεωρείται ότι έχει ταφεί με το σύζυγό της σε ένα Φραγκισκανικό μοναστήρι στο Γιούγκαλ.

Υπάρχουν δύο πορτρέτα της Λαίδης Ντέσμοντ των οποίων η προέλευση έχει επιβεβαιωθεί, και ένα τρίτο του οποίου η αυθεντικότητα αμφισβητείται.

Ο Ράλεϊ, στην "Ιστορία του Κόσμου", υποστήριξε ότι η Λαίδη Ντέσμοντ παντρεύτηκε στην εποχή του βασιλιά Εδουάρδου Δ '(1461-1483), γεγονός που την κάνει τουλάχιστον 135 ετών τη στιγμή του θανάτου της. Λέγεται ότι είχε χορέψει με τον βασιλιά Ριχάρδο Γ', τότε Δούκα του Γκλάστερ. Η παράδοση που αναφέρει ότι πέθανε σε ηλικία 140 ετών εξιστορήθηκε στο οδοιπορικό του Φάινς Μόρισον και στην "Ιστορία της Ζωής" του Σερ Φράνσις Μπέικον. Ο Χάρινγκτον, γράφοντας το 1605, αναφέρεται σε έναν άνδρα που έζησε περισσότερο από 140 χρόνια, και σε μια γυναίκα, «και αυτή, μία κόμισσα», η οποία έζησε περισσότερο από 120. Αν η Κάθρην Φιτζέραλντ παντρεύτηκε στα είκοσί της, η τελευταία αυτή περιγραφή μάλλον αναφέρεται σ’ εκείνη.

Το παρακάτω κείμενο συνοδεύει την γκραβούρα του Ναθάνιελ Κρόγκαν (1806) από το πορτραίτο του Λόρδου Κέρρυ:

Κάθρην Φιτζέραλντ (η μακροβιότατη) Κόμισσα Ντέσμοντ Από ένα αυθεντικό οικογενειακό πορτραίτο ίδιων διαστάσεων Ζωγραφισμένο σε ξύλο στην κατοχή του Εντιμότατου Μωρίς Φιτζέραλντ, Ιππότη του Κέρρυ κτλ. Στον οποίο αυτή η πλάκα αφιερώνεται με σεβασμό από τον υπάκουο και υπόχρεο, ταπεινό υπηρέτη του, Χένρυ Πέλχαμ. Αυτή η λαμπρή κυρία γεννήθηκε περί το έτος 1464, παντρεύτηκε στη διάρκεια της Βασιλείας του Εδουάρδου Δ', έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Εδουάρδου Ε΄, Ριχάρδου Γ΄, Ερρίκου Η΄, ο Ερρίκου Θ΄, Εδουάρδου ΣΤ΄, Μαίρης & Ελισάβετ, και πέθανε στο τέλος της βασιλείας του Τζέημς Α΄ ή στις αρχές της βασιλείας του Καρόλου Α΄ στη μεγάλη ηλικία (όπως υπολογίζεται) των 162 ετών. Δημοσιεύθηκε στη Νήσο Μπέαρ στις 4 Ιουνίου 1806 από τον Χένρυ Πέλχαμ Esq.

Στο πίσω μέρος της αρχικής γκραβούρας, η οποία λέγεται ότι δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της τελευταίας επίσκεψης της Κόμισσας Ντέσμοντ στο Λονδίνο, φαίνεται να έχει ζωγραφισμένο το εξής:

Η Κάθρην, Κόμισσα του Ντέσμον, όπως εμφανίστηκε στο δικαστήριο του Υπέρτατου Κυρίου μας, Βασιλιά Τζέημς, σε αυτό το τρέχον έτος, 1614 μ.Χ., και στο 140ο έτος της ηλικίας της. Εκεί ήρθε από το Μπρίστολ, αναζητώντας βοήθεια, ενώ η οικογένεια Ντέσμοντ είχε καταστραφεί από δήμευση της περιουσιας τους. Παντρεύτηκε την εποχή της βασιλείας του Εδουάρδου Δ΄, και στην πορεία τοψ μακροχρόνιου προσκυνήματός της, άλλαξε τα δόντια της δις. Η κύρια κατοικία της είναι στο Ίνσκουιν, στο Μάνστερ, όπου άφοβα σκοπεύει να επιστρέψει (εφόσον ο σκοπός της έχει εκπληρωθεί). Laus Deo.


  • Anne Chambers As Wicked a Woman (Dublin, 1986), σελ. 232–235. ISBN 0-86327-190-1.
  • The Venerable Archdeacon A. B. Rowan, "The Olde Countess of Desmond: her Identitie; her Portraiture; her Descente" in The Dublin Review, vol. LI [1862], σελ. 51.
  • A.B.R., 'The Old Countess of Desmond' in Notes and Queries 1851, σελ. 305
  • Henry Pelham, 'The Old Countess of Desmond', in Notes and Queries, 1852, σελ. 305–306
  • A.E., Bray, 'The Old Countess of Desmond' in Notes and Queries, 1852, σελ. 564–565
  • Anthony M. McCormack, 'Fitzgerald, Katherine, countess of Desmond (d. 1604), Oxford Dictionary of National Biography (Oxford, OUP, 2004).
  • Clodagh Tait, 'The Old Countess, the Geraldine Knight and the Lady Antiquarian: a Conspiracy Theory Revisited', 21, History Ireland. Early Modern History (1500-1700), (May/June, 2013).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]