Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιβάν Σίσκιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Σίσκιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Иван Иванович Шишкин (Ρωσικά)
Γέννηση13ιουλ. / 25  Ιανουαρίου 1831γρηγ.[1]
Γιελάμπουγκα[2]
Θάνατος8ιουλ. / 20  Μαρτίου 1898γρηγ.[3][4][5]
Αγία Πετρούπολη[2]
Τόπος ταφήςκοιμητήριο Τίκβιν
Χώρα πολιτογράφησηςΡωσική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[6]
ΣπουδέςΣχολή ζωγραφικής, γλυπτικής και αρχιτεκτονικής της Μόσχας (έως 1856)
Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών (1857–1860)[1]
First Kazan Male Gymnasium (1843–1849)[1][7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[8]
χαράκτης
εικαστικός καλλιτέχνης[9]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[9]
ΕργοδότηςHigher Art School at the Imperial Academy of Arts
Αξιοσημείωτο έργοMorning in a Pine Forest
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αγίου Στανισλάου, Γ΄ Τάξη
Large gold medal of the Imperial Academy of Arts (1860)
d:Q106752500 (1857)[1]
Large silver medal of the Imperial Academy of Arts (1858)[1]
d:Q106753082 (1859)[1]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιβάν Ιβάνοβιτς Σίσκιν (ρωσ. Ива́н Ива́нович Ши́шкин, 25 Ιανουαρίου 1832 – 20 Μαρτίου 1898) ήταν Ρώσος ζωγράφος ειδικευμένος στην τοπιογραφία.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σίσκιν ζωγραφισμένος από τον Ιβάν Κραμσκόι το 1873
Ρωσικά γραμματόσημα που απεικονίζουν τον Σίσκιν.

Ο Σίσκιν γεννήθηκε στην πόλη Γιελάμπουγκα του Κυβερνείου Βιάτκα της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας (σήμερα στη Ρωσική Δημοκρατία του Ταταρστάν) από οικογένεια Ρώσων εμπόρων. Τελείωσε το Γυμνάσιο του Καζάν και κατόπιν φοίτησε τέσσερα χρόνια στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας και ύστερα στην Αυτοκρατορική Ακαδημία Τεχνών, στην Αγία Πετρούπολη, από το 1856 έως το 1860, αποφοιτώντας με άριστα και ένα χρυσό μετάλλιο. Του δόθηκε η αυτοκρατορική υποτροφία για να συνεχίσει την κατάρτισή του στην Ευρώπη. Πέντε χρόνια αργότερα ο Σίσκιν έγινε μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας Τεχνών, μετέπειτα καθηγητής της ζωγραφικής εκεί από το 1873 μέχρι το 1898.

Με την υποτροφία ο Σίσκιν έζησε και ζωγράφισε στην Ελβετία και τη Γερμανία. Επιστρέφοντας στην Αγία Πετρούπολη, έγινε μέλος του κύκλου των Πιριντβίζνικι και της Εταιρείας Ρώσων Οξυγράφων. Συμμετέσχε σε εκθέσεις στην Ακαδημία Τεχνών, στην Πανρωσική Έκθεση στη Μόσχα το 1882, στο Νίζνι Νόβγκοροντ (1896) και στις Παγκόσμιες Εκθέσεις (των Παρισίων το 1867 και το 1878, και της Βιέννης το 1873). Η μέθοδος ζωγραφικής του Σίσκιν βασιζόταν πάνω σε αναλυτικές μελέτες της φύσεως. Κατέστη διάσημος για τα δασικά τοπία του, ενώ ήταν επίσης άριστος σχεδιαστής και λιθογράφος.

Ο Ιβάν Σίσκιν είχε μια εξοχική κατοικία στη Βύρα, στα νότια της Αγίας Πετρουπόλεως. Εκεί ζωγράφισε μερικές από τις ωραιότερες τοπιογραφίες του. Τα έργα του Σίσκιν ξεχωρίζουν για την ποιητική απεικόνιση των εποχών του έτους στα δάση, της άγριας φύσεως, των ζώων και των πουλιών. Το 1891 διορίσθηκε καθηγητής και επικεφαλής του μαθήματος της Τοπιογραφίας στην «Σχολή Προηγμένης Τέχνης» της Ακαδημίας Τεχνών. Το 1898, λίγο προτού πεθάνει, ολοκλήρωσε το έργο του «Η συστάδα των πεύκων». Απεβίωσε σε ηλικία 66 ετών στην Αγία Πετρούπολη, ενώ φιλοτεχνούσε έναν νέο πίνακα ζωγραφικής.[10]

Πίνακες του Σίσκιν

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 «Шишкин, Иван Иванович» (Ρωσικά)
  2. 2,0 2,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  3. (Ολλανδικά) RKDartists. 72891. Ανακτήθηκε στις 11  Οκτωβρίου 2020.
  4. «Большая российская энциклопедия». (Ρωσικά) Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα.
  5. (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2019.
  6. CONOR.SI. 12476259.
  7. «Шишкин, Иван Иванович» (Ρωσικά)
  8. The Fine Art Archive. 28034. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. 9,0 9,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. xx0021925. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. Charles, Victoria: Ivan Shishkin, Parkstone Press International, 2014
  11. Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names (5η έκδοση). Νέα Υόρκη: Springer Verlag. σελ. 299. ISBN 3-540-00238-3. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]