Μετάβαση στο περιεχόμενο

Θεόδωρος Β΄ της Νάπολης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Θεόδωρος Β΄ της Νεάπολης
Γενικές πληροφορίες
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΔουξ
Περίοδος ακμής9ος αιώνας
ΣυγγενείςΣτέφανος Γ΄ της Νεάπολης (γαμπρός)

Ο Θεόδωρος ήταν Βυζαντινός στρατηγός και δουξ της Νάπολης το 821.

Ο Θεόδωρος αναφέρεται σε αρκετές πρώιμες μεσαιωνικές πηγές, συμπεριλαμβανομένου του δεύτερου μέρους των Πράξεων των Επισκόπων της Νάπολης που γράφτηκε από τον Ιωάννη τον Διάκονο[1]. Το Χρονικό των Δουκών του Μπενεβέντο, του Σαλέρνο, της Κάπουα και της Νάπολης που περιέχει επίσης πληροφορίες για τους ηγέτες της Νάπολης εκείνη την εποχή[2].

Ο Θεόδωρος αντικατέστησε τον Θεόκτιστο, στρατιωτικό ηγέτη που πέτυχε στους πολέμους με τους Λομβαρδούς. Ωστόσο, ο Θεόκτιστος, για άγνωστους λόγους, δεν είχε την εμπιστοσύνη και την έγκριση της Κωνσταντινούπολης, και ο στρατηγός της Σικελίας (Γρηγόριος), υπό την καθοδήγηση του αυτοκράτορα Μιχαήλ Β΄, διόρισε τον Πρωτοσπαθάριο Θεόδωρο, δουξ της Νάπολης το 821. Και οι δύο αυτοί δούκες δείχνουν μια σημαντική ενίσχυση εκείνη την εποχή της υπέρτατης εξουσίας του αυτοκράτορα του Βυζαντίου στη νότια Ιταλία και της πρόθεσης των Βυζαντινών να φέρουν τη Νάπολη υπό τον πλήρη έλεγχό τους. Ωστόσο, ο διορισμός του Θεόδωρου ως δούκα δυσαρέστησε τους Ναπολιτάνους. Είναι πιθανό οι κάτοικοι της Νάπολης να φοβούνται μη χάσουν τα προνόμιά τους, τα οποία είχαν όταν ο αρχηγός της πόλης τους εξελέγη μεταξύ των τοπικών ευγενών. Ως αποτέλεσμα, το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς, οι Ναπολιτάνοι εξεγέρθηκαν, εκδίωξαν τον Θεόδωρο και εξέλεξαν τον Στέφανο Γ', τον ανιψιό του Στεφάνου Β΄ ως διάδοχό του. Δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με την περαιτέρω μοίρα του Θεόδωρου[3][4][5][6][7].

  1. Деяния неаполитанских епископов (главы 50 и 53) (Ρωσικά)
  2. В «Хронике герцогов Беневенто, Салерно, Капуи и Неаполя» ошибочно утверждается, что в то время Неаполем три года и один месяц правил некий Эстрад (Ρωσικά)
  3. Schipa M., Il Mezzogiorno d’Italia anteriormente alla monarchia, Bari, Gius. Laterza & Figli, 1923, page 47[νεκρός σύνδεσμος]
  4. Petrucci di Armando., Antimo, Roma, Istituto dell’Enciclopedia Italiana, Dizionario Biografico degli Italiani, 1961, volume 3
  5. Cappelli A., Cronologia, cronografia e calendario perpetuo, Milano, HOEPLI EDITORE, 1998, page 470, isbn 978-8-8203-2502-2
  6. Ravegnani G., I Bizantini in Italia, Bologna|, Il Mulino, 2004, pages 141—142, isbn 978-88-15-09690-6
  7. Stéfano III duca di Napoli, Treccani. Enciclopedie on line (Ιταλικά)
  • Schipa, Michelangelo. Storia del Ducato Napolitano. Napoli, 1895.
  • Cassandro, Giovanni. Il Ducato bizantino in Storia di Napoli Vol I. Napoli, 1975.