Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ερρίκος ο 5ος (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ερρίκος ο 5ος
(Henry V)
ΣκηνοθεσίαΛόρενς Ολίβιε[1][2][3]
ΠαραγωγήΛόρενς Ολίβιε
Φιλίππο Ντελ Τζούντιτσε
ΣενάριοΛόρενς Ολίβιε
Άλαν Ντεντ
Ντάλας Μπάουερ
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ(Θεατρικό)
Βασισμένο σεΕρρίκος ο Ε'
ΠρωταγωνιστέςΛέσλι Μπανκς[1][4][5], Ρόμπερτ Χέλπμαν[4][5], Λόρενς Ολίβιε[1][4][3], Ρόμπερτ Νιούτον[1][4][6], Frederick Cooper[4][6], Φρέντα Τζάκσον[4][5], Λίο Τζεν[4][5], Max Adrian[4][6][5], Renée Asherson[1][4][6], Felix Aylmer[4][5], Ernest Thesiger[4][5], Έσμοντ Νάιτ[4][5], Χάρκορτ Γουίλιαμς[4][5], John Laurie[4][5], Niall MacGinnis[4], Ραλφ Τρούμαν[4][6][5], Valentine Dyall[4][6][5], Gerald Case, Griffith Jones, Morland Graham, Νίκολας Χάνεν, Roy Emerton, Τζορτζ Κόουλ, George Robey, Russell Thorndike, Francis Lister, Michael Shepley, Ivy St. Helier, Brian Nissen, Arthur Hambling, Jimmy Hanley και Ernest Hare
ΜουσικήΟυίλιαμ Ουόλτον
ΦωτογραφίαΤζακ Χίλντγιαρντ και Ρόμπερτ Κράσκερ
ΜοντάζReginald Beck
ΕνδυματολόγοςRoger Furse
Εταιρεία παραγωγήςTwo Cities Films
ΔιανομήEagle-Lion Films και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 22/11/1944
Κυκλοφορία1944
Διάρκεια137 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένο Βασίλειο
ΓλώσσαΑγγλικά και Γαλλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ερρίκος Ε (Πρωτότυπος τίτλος: The Cronicle History of King Henry the Fift with His Battell Fought at Agincourt in France) αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου θεατρικού έργου του Σαίξπηρ σκηνοθεσίας Λόρενς Ολίβιε. Ο Ολίβιε εκτός από τη σκηνοθεσία, συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου σε συνεργασία με τους Ντάλας Μπάουερ και Άλαν Ντεντ, συμμετείχε στην παραγωγή και πρωταγωνίστησε στην ταινία.

15ος αιώνας, ο Ερρίκος Ε' της Αγγλίας (Λώρενς Ολίβιε), διαδέχεται τον πατέρα του Ερρίκο Δ' στο θρόνο και αφήνει την άστατη ζωή για να γίνει υπεύθυνος μονάρχης. Σημαντικότερο θέμα κατά την αρχή της βασιλείας του αποτέλεσε η διαμάχη μεταξύ της Αγγλία και της Γαλλίας που διήρκεσε 80 χρόνια. Ο Ερρίκος αποφασίζει να οργανώσει εκστρατεία κατά της Γαλλίας. Το Σεπτέμβριο του 1415, ο Αγγλικός στρατός πολιορκεί το κάστρο του Άρφλερ, όπου γνωρίζει την συντριβή. Αποδυναμωμένος τότε ο Ερρίκος, οδηγεί τους άνδρες του κατά της γαλλικής υπαίθρου με σκοπό να καταλάβει το Καλαί. Στο δρόμο του προς το Καλαί, όμως βρίσκει οργανωμένη Γαλλική αντίσταση στο Αζενκούρ. Ο Γαλλικός στρατός υπερτερεί του Αγγλικού, παρ'όλα αυτά το στρατηγικό μυαλό του Ερρίκου οδηγεί τους Άγγλους σε νίκη, με αποτέλεσμα τον αποδεκατισμό του Γαλλικού στρατού. Ο Ερρίκος καταλαμβάνει τη Βόρεια Γαλλία και ο πόλεμος λήγει το 1420, με το γάμο του με την Αικατερίνη του Βαλουά (Ρενέ Άσερσον) κόρη του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου ΣΤ' (Χαρκούρ Γουίλιαμς).

Μεταφορά του διάσημου θεατρικού έργου του Σαίξπηρ στη μεγάλη οθόνη από τον Λόρενς Ολίβιε, που θεωρείται ο μεγαλύτερος σαιξπηρικός ηθοποιός του 20ου αιώνα. Η ταινία αποτέλεσε την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά έργου του Σαίξπηρ με σκηνοθέτη τον Ολίβιε. Ακολούθησαν ο Άμλετ το 1948 και ο Ριχάρδος Γ' το 1955. Η ταινία ξεκινά ως θεατρική παράσταση, για να περάσει από το θέατρο στα κινηματογραφικά στερεότυπα της εποχής, ενώ η εισαγωγή της ταινίας στο Θέατρο Γκλόουμπ της Αγγλίας του 16ου αιώνα ήταν επινόηση του Ολίβιε.

Ο Ολίβιε που υποδύθηκε τον Ερρίκο είχε αναθέσει αρχικά το ρόλο της Αικατερίνης του Βαλουά στη σύζυγό του Βίβιαν Λι, η οποία λόγω ασθένειας αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το καστ της ταινίας και τη θέση της πήρε η Ρενέ Άσερσον. Ο Έσμοντ Νάιτ, που ανέλαβε το ρόλο του Ουαλλού πατριώτη Φουέλεν, ήταν βετεράνος του πολέμου. Είχε τραυματιστεί θανάσιμα το 1941 και είχε χάσει την όρασή του. Το 1943 είχε επανακτήσει την όραση μόνο στο ένα του μάτι.

Η ταινία προβλήθηκε το 1944, ενώ το αγγλικό κράτος μαστιζόταν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Ολίβιε έπειτα από προτροπή του Άγγλου πρωθυπουργού Ουίνστον Τσώρτσιλ αποφάσισε να δώσει στην ταινία ύφος προπαγάνδας, προκειμένου να δώσει δύναμη στα αγγλικά στρατεύματα που βρισκόταν σε πόλεμο. Η πρεμιέρα της ταινίας συνέπεσε με την απόβαση των συμμάχων στην Νορμανδία. Οι σκηνές της μάχης του Αζενκούρ, έγιναν στο ουδέτερο κομμάτι της Ιρλανδίας το 1943, όπου χρησιμοποιήθηκαν εκατοντάδες ντόπιοι ως κομπάρσοι. Ο Ολίβιε δεν συμμετείχε σε καμιά ταινία για δεκαοκτώ μήνες μετά την προβολή του Ερρίκος Ε' φοβούμενος ότι κάτι τέτοιο θα είχε επιπτώσεις στην προώθηση της ταινίας του[7] .

Η ταινία γυρίστηκε με έγχρωμη φωτογραφία σε τεχνικόλορ και οι κριτικοί της εποχής την λάτρεψαν, συγκεκριμένα η δύσκολη κριτικός κινηματογράφου Πωλίν Καέλ την αποκάλεσε θρίαμβο χρώματος, μουσικής, θεάματος και ηρωικής ποίησης[8]. Το έπος του Ολίβιε έλαβε 4 υποψηφιότητες για βραβείο όσκαρ στην τελετή του 1946. Ο Ολίβιε ήταν υποψήφιος τόσο ως παραγωγός όσο και ως πρωταγωνιστής της ταινίας[9]. Το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήγε στο αντιπολεμικό δράμα του Γουίλιαμ Γουάιλερ Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας (The Best Years Of Our Lives), ενώ ο ηθοποιός έχασε το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου από τον Φρέντρικ Μαρτς, πρωταγωνιστή της ταινίας του Γουάιλερ. Η ακαδημία απένειμε στον ηθοποιό τιμητικό βραβείο όσκαρ για την παραγωγή, τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία του στην ταινία. Ο ηθοποιός έπρεπε να περιμένει άλλα δυο χρόνια όταν το 1948 χρίστηκε νικητής του βραβείου για την παραγωγή και την ερμηνεία του Άμλετ (Hamlet, 1948).

Βράβευση: Τιμητικό Βραβείο για την παραγωγή, τη σκηνοθεσία και την ερμηνεία στην ταινία

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης ταινίας - Λόρενς Ολίβιε
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Λόρενς Ολίβιε
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης - Πολ Σέριφ και Κάρμεν Ντίλον
  • Μουσικής Επένδυσης - Γουίλιαμ Γουόλτον

Σεναριακές παραλήψεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ολίβιε άφησε εσκεμμένα εκτός σεναρίου κάποιες από τις μελανές σελίδες της ιστορίας της Αγγλίας κατά την απόβαση του στρατού του Ερρίκου Ε' στη Γαλλία, όπως την απόφαση του βασιλιά να αφήσει τους στρατιώτες του να πλιατσικολογήσουν και να βιάσουν στην περιοχή του Αρφλέρ, όπως και τον απαγχονισμό των τριών προδοτών, μεταξύ των οποίων και του φίλου του Μπάρντολφ.

Το θεατρικό του Σαίξπηρ μεταφέρθηκε επίσης στη μεγάλη οθόνη από τον Κένεθ Μπράνα το 1989.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 www.allocine.fr/film/fichefilm_gen_cfilm=1823.html. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  2. www.imdb.com/title/tt0036910/. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  3. 3,0 3,1 www.filmaffinity.com/en/film286700.html. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 4,14 4,15 4,16 www.imdb.com/title/tt0036910/fullcredits. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  5. 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 5,10 5,11 www.bbfc.co.uk/releases/henry-v-0. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 www.virtual-history.com/movie/film/1114/henry-v. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2016.
  7. Guardian Article
  8. 5001 Nights At The Movies
  9. «NY Times: Henry V». NY Times. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]