Εράσμους ντε Μπι
| Εράσμους ντε Μπι | |
|---|---|
| Γέννηση | 20 Δεκεμβρίου 1629[1][2][3] Αμβέρσα |
| Θάνατος | 19 Ιουνίου 1675[1][2][3] Αμβέρσα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κάτω Χώρες των Αψβούργων |
| Ιδιότητα | ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εράσμους ντε Μπι (φλαμανδικά: Erasmus de Bie, Αμβέρσα, 1629 - Αμβέρσα, 1675) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, γνωστός για τα τοπία του και τις απόψεις πόλεων.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά για τη ζωή του Εράσμους ντε Μπι. Γεννήθηκε στην Αμβέρσα, γιος του ζωγράφου Φρανς ντε Μπι του πρεσβύτερου. Βαπτίστηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1629 στον ναό της Αγίας Βαλπουργίας της Αμβέρσας.[4]
Μαθήτευσε στον Ντάβιντ Ράικερτ ΙΙ το 1641 και έγινε δεκτός στη Συντεχνία του Αγίου Λουκά της Αμβέρσας το 1645 - 1646.[5][6][7]
Νυμφεύτηκε την Καταρίνα Ντάγκλας, την επιλεγόμενη "de Schot" (η Σκωτσέζα) και απέκτησαν μαζί τους Φρανς και Γιαν Μπάπτιστ ντε Μπι, οι οποίοι έγιναν και οι δύο ζωγράφοι.[4] Ο Γιαν Μπάπτιστ μετοίκησε στη Βιέννη, όπου και δραστηριοποιήθηκε.[8][9]
Μεταξύ 1660 και 1666, ο Εράσμους είχε μαθητές, ένας από τους οποίους ήταν ο γιος του, Φρανς.[8]
Έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είναι γνωστός για τους πίνακες με αρχιτεκτονήματα, ιδιαίτερα σκηνές από πόλεις, σκηνές καθημερινότητας και τοπία σε ιταλικό ύφος.[8][10] Αναφέρεται επίσης και ως δημιουργός πινάκων με θρησκευτικού περιεχομένου σκηνές και συνθέσεις με ζώα.[4] Υογραφές του που έχουν διασωθεί είναι τα κεφαλαία ED (ενωμένα μεταξύ τους) και BIE.[8]
Η βασική του ειδικότητα ήταν η σύνθεση τοπίων με ζωντανές σκηνές, ιδιαίτερα η απεικόνιση πλατειών πόλεων. Συνεργάστηκε με άλλους καλλιτέχνες στην Αμβέρσα, για τους οποίους ζωγράφιζε το "σταφάζ" (πληθύσμωση του έργου με ανθρώπινες μορφές). Αυτό τεκμηριώνεται από τα έγγραφα του εμπόρου έργων τέχνης στην Αμβέρσα Χούλλαμ Φορχόντ (Guillam Forchondt), ο οποίος αναφέρει δύο ανώνυμα εσωτερικά εκκλησιών με μορφές που ζωγράφισε ο ντε Μπι.[8]
Ζωγράφισε ιταλικού ύφους τοπία ανάμεσα σε ρωμανικά κτίσματα, τα οποία πληθύσμωσε με πολλές μορφές ανθρώπων και ζώων, που θυμίζουν το ύφος των ρωπογράφων που δραστηριοποιήθηκαν στη Ρώμη και έγιναν γνωστοί ως Bamboccianti. Παράδειγμα τέτοιου έργου είναι το Campo Vaccino (σήμερα στη συλλογή της Πινακοθήκης Τέχνης Βικτόρια στο Μπαθ του Σόμερσετ.[11] Αναφέρεται, επίσης, ως δημιουργός τουλάχιστον ενός χειμερινού τοπίου και δύο θαλασσογραφιών.[8]
Η σύνθεσή του Η "Ommegang[12]" στην Αμβέρσα επαναλήφθηκε πολλές φορές από άλλους Φλαμανδούς καλλιτέχνες, όπως ο Αλεξάντερ φαν Μπρέντελ.[13] Μπορεί και ο ίδιος να εμπνεύστηκε τη σύνθεση από το έργο με το ίδιο θέμα του Πίτερ φαν Ελστ.[14]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Bie, Erasmus de» (Αγγλικά) 17 Ιανουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 8109. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Artnet. erasmus-de-bie. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Frans Jozef Peter Van den Branden, Geschiedenis der Antwerpsche schilderschool, Antwerpen, 1883, p. 1028-1029 (Ολλανδικά)
- ↑ B. Van Haute, 'David III Ryckaert: A Seventeenth-Century Flemish Peasant Painter of Peasant Scenes', Brepols, 1999
- ↑ The Meir by Erasmus de Bie Αρχειοθετήθηκε 2014-07-14 στο Wayback Machine. at Barok in Vlaanderen
- ↑ Ph. Rombouts en Th. Van Lerius, 'De Liggeren en andere Historische Archieven der Antwerpsche Sint Lucasgilde, onder Zinkspreuk: "Wy Jonsten Versaemt"', Julius de Koninck, 1871, p. 373.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Erasmus de Bie at the Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ Jean Baptiste de Bie at the Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
- ↑ Arthur Edwin Bye, 'History of the Bye family and some allied families', Correll Print. Co., 1956
- ↑ Campo Vaccino Αρχειοθετήθηκε 2016-04-08 στο Wayback Machine. in the collection of the Victoria Art Gallery in Bath
- ↑ Με τον όρο αυτόν αναφέρονται μεσαιωνικής προελεύσεως μεγαλοπρεπείς παρελάσεις στην περιοχή των Κάτω Χωρών
- ↑ Une procession animée Αρχειοθετήθηκε 2014-12-13 στο Wayback Machine. at Musėe de Flandre (French)
- ↑ Peter van Aelst, The Ommegang on the Meir in Antwerp, at Jean Moust
