Επίκληρος
Ο Επίκληρος ήταν θεσμός του Αττικού Δικαίου, εισηγητής του οποίου ήταν ο Σόλων αλλά και άλλων πόλεων των κλασικών χρόνων στην αρχαία Ελλάδα.[1] Η θυγατέρα που δεν είχε άρρενες αδελφούς και κληρονομούσε τον πατέρα της, υποχρεούνταν να παντρευτεί τον στενότερο συγγενή από την πατρική πλευρά. Η περιουσία δεν περιερχόταν στο σύζυγο, αλλά την κληρονομούσε το αρσενικό παιδί του ζεύγους. Στην Σπάρτη, ακόμη κι αν η μοναχοκόρη ήταν παντρεμένη, όταν πέθαινε ο πατέρας της χωρίς αρσενικά παιδιά, χώριζε τον άντρα της για να πάρει τον πλησιέστερο συγγενή.[2] Είναι γνωστές πολλές αρχαίες κωμωδίες, με θέμα τους γάμους στην Αθήνα «επιδικαζομένη» μεταξύ πλούσιων κοριτσιών και ηλικιωμένων συγγενών τους.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μάκντουελ Ντάγκλας, Το δίκαιο στην Αθήνα των κλασικών χρόνων, εκδ. Παπαδήμα ISBN 960-206-035-2
- ↑ Γιάννης Λάμψας, Λεξικό του αρχαίου κόσμου, τόμ. Β΄, σ. 225 ISBN 960-666-933-5
- ↑ Ισοκράτης, Αιγινητικός 3.1-5